Η Σελήνη δεν δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση του πλανήτη
Θεία, που είχε το μέγεθος του Άρη, στη Γη -η γνωστή θεωρία της γιγάντιας
σύγκρουσης- αλλά από άμορφη μάζα που αποκολλήθηκε από τη Γη, έπειτα από έκρηξη
στον εσωτερικό φλοιό της.
Μια θεωρία που είχε διατυπωθεί και στο παρελθόν, επαναφέρουν
δύο ειδικοί επιστήμονες, επιχειρώντας να «κλείσουν» τα επιστημονικά κενά. Ο
Ρομπ ντε Μέιγερ του Πανεπιστημίου του Δυτικού Κέιπ Τάουν και ο Βιμ φαν
Βεστρένεν του Πανεπιστημίου Vu του Αμστερνταμ, βασίζουν την ανάλυσή τους στα
νέα ευρήματα περί τη σύσταση του εδάφους της Σελήνης. Αν η Σελήνη είχε
αποκολληθεί από τη Γη έπειτα από σύγκρουση κάποιου σώματος, στη χημική σύστασή
του το Φεγγάρι θα είχε στοιχεία και από τη Γη (20%) και από το εξωτερικό σώμα (80%).
Τα δείγματα, όμως, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η χημική σύνθεση της Σελήνης
είναι πανομοιότυπη με εκείνη της Γης.
Πώς λοιπόν δημιουργήθηκε η Σελήνη κατά Μέγιερ και Βεστρένεν;
Από τεράστια πυρηνική έκρηξη που προκάλεσε την αποκόλληση, τον διαχωρισμό μέρους
της μάζας της Γης, το οποίο εκτοξεύτηκε και μπήκε σε τροχιά. «Είναι δύσκολο να
επαληθευθεί αυτή η θεωρία, αλλά ξέρουμε ότι οι πυρηνικοί γεωαντιδραστήρες
υφίσταντο, αφήνοντας την κληρονομιά τους στο ουράνιο που εξορύσσουμε σήμερα από
τη Γη», αναφέρουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στην
επιθεώρηση Earth Moon and Planets International Journal of Solar System
Science. Η ύπαρξη γεωαντιδραστήρων τεκμηριώθηκε το 1970, όταν εντοπίστηκε ένας
που ήταν ενεργός πριν από 1,5-2 δισεκατομμύρια χρόνια, στο Οκλο της Γκαμπόν.
Πάντως, η πρώτη αντίδραση άλλων επιστημόνων στη θεωρία των Μέιγερ και Βεστρένεν
ήταν μάλλον επιφυλακτική.
(από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», 18/2/2010)