Αν και από το κλείσιμο του καναλιού του Σουέζ το 1967 η ναυτιλιακή βιομηχανία της χώρας μας συνεχίζει να παίζει κεντρικό ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλιακή σκακιέρα, η οικονομική κρίση ωστόσο φαίνεται ότι έτριξε τα θεμέλια ενός εκ των βασικών πυλώνων της ελληνικής οικονομίας. Η απότομη πτώση των ναύλων, ο περιορισμός των χρηματοδοτικών πόρων, η αναντιστοιχία ανάμεσα στη ζήτηση και στην προσφορά χωρητικότητας, οι ζημιές και οι απομειώσεις καθώς και οι παραβιάσεις στις ρήτρες των δανείων αποτέλεσαν μια νέα πραγματικότητα
Αν και από το κλείσιμο του καναλιού του Σουέζ το 1967 η ναυτιλιακή βιομηχανία της χώρας μας συνεχίζει να παίζει κεντρικό ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλιακή σκακιέρα, η οικονομική κρίση ωστόσο φαίνεται ότι έτριξε τα θεμέλια ενός εκ των βασικών πυλώνων της ελληνικής οικονομίας. Η απότομη πτώση των ναύλων, ο περιορισμός των χρηματοδοτικών πόρων, η αναντιστοιχία ανάμεσα στη ζήτηση και στην προσφορά χωρητικότητας, οι ζημιές και οι απομειώσεις καθώς και οι παραβιάσεις στις ρήτρες των δανείων αποτέλεσαν μια νέα πραγματικότητα.

Οταν εξάλλου η Lehman Βrothers κατέρρευσε κάθε μορφή εμπορικής χρηματοδότησης πάγωσε, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου εμπορίου το οποίο χρηματοδοτείται μέσω πιστωτικών επιστολών να μην μπορεί να διεξαχθεί, καθώς δεν μπορούσαν να εκτελεστούν οι παραλαβές και οι παραγγελίες εμπορευμάτων. Σε συνδυασμό με τη μείωση της ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο για καταναλωτικά προϊόντα, η ανάκαμψη του εμπορίου στα επίπεδα πριν από την κρίση, όπως και συνολικά η ανάκαμψη του ναυτιλιακού κλάδου, αναμένεται να είναι αργή, εκτίμησε η ΡricewaterhouseCoopers, ενώ σύμφωνα με τη Μoody΄s οι συνθήκες στην αγορά των ναύλων αν και δεν θα επιδεινωθούν περαιτέρω, εν τούτοις δεν αναμένεται να ανακάμψουν πλήρως πριν από το τέλος του 2011.

Επίσης, όπως αναφέρθηκε σε πρόσφατο συνέδριο για τον κλάδο της Capital Link στην Αθήνα, σήμερα, αν και υπάρχουν δειλά σημάδια ανάκαμψης, η αστάθεια και η αβεβαιότητα δεν έχουν εξαλειφθεί, ενώ η πρόσβαση σε κεφάλαια αποτελεί μοχλό επιβίωσης και ανάπτυξης για τον κλάδο, καθώς η περιορισμένη χρηματοδότηση ασκεί πιέσεις στις εταιρείες. Τα πράγματα δείχνουν λοιπόν ότι καθώς οι παραγγελίες ανήλθαν στο τέλος του 2008 στο 43% του υπάρχοντος στόλου για τα τάνκερ, στο 69% για τα πλοία ξηρού φορτίου και στο 53% για τα κοντέινερ, εύλογο είναι να εμφανίζεται μια αξιοσημείωτη αναντιστοιχία ανάμεσα στη ζήτηση και στην προσφορά χωρητικότητας, η οποία επηρεάζει το μέλλον του κλάδου.

Παρά τον κυκλικό χαρακτήρα της ναυτιλίας πάντως, οι έλληνες πλοιοκτήτες, διαχειριζόμενοι περισσότερο από το 20% του παγκόσμιου στόλου, έχουν καταφέρει και στο παρελθόν να επιβιώσουν. Ετσι αν ο κλάδος ανακάμψει σημαντικά το 2011, όπως προβλέπουν οι ειδικοί, ίσως αυτό να είναι ένα καλό νέο όχι μόνο για τους εφοπλιστές αλλά και για την πολύπαθη ελληνική οικονομία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη στενωπό της βαθιάς ύφεσης.

(από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", 11/03/2010)