Ενώ η Κύπρος προετοιμάζεται να
εορτάσει, την 1η Απριλίου, την 50ή επέτειο της ανεξαρτησίας της, η
εμμονή της 'Αγκυρας να υπερασπιστεί τα τετελεσμένα, ακινητοποιεί το νησί
σε μία αξιοθρήνητη κατάσταση. Πρόσφατα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ριτσέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep
Tayyip Erdoğan) επετέθη με απροσδόκητη οξύτητα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(ΕΕ) κατηγορώντας την πως «από την στιγμή που απεδέχθη την
ένταξη του νοτίου τμήματος της νήσου ως πλήρους κράτους-μέλους, φέρει
μεγάλο μέρος της ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο».
Ο επικεφαλής της
τουρκικής κυβέρνησης διατείνεται πως επιθυμεί την ένταξη
της Τουρκίας ως πλήρες μέλος στην ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα δεν αναγνωρίζει καν την κρατική υπόσταση όλων των κρατών-μελών της,
ούτε τα σύνορά τους! Ο Ερντογάν εξακολουθεί
να θρηνεί το «σχέδιο Ανάν (Annan)» του 2004, που το απέρριψαν οι ελληνοκύπριοι (Ε/Κ),
και προέβλεπε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, τη διχοτόμηση του
νησιού σε δύο διακριτές εθνικές οντότητες (μόνιμη πολιτική επιδίωξη των
Τούρκων).
Κατά τα άλλα αποσιωπά την ύπαρξη των πολυάριθμων νεκρών
Ελλήνων, θυμάτων της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής του 1974,
τη σύληση ναών, τις καταστροφές και το βίαιο εκπατρισμό 185,000 Ε/Κ,
που αναγκάστηκαν να καταφύγουν πρόσφυγες στο νότο.
Στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα του νησιού,
υπό την επιμέλεια της 'Αγκυρας έχει οργανωθεί μαζικός
εποικισμός από την Τουρκία, με αποτέλεσμα να ζουν σήμερα εκεί
185,000 έποικοι (προερχόμενοι από την Ανατολία), έναντι μόλις 89,000
τουρκοκυπρίων (Τ/Κ) (που έχουν έτσι μεταβληθεί σε «διπλή» μειονότητα,
από τη μια σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό του νησιού, από την άλλη σε
σχέση με τους «εισαγόμενους» Τούρκους).
Απέναντι στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια
της ΕΕ απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι «αρχές» των κατεχομένων εδαφών της Κύπρου εκπόνησαν μια σειρά νέων
προτάσεων, που το «Λ' εξπρές» αποκαλύπτει σήμερα
κατ' αποκλειστικότητα.
Σε ένα κείμενο με ημερομηνία 4 Ιανουαρίου, που
απευθύνει στο γενικό γραμματέα του ΟΗΕ ο ηγέτης των Τ/Κ Μεχμέτ Αλί Ταλάτ (Mehmet Ali Talat),
προβλέπει μία «κατανομή εξουσιών» που από την ανάγνωσή της και μόνο
προκύπτει πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υλοποίηση της τουρκικής
πρότασης για συνομοσπονδία δύο κυρίαρχων κρατικών οντοτήτων, ή αλλιώς
για την πλήρη διχοτόμηση του νησιού, μεταμφιεσμένης όμως σε «ενοποίηση».
Η
μεταμφιεσμένη σε ενιαία κυριαρχία διχοτόμηση
Η απάτη των τουρκικών προτάσεων
έγκειται στην δημιουργία ενός δικέφαλου κράτους, ενταγμένου
πλήρως στην ΕΕ, που η τουρκική του πλευρά (της οποίας η ανεξαρτησία
από την 'Αγκυρα θα υφίσταται αποκλειστικά σε λεκτικό επίπεδο) θα
επέτρεπε στην Τουρκία να διαθέτει εκπροσώπηση εντός των
ευρωπαϊκών θεσμών.
