Δύο εβδομάδες πριν συναφθεί στην Κοπεγχάγη μια γενική διεθνής συμφωνία για την κλιματική αλλαγή μετά το 2012, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων να δώσουν στο θέμα αυτό ύψιστη προτεραιότητα, και καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να χαράξει εξωτερική πολιτική στον τομέα της κλίματος και να εκφραστεί με ενιαία φωνή διατηρώντας ηγετικό ρόλο κατά τις διαπραγματεύσεις της Κοπεγχάγης.
Χθες, οι Ευρωβουλευτές στη διάρκεια της Συνόδου της Ολομέλειας στο Στρασβούργο τάχθηκαν υπέρ μιας φιλόδοξης και νομικά δεσμευτικής συμφωνίας στη Διεθνή Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, που θα περιλαμβάνει στόχους μείωσης των εκπομπών για αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, χρηματοδοτικές δεσμεύσεις αλλά και κυρώσεις για τις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.
Σύμφωνα με τους ευρωβουλευτές, είναι απαραίτητο να επιτευχθεί μια νομικά δεσμευτική συμφωνία στην Κοπεγχάγη, που θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2013.
Με το ψήφισμα, που υιοθετήθηκε με 516 ψήφους υπέρ, 92 κατά και 70 αποχές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η νέα συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίσει ότι:
1) οι συλλογικές μειώσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει το 2020 να φτάσουν στο επίπεδο του 25-40% σε σχέση με το 1990
2) οι αναπτυσσόμενες χώρες θα περιορίσουν ως ομάδα την αύξηση των εκπομπών τους από 15% στο 30% κάτω από τις συνηθισμένες πρακτικές. Δεδομένης, ωστόσο, της οικονομικής βαρύτητάς τους, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία πρέπει να δεσμευτούν σε στόχους παρόμοιους με αυτούς των βιομηχανικών χωρών.
3) οι αναπτυγμένες χώρες θα παράσχουν επαρκή, βιώσιμη και προβλέψιμη οικονομική και τεχνική στήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία θα πρέπει να "είναι νέα και συμπληρωματική της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας".
4) η συλλογική συνεισφορά της ΕΕ για τις προσπάθειες μετριασμού και τις ανάγκες προσαρμογής των αναπτυσσομένων χωρών δεν θα είναι μικρότερη από 30 δισ. ευρώ ετησίως έως το 2020
5) οι στόχοι μείωσης των εκπομπών όσο και οι δεσμεύσεις χρηματοδότησης θα υπόκεινται σε ένα ενισχυμένο καθεστώς συμμόρφωσης που να περιλαμβάνει έναν μηχανισμό έγκαιρης προειδοποίησης και κυρώσεων, όπως για παράδειγμα η κατάργηση των μελλοντικών καταλογισμένων ποσοτικών μονάδων και
6) η διεθνής αεροπορία και ναυτιλία θα ενσωματωθούν σε μια συμφωνία στο πλαίσιο της Σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος (UNFCCC). Επιπλέον, οι συμφωνίες στους τομείς της αεροπορίας και της ναυτιλίας θα πρέπει να θέσουν δεσμευτικούς στόχους ίδιους με αυτούς που έχουν θεσπίσει οι άλλοι βιομηχανικοί κλάδοι.