Το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ ανέπτυξε μια νέα τεχνική για αύξηση της ποσότητας του ηλεκτρισμού που παράγουν τα φωτοβολταϊκά. Ο σκοπός αυτός επιτυγχάνεται μέσω της μεγαλύτερης διείσδυσης του φωτός στα τοιχώματα του πυριτίου.

Το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ ανέπτυξε μια νέα τεχνική για αύξηση της ποσότητας του ηλεκτρισμού που παράγουν τα φωτοβολταϊκά. Ο σκοπός αυτός επιτυγχάνεται μέσω της μεγαλύτερης διείσδυσης του φωτός στα τοιχώματα του πυριτίου.

Οι ηλιακές κυψέλες χαμηλής ισχύος, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται στους υπολογιστές τσέπης, κατασκευάζονται από άμορφο πυρίτιο, το οποίο μετατρέπει φως εύρους 400-800 νανόμετρα σε ηλεκτρισμό. Το 35% του φωτός αυτού πάντως, ανακλάται στην επιφάνειά τους, όπως αναφέρει το περιοδικό New Scientist.

Ο κ. Γιού Τσουι και η ομάδα του στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ κατάφεραν να περιορίσουν το ποσοστό αυτό σε 6% μέσω της απόθεσης των επιπέδων της ηλιακής κυψέλης σε μια κρυσταλλική βάση με κώνους σε διαστήματα 450 νανομέτρων ο ένας από τον άλλον. Στο μικροσκόπιο, η επιφάνεια μοιάζει με έναν επίπεδο χώρο καλυμμένο με θόλους, σαν αυγοθήκες, η οποία δεσμεύει περισσότερο φως.

Ο κ. Τσουι πιστεύει ότι η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και σε φωτοβολταϊκά από πολυκρυσταλλικό πυρίτιο, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως και δέχονται φως σε μήκη κύματος 1500 νανομέτρων. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε αύξηση της απόδοσης στην παραγωγή ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών στο μέλλον.