Η δύσκολη οικονομική κατάστασητης χώρας μου έχει
απασχολήσει όλα τα πρωτοσέλιδα για μήνες. Οι περισσότεροι έχετε επικεντρωθεί
στα προβλήματα της Ελλάδος και δίνετε λιγότερη προσοχή στις αποφασιστικές
προσπάθειες της κυβέρνησής μου για την αντιμετώπισή αυτών των προβλημάτων
αλλά και τα ευρύτερα παγκόσμια προβλήματα που εμποδίζουν σήμερα την
ικανότητά μας για οικονομική ανάκαμψη.
Όταν έγινα πρωθυπουργός τον Οκτώβριο, είχα πλήρη επίγνωση
ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρό έλλειμμα του προϋπολογισμού της. Αφού
ανέλαβα τα καθήκοντά μου, τότε ανακάλυψα πως οι προκάτοχοί μας είχαν αποκρύψει
το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος –12,7 τοις εκατό του ακαθάριστου
εγχώριου προϊόντος, το διπλάσιο από αυτό που ισχυριζόντουσαν.
Λύση ήταν η επιβολή ενός άνευ προηγουμένου πακέτου λιτότητας, συμπεριλαμβανομένου εις βάθος περικοπών των μισθών του δημόσιου
τομέα. Κανείς δεν εξαιρείται – οι περικοπές αμοιβών εφαρμόζονται σε όλους τους
δημόσιους αξιωματούχους,συμπεριλαμβανομένου και εμού. Επίσης έχουμε
αυξήσει τους φόρους προστιθέμενης αξίας και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης.
Με αυτές τις κινήσεις θα μειώσουμε το έλλειμμα μας από 4 τοις εκατό του
ΑΕΠ φέτος και έως το 2012, θα καταφέρουμε να φτάσουμε το όριο του 3 τοις
εκατό που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πολύ λίγη προσοχή έχει δοθεί σε άλλα μέτρα που έχουμε λάβει.
Η κυβέρνησή μου ξεκαθαρίζει το τοπίο της δημόσιας διοίκησης. Προσπαθούμε
να πατάξουμε την φοροδιαφυγή και να εξαλείψουμε την διαφθορά. Προσπαθούμε
να αναπτύξουμε την επαγγελματική νομοθεσία ώστε να ενθαρρύνουμε τις επενδύσεις
και έχουμε ως στόχο να κάνουμε την Ελλάδα επίκεντρο της πράσινης ανάπτυξης.
Η Ελλάδα πρέπει, και θα μεταμορφωθεί σε ένα ανταγωνιστικό
και αξιόπιστο εταίρο στη διεθνή κοινότητα. Ούτε εγώ και οι Έλληνες θα φανούμε
κατώτεροι των προσδοκιών μπροστά σε αυτήν την πρόκληση γιατί
κατανοούμε ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα φέρουν επίσης τεράστιες ευκαιρίες ανάπτυξης.
Η κρίση αυτή, αποκάλυψε βαθιές ρωγμές στοδιεθνές
οικονομικό σύστημα, προβλήματα τα οποία οι σκληρές περικοπές στους μισθούς δεν
θα θεραπεύσουν. Παρά τις ριζικές μεταρρυθμίσειςπου έχει ξεκινήσει η
κυβέρνησή μου, επιτήδειοι τυχοδιώκτες έχουν αναγκάσει τα επιτόκια των
Ελληνικών ομολόγων να φτάσουν σε ύψη ρεκόρ. Ορισμένοι από αυτούς τους
κερδοσκόπους θησαυρίζουν εις βάρος του έθνους μου. Πολλές χώρες
αντιμετωπίζουν παρόμοια ελλείμματα και παρόμοιους κινδύνους.
Η ελληνική περίπτωση δεν είναι ακραία. Είναι ένα ακόμη θύμα
ενός υπό κατάρρευση συστήματος τουδημοσιονομικού κανονισμού και της επιθετικής
συμπεριφοράς, η οποία σάρωσε την Wall Street και τον υπόλοιπο κόσμο. Η
κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, της οποίαςοι φορολογούμενοι
πλήρωσαν το τίμημα, και η οδυνηρή ύφεση που ακολούθησε, προκάλεσε σε όλους μας
την επανεξέταση πολλών υποθέσεων.