Πρόκειται για ένα αριστοτεχνικό
διπλωματικό κόλπο, από εκείνα για τα οποία φημίζονται μεν οι επίγονοι
της Υψηλής Πύλης, αλλά που δεν πρέπει να παραπλανήσει κανένα, αφού η
κλωστή που συνδέει τη μαριονέτα με το χειριστή της είναι κάπως χοντρή. Στο «πλαίσιο αρχών» της Τ/Κ πρότασης
αναγράφεται πως «η ομοσπονδιακή δημοκρατία διαθέτει μία, αδιαίρετη κυριαρχία, που προκύπτει εξίσου από την
τουρκική κυπριακή κοινότητα και την ελληνική κυπριακή κοινότητα».
Αλλά πώς είναι δυνατό να γίνει αποδεκτή μια τέτοια ισότητα από τους Ε/Κ,
που συνιστούν τη συντριπτική πλειοψηφίατου
κυπριακού πληθυσμού;
Όσον αφορά την υποτιθέμενη εκτελεστική
εξουσία της συνομοσπονδίας, το κείμενο προβλέπει μια θέση προέδρου και
μία αντιπροέδρου, που θα κατέχονται εναλλάξ από έναν Ε/Κ επί
τρία χρόνια κι έναν Τ/Κ επί δύο. Το υπουργικό συμβούλιο θα πρέπει
επίσης να κατανέμεται σύμφωνα με εθνοτικά κριτήρια, με αναλογία 7 Ε/Κ
προς 5 Τ/Κ. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ανέλπιστο δώρο στην τουρκική
πλευρά, αφού οι Τ/Κ δεν εκπροσωπούν παρά το 18% του συνολικού πληθυσμού.
Όσον αφορά τη νομοθετική εξουσία,
προβλέπεται οι αποφάσεις στην κυπριακή βουλή των αντιπροσώπων να
λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία, υπό τον όρο πως θα υπερψηφίζονται
τουλάχιστο από το 1/4 των εκπροσώπων της κάθε κοινότητας (που
μεταβαπτίζονται σε «συνιστώντα κράτη»), κάτι που δίδει αυτομάτως
εξόφθαλμο δικαίωμα αρνησικυρίας στους Τ/Κ αντιπροσώπους.
Οι χειρότερες όμως προβλέψεις αφορούν
τις διεθνείς σχέσεις της συνομοσπονδίας, αφού σύμφωνα με τις Τ/Κ
προτάσεις κάθε «συνιστών κράτος» θα διαθέτει πλήρη και
απαραβίαστη ελευθερία να συνάπτει ή όχι ξεχωριστές διεθνείς συμφωνίες
και διμερείς σχέσεις με διεθνείς οργανισμούς ή μεμονωμένα κράτη,
εκτός αν το άλλο μέρος της συμφωνίας «δεν έχει αναγνωρισθεί
επισήμως από την ενιαίο κυπριακό κράτος». Αυτή η πρόβλεψη θα έδινε στους Τ/Κ το δικαίωμα να μπλοκάρουν οποιαδήποτε διεθνή
συμφωνία της Λευκωσίας που δε θα ήταν αρεστή στην 'Αγκυρα!
Από το ίδιο πνεύμα διαπνέονται και οι
υπόλοιπες λεπτομέρειες, που αφορούν π.χ. την οργάνωση της αστυνομίας ή
των δημοσίων υπηρεσιών, πράγμα που τις καθιστά εξίσου
απαράδεκτες από το διεθνές δίκαιο.
Η επανένωση της Κύπρου δεν έμοιαζε ποτέ
πιο μακρινή. Κι αυτό ασφαλώς
οφείλεται στην τουρκική πρόθεση να επιβάλλει συν τω χρόνω την
πλήρη διχοτόμηση της Κύπρου.
(από την εφημερίδα "L' Express",19/03/2010-www.ppol.gr)