Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε ο Γκάλμπρεϊθ ούτε ο Κρούγκμαν για να καταλάβεις ότι στην κρίση ο έξυπνος βλέπει ευκαιρίες και ο βλάκας τοίχο. Και δεν είναι απαραίτητο να έχεις διαβάσει τους Σοφούς της Σιών για να απορρίψεις τη θεωρία της συνωμοσίας πίσω από τους κακούς Ευρωπαίους, που «για μια ακόμα φορά έβαλαν στο στόχαστρο τη φτωχή πλην τίμια Ελλάδα». Πρώτον, γιατί δεν είναι φτωχή και, δεύτερον, γιατί δεν είναι τίμια. ΄Η μάλλον είναι φτωχή αλλά έχει «μάγκες» κατοίκους, ενώ την ίδια ώρα η απάτη «πάει σύννεφο»
Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε ο Γκάλμπρεϊθ ούτε ο Κρούγκμαν για να καταλάβεις ότι στην κρίση ο έξυπνος βλέπει ευκαιρίες και ο βλάκας τοίχο. Και δεν είναι απαραίτητο να έχεις διαβάσει τους Σοφούς της Σιών για να απορρίψεις τη θεωρία της συνωμοσίας πίσω από τους κακούς Ευρωπαίους, που «για μια ακόμα φορά έβαλαν στο στόχαστρο τη φτωχή πλην τίμια Ελλάδα». Πρώτον, γιατί δεν είναι φτωχή και, δεύτερον, γιατί δεν είναι τίμια. ΄Η μάλλον είναι φτωχή αλλά έχει «μάγκες» κατοίκους, ενώ την ίδια ώρα η απάτη «πάει σύννεφο».

Ο κ. Παπακωνσταντίνου και οι συν αυτώ, αντί να λειτουργούν με τη λογική της «Κλακ Φιλμς», ας κατανοήσουν πρωτίστως ότι η Ελλάδα είναι χώρα-μέλος της Ευρωζώνης και ας εφαρμόσουν μερικούς απλούς κανόνες που παραπέμπουν όντως σε Δανία. Αύριο το πρωί, ας πούμε, ας «σηκώσουν» για διαβούλευση στο Διαδίκτυο ένα σχέδιο νόμου που θα αποτελείται από μόλις 8 (οκτώ) λέξεις που θα λένε: «Ψηφίζεται νόμος που διατάσσει την εφαρμογή των νόμων». Κατόπιν η Βουλή μπορεί να μπει ακόμα και σε διαδικασία αγρανάπαυσης. Δεν έχει μείνει να νομοθετήσει τίποτα άλλο.

Μετά, ας αξιοποιήσει την ευτυχή συγκυρία ότι είναι κυβέρνηση 60 ημερών, εν μέσω κρίσης, με πολιτικό κεφάλαιο 10,5 ποσοστιαίων μονάδων. Και ας αρχίσει να παίρνει μέτρα. Πριν της πάρουν τα δικά της. Η κοινωνία είναι έτοιμη, το πολιτικό κόστος είναι μύθος και το τελευταίο που έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή η οικονομία είναι διάφορους «σκεπτόμενους πολιτικάντικα Νίτσε», που υποτίθεται ότι «κλαίνε» για τον λαό.

Αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία, στα όρια της ιστορικής, που παρουσιάζεται στον κ. Παπανδρέου. Η κοινωνία των 30 - 40ρηδων είναι έτοιμη για σκληρά μέτρα τώρα, αν είναι να πάρει σύνταξη τριάντα χρόνια μετά. Και δεν πείθεται από τις θεωρίες περί διεθνών «κερδοσκόπων» που έχουν βάλει στο μάτι τη χώρα.

Αυτή η χώρα δεν μπαίνει στο μάτι κανενός, γιατί τα μεγέθη της δεν αξίζουν τον κόπο. Το πολύ πολύ να λειτουργήσει ως «σκουπιδάκι» που άντε να κάνει καμιά φλεγμονή. Οι «ξένοι» έχουν να ασχοληθούν με τα 3,1 εκατομμύρια ανέργους που τους προκάλεσε η κρίση, μέσα σε διάστημα μερικών μηνών. Αυτή είναι όντως θανατηφόρα βολή, που έχει διαπεράσει θώρακα και έχει βρει ευαίσθητα όργανα. Πόσο ακόμα θα ασχολούνται με τη φλεγμονή;

Το πολύ πολύ, αν δουν ότι δεν υποχωρεί, να αρχίσουν τις επιθετικές θεραπείες. Και μην πείθεστε με κάτι προβλέψεις του τύπου «επιπτώσεις από την παράγραφο 8 και την παράγραφο 9 του άρθρου 104 της Συνθήκης του Μάαστριχτ». Γιατί αν αποφασίσουν να ασχοληθούν, υπάρχουν τρόποι. Μόλις δύο παραγράφους παρακάτω. Στην 11, που τους επιτρέπει να ξεκινήσουν τα πρόστιμα και να περικόψουν, κι άλλο, τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Οσο χρειάζεται, στο μέτρο που δεν θα πτωχεύσουμε. Και να μπούμε εσαεί σε περιβάλλον Σίσυφου. Που όλο θα φτάνουμε στο σημείο να απαλλαγούμε από αυτό το βάσανο και όλο θα κατρακυλάμε «στον βούρκο» (Κλακ Φιλμς).

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 02/12/2009)