Λογικά με τα spreads ξεμπερδεύουμε. ‘Η μπορούμε να ξεμπερδέψουμε. Τουλάχιστον για φέτος ή και για του χρόνου. Και σίγουρα πρόκειται για θετική εξέλιξη. Αλλά να μην παρασυρόμαστε κιόλας και να της δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει. Τα προβλήματά μας παραμένουν αναλλοίωτα και η συγκεκριμένη ή όποιες ανάλογες ανατροπές δεν έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την πραγματικότητα που θέλουμε.

Λογικά με τα spreads ξεμπερδεύουμε. ‘Η μπορούμε να ξεμπερδέψουμε. Τουλάχιστον για φέτος ή και για του χρόνου. Και σίγουρα πρόκειται για θετική εξέλιξη. Αλλά να μην παρασυρόμαστε κιόλας και να της δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει. Τα προβλήματά μας παραμένουν αναλλοίωτα και η συγκεκριμένη ή όποιες ανάλογες ανατροπές δεν έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την πραγματικότητα που θέλουμε.

Κοντολογίς, ήταν ένα πρόσθετο πρόβλημα, που οι παρενέργειές του έχουν πλέον περιοριστεί ή και εκλείψει και άρα βρισκόμαστε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε: από την υποχρέωση να μειώσουμε το έλλειμμα, να εξυγιάνουμε τα δημοσιονομικά μας και να δημιουργήσουμε τις βάσεις για μια υγιή οικονομία. Μένει ν’ αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί να το κάνουμε.

Δυστυχώς οι συνταγές για την επιτυχημένη έκβαση αυτής της προσπάθειας δεν είναι πολλές. Πέρα απ’ αυτή που εφαρμόζουμε, μετά και τις πιέσεις των Βρυξελλών, δεν έχει πέσει στο τραπέζι καμιά άλλη. Γιατί, φυσικά, διακηρύξεις για «μαζικές κινητοποιήσεις και λαϊκούς αγώνες που θ’ ακυρώσουν τα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης», πολλά μπορούν να καταφέρουν, αλλά να βελτιώσουν την κατάσταση της οικονομίας ή να διευκολύνουν τη δανειοδότηση της χώρας, αποκλείεται να το καταφέρουν.

Βέβαια, ακούγονται -από ακαδημαϊκούς κυρίως- και κάποιες προτάσεις για συμμαχίες με τις άλλες χώρες του Νότου και για κοινά σχέδια δράσης, αλλά η αξία τους εξαντλείται στο επίπεδο της θεωρίας, γιατί, ως γνωστόν, άλλο είναι να σχεδιάζεις δράσεις και παρεμβάσεις και τελείως άλλο να τις πραγματοποιείς. Και δυστυχώς αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι απλώς ιδέες, αλλά εφαρμόσιμες