Αν η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη θέλει να είναιβιώσιμη,
χρειάζεται καλύτερος συντονισμός και μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των εθνών. Αν
αφήσουμε τιςαγοραστικές δυνάμεις να υπαγορεύουν τους όρους, τότε η
εύθραυστη οικονομική μας ανάκαμψη σίγουρα θα παραπέσει.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκετοί από τους
ευρωπαίους ηγέτες και εγώ, ξεκινάμε μια αποφασιστική προσπάθεια για να
μετατρέψουμε το σύστημα της διεθνούς οικονομικής διακυβέρνησης. Οι κανόνες της
Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, δεν προβλέπουν τις συνέπειες της οικονομικής
απελευθέρωσης και των συνακόλουθων κινδύνων μετάδοσης.
Πρέπει τώρα να καθορίσουμε και να τηρήσουμε σαφέστατους
κανόνες ώστε να προστατέψουν τις εθνικές οικονομίες και το κοινό μας νόμισμα
από την υπέρμετρη δύναμη των αγορών –όχι για το καλό της Ελλάδας, αλλά
για το καλό όλης της Ευρώπης.
Πολλοί Ευρωπαίοι διστάζουν, φοβούνται ακόμη, αναφορικά με το
μέλλον σε μια περίοδο που οι παγκόσμιες προκλήσεις χρειάζονται τόλμη.
Αν είμαστε σίγουροι, θα συνεχίσουμε να κινούμαστε προς τα εμπρός – όχι μόνο για
κρίσιμες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και για την πλήρη ευρωπαϊκή
ενοποίηση. Αν ο φόβος επικρατήσει, θα δούμε μια επανεθνικοποίηση της
ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτό θα είναι μια τραγική προδοσία των θυσιών και ελπίδων
του παρελθόντος.
Αυτές είναι οι πραγματικές δοκιμασίες-προκλήσεις της Ευρώπης
για τις οποίες η κρίση στηνΕλλάδα βοήθησε να αποκαλύψει. Αλλά ακριβώς
όπως η Ελλάδα δεν είναι νησί, έτσι καιη Ευρώπη δε ζει σε απομόνωση.
Είμαστε όλοι μέρος ενός κακώς ρυθμιζόμενο χρηματοπιστωτικού σύστημα που πρέπει
επειγόντως να επαναπροσδιοριστεί.
Η κρίση στην Ελλάδα πρέπει να γίνει μια κλήση αφύπνισης
για τολμηρές μεταρρυθμίσεις πολύ πιο πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Είμαι στην
Ουάσιγκτον για να συναντηθώ με τον πρόεδρο Ομπάμα δίνοντας του ένα μήνυμα από
την Ευρώπη: Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε δεν είναι μόνο ελληνική ή
ευρωπαϊκή. Είναι και αμερικάνικη και μαζί πρέπει να βρούμε μία λύση.
Ήπιες υποσχέσεις και στείρες συζητήσεις επί συνολικών
μεταρρυθμίσεων δεν θα κάνουν τίποτα για να αποτραπούν τα οικονομικά
αρπακτικά που έχουν θησαυρίσει, την ώρα που οι απλοί πολίτες χάνουν τις
δουλειές, τα σπίτια και τις συντάξεις τους. Το υπάρχον σύστημα επιτρέπει να
συμβαίνει αυτό.
Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο πρέπει να
καθιερώσουν μια νέα παγκόσμια χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική, το ίδιο τολμηρή
όπως του Bretton Woods, αλλά και της δημιουργίαςτης Ευρωπαϊκής Κοινότητας
και της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Και την χρειαζόμαστε γρήγορα. Μόνο έτσι
θα δημιουργήσουμε ένα νέο οικοδόμημα εμπιστοσύνης και δικαιοσύνης, ένα
οικοδόμημα που θα εμπιστευτούν οι πολίτες μας, και το οποίο θα μπορεί να
αναχαιτίζει στο μέλλον κάθε νέα κρίση.
(από την IHT/μετάφραση από www.slap.gr)