«Πόλεμος» ξέσπασε ανάμεσα στους
πρατηριούχους καυσίμων και στις εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών με αφορμή την
εγκατάσταση ταμειακών μηχανών στα βενζινάδικα. Η ουσία της διαμάχης συνίσταται
στην απροθυμία εγκατάστασης των ταμειακών μηχανών, αλλά συναρτάται άμεσα με τον
τρόπο φορολόγησης του συστήματος χονδρικής και λιανικής πώλησης στα υγρά
καύσιμα. Η «κατάληξη» της αλυσίδας, δηλαδή η αντλία του πρατηρίου απ΄ όπου
αγοράζει βενζίνη ο εποχούμενος, φορολογείται σήμερα με βάση τις αγορές και όχι
με λογιστικό προσδιορισμό και τελικά φαίνεται ότι αυτό είναι το διακύβευμα της
διαμάχης.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, σε λίγο καιρό η
λιανική τιμή θα επιβαρυνθεί αναγκαστικά ακόμη περισσότερο, αφού θα ενσωματωθεί
σε αυτήν ο φόρος που θα αντισταθμίζει τη μείωση των τελών κυκλοφορίας, σε μια
προσπάθεια του κυβερνητικού επιτελείου να επιβαρύνει την κίνηση και όχι την
κατοχή αυτοκινήτου.
Προσφάτως ο Σύνδεσμος των Εταιρειών Εμπορίας
Πετρελαιοειδών (ΣΕΕΠΕ), δηλαδή οι εταιρείες που διαθέτουν καύσιμα στα πρατήρια
(ΕΚΟ, ΒΡ, Αvin, Shell, Αegean, Revoil, Εlin), με σαφή ανακοίνωσή του έβαλε
τέλος στη φημολογία που τις ήθελε να τηρούν επαμφοτερίζουσα στάση στο θέμα των
ταμειακών μηχανών και ζήτησε ξεκάθαρα την εγκατάστασή τους χωρίς προηγουμένως
να υπάρχει σύνδεση με το ηλεκτρονικό σύστημα εισροώνεκροών, που είναι ούτως ή
άλλως πολύπλοκο και δύσκολο να εφαρμοστεί.
Χθες η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών (ΟΒΕ) απάντησε με
σκληρό ύφος και μίλησε για
«παραπληροφόρηση
που
επιχειρεί ο ΣΕΕΠΕ ζητώντας
την εφαρμογή των ταμειακώνμηχανών απομονωμένων
από
το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου
εισροών- εκροών όγκου καυσίμων».
Οι βενζινοπώλες λένε ότι ο σύνδεσμος
«προσπαθεί
εμμέσως να
αποτρέψει την πολιτεία από την
κάθετη
εφαρμογή ολοκληρωμένου
ηλεκτρονικού ελέγχου στη διακίνηση
και
εμπορία των καυσίμων
σε όλα τα στάδια»
και
ζητούν
«εφαρμογή του Νόμου 3784/2009που αναφέρεται στην
εγκατάσταση
σφραγισμένου, ολοκληρωμένου
ηλεκτρονικού
συστήματος ελέγχου
εισροών- εκροών όγκου καυσίμων
σε όλα
τα στάδια, που θα είναιπαράλληλα συνδεδεμένο με καταγραφικό
φορολογικό
μηχανισμό
που θα εκδίδει αποδείξεις στα πρατήρια».
Επίσης ζητούν εγκατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων
εισροώνεκροών και συστημάτων δορυφορικής παρακολούθησης (GΡS) όλων των
βυτιοφόρων (ΔΧ και εταιρειών) και των πλωτών δεξαμενών (σλεπιών) για το
ναυτιλιακό πετρέλαιο, παράλληλα με την εφαρμογή του συστήματος «Ποσειδών».
Υποστηρίζουν επίσης ότι σε καμία χώρα της ΕΕ δεν
υπάρχουν τέτοιες ταμειακές μηχανές, παρά μόνο οικειοθελούς εγκατάστασης μαζί με
το ολοκληρωμένο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου εισροών- εκροών όγκου καυσίμων για
αυτοέλεγχο, σε περιπτώσεις εταιρικών πρατηρίων.
Είναι γεγονός πάντως ότι πρατηριούχοι και
εταιρείες έχουν προηγούμενα και από μια άλλη, σοβαρή αιτία τριβής, που είναι οι
τιμές των καυσίμων και η πορεία τους σε σχέση με τις διεθνείς τιμές. Οι
πρατηριούχοι, υπερασπιζόμενοι τις τιμές στην κάνουλα, επιρρίπτουν ευθύνες για
τις αυξημένες τιμές στους δύο προηγούμενους κρίκους της αλυσίδας, δηλαδή
εταιρείες εμπορίας και διυλιστήρια, λέγοντας ότι
«το
ποσοστό
κέρδους των πρατηρίων είναι
το
ελάχιστο επιχειρηματικό κέρδος
λιανικής και πολλές φορές είναιμικρότερο και από αυτό
της
χονδρικής».
Αντιθέτως, οι εταιρείες υποστηρίζουν από την
πλευρά τους ότι τα προβλήματα όταν «τσιμπούν» αδικαιολόγητα οι λιανικές τιμές
έχουν να κάνουν με τις
«πρωτοβουλίες
που
παίρνουν οι βενζινοπώλες και
αυξάνουν τις τιμές καταναλωτή μόλις
φανεί
διεθνής αύξηση στον ορίζοντα,
ενώ αργούν χαρακτηριστικά
να
μειώσουν τις τιμές όταν η
διεθνής αλυσίδα εμφανίζει πτωτικές
τάσεις».
(από την εφημερίδα «Το Βήμα», 19/1/2010)