ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Το πείραμα έκανε η δανέζικη εταιρεία θαλάσσιων μεταφορών Μaersk, μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, η οποία μεταφέρει κοντέινερ από την Κίνα στο Αμβούργο. Πριν από δύο χρόνια, σε εποχή που η τιμή του αργού πετρελαίου είχε φτάσει τα 145 δολάρια το βαρέλι, οι επιτελείς της αποφάσισαν να κάνουν οικονομία στα καύσιμα μειώνοντας την ταχύτητα πλεύσης. Οι καπετάνιοι πήραν εντολή να ταξιδεύουν όχι με 24 κόμβους που πιάνουν οι μηχανές τους, αλλά με 12
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Το πείραμα έκανε η δανέζικη εταιρεία θαλάσσιων μεταφορών Μaersk, μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, η οποία μεταφέρει κοντέινερ από την Κίνα στο Αμβούργο. Πριν από δύο χρόνια, σε εποχή που η τιμή του αργού πετρελαίου είχε φτάσει τα 145 δολάρια το βαρέλι, οι επιτελείς της αποφάσισαν να κάνουν οικονομία στα καύσιμα μειώνοντας την ταχύτητα πλεύσης. Οι καπετάνιοι πήραν εντολή να ταξιδεύουν όχι με 24 κόμβους που πιάνουν οι μηχανές τους, αλλά με 12.

Ετσι σήμερα η ναυαρχίδα τους, το «Εbba Μaersk», ένα γιγαντιαίο εμπορικό μήκους 400 μέτρων που μεταφέρει 11.000 εμπορευματοκιβώτια, διεκδικεί το ρεκόρ του πιο αργού αλλά ταυτόχρονα και του πιο οικολογικού ταξιδιού.

Χρειάζεται έναν μήνα για να φτάσει στο Αμβούργο, έχοντας σαλπάρει από το Γκουανγκντόνγκ της Κίνας- μία εβδομάδα περισσότερο από όσο διαρκούσε παλιά το ταξίδι. Το έχουν όμως μελετήσει και βρήκαν ότι η καθυστέρηση συμφέρει, και όχι μόνο από πλευράς οικονομίας: τα πλοία καίνε 30% λιγότερα καύσιμα, που σημαίνει ότι εκπέμπουν 30% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Η ιδέα έπιασε τόπο και το slow trip (σ.σ.: αργό ταξίδι) γίνεται μόδα, γεγονός που επεσήμαναν και οι «Νew Υork Τimes» με πρωτοσέλιδο άρθρο. Είναι η προσφορά των εφοπλιστών στην προστασία του περιβάλλοντος. Εχει γίνει πλέον συνείδηση ότι και τα μεγάλα καράβια που οργώνουν τους ωκεανούς ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη μόλυνση του πλανήτη και γι΄ αυτό είναι άδικο να επιρρίπτεται το μεγαλύτερο βάρος της ενοχής στο αυτοκίνητο.

Ουσιαστικά πρόκειται για αλλαγή νοοτροπίας. Ως τώρα η οικολογική σκέψη ελάχιστα είχε ασχοληθεί με τα μεγάλα ποντοπόρα πλοία, τους υπεργίγαντες των θαλασσών που καίνε μαζούτ, δηλαδή την πλέον ρυπογόνο μορφή καυσίμου, αφού τα καυσαέριά τους περιέχουν και δηλητηριώδεις ενώσεις του θείου. Στα κατά κανόνα μοναχικά ταξίδια τους και στον αγώνα με τα κύματα, η κάπνα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να απασχολήσει ναυτικούς και πλοιοκτήτες. Αυτό που προείχε, ήταν να φτάσει το φορτίο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο λιμάνι προορισμού.

Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει, όπως εξηγεί μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» ο Σόρεν Στιγκ Νίλσεν, υπεύθυνος περιβάλλοντος της Μaersk: «Παλαιότερα μας απασχολούσαν μόνοτο κόστος του ταξιδιού και ο χρόνος παράδοσης του φορτίου. Τώρα όμως στο κόστος μετράει και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος» .

Τώρα πια έχει μετρηθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η επιβάρυνση που προκαλούν στο περιβάλλον τα ποντοπόρα πλοία και οι κίνδυνοι προδιαγράφονται με σαφήνεια, καθώς αναιρούνται κάποια αισιόδοξα συμπεράσματα του παρελθόντος. Μόλις πριν από μερικά χρόνια είχαν μετρήσει ότι οι θαλάσσιες μεταφορές στο σύνολό τους ευθύνονται μόλις για το 1,75% του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα, ενώ στις επίγειες μεταφορές φαινόταν να αναλογεί ποσοστό 10,5%. Νεότερες μελέτες (όπως εκείνη του αμερικανικού οργανισμού Εnvironmental Defense Fund) έδειξαν ότι οι ρυπογόνες εκπομπές των πλοίων ισοδυναμούν με τις εκπομπές 7,8 εκατ. καινούργιων αυτοκινήτων. Δεν είναι λοιπόν χίμαιρα η «slow strategy», αφού υπάρχει και οικονομικό όφελος που ισοσταθμίζει τις απώλειες λόγω της καθυστέρησης. Ετσι αρκετές εταιρείες ακολουθούν το παράδειγμα της Μaersk, με αποτέλεσμα περισσότερα από 220 καράβια να ταξιδεύουν πια με μειωμένες ταχύτητες, με 20 κόμβους αντί 24 και 25 που είναι το κανονικό.

Από την Κίνα στη Γερμανία αργά, οικονομικά και οικολογικά

(από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", 19/02/2010)