Το σχέδιο Amerika Bomber ήταν μια προσπάθεια του γερμανικού
υπουργείου Αεροπορίας να κατασκευάσει ένα βομβαρδιστικό μεγάλου βεληνεκούς, το
οποίο θα έδινε τη δυνατότητα στη Luftwaffeνα χτυπήσει στόχους στις ίδιες τις
ΗΠΑ από τη Γερμανία. Διάφορα σχέδια κατασκευής είχαν κατατεθεί ήδη από τις αρχές
του Β’ Παγκοσμίου πολέμου στη ναζιστική στρατιωτική ηγεσία προς έγκριση.
Τα πιο υποσχόμενα από αυτά προέβλεπαν την κατασκευή ενός συμβατικού
αεροσκάφους, ομοίου με τα συμμαχικά βομβαρδιστικά, όπως το Messerschmitt Me 264,
τα Focke-Wulf Fw 300 και Ta 400, καθώς και το Junkers Ju 390. Τελικά, προκρίθηκε
η κατασκευή του Ju 390, ενώ δημιουργήθηκαν και δύο πρωτότυπα πριν εγκαταλειφθεί
το πρόγραμμα. Πιθανολογείται ότι στις αρχές του 1944 το δεύτερο πρωτότυπο έκανε
μια διατλαντική πτήση και έφτασε σε απόσταση 12 μιλίων από τις ακτές των ΗΠΑ.
Εκτός όμως από τα αεροσκάφη αυτά, προτάθηκαν και πιο ‘εξωτικοί’
σχεδιασμοί, με βάση κινητήρες τζετ ή ακόμη και πυραύλους. Οι αδερφοί Χόρτεν σχεδίασαν
το Horten Ho XVIII, μια ιπτάμενη πτέρυγα με τρεις κινητήρες τούρμπο τζετ, βασιζόμενοι
στην εμπειρία τους από το ήδη υπάρχον Ho X. Εκτός από αυτούς και η εταιρεία Arado
πρότεινε το Arado E.555, μια κατασκευή η οποία επίσης διέθετε έξι τέτοιους
κινητήρες.
Τελικά, η διαφαινόμενη ήττα της Γερμανίας στέρησε από τα φιλόδοξα
αυτά σχέδια τη δυνατότητα να αποτελέσουν τεχνολογικές καινοτομίες, ενώ η
τεχνογνωσία πέρασε στα χέρια των Αμερικανών και των Σοβιετικών.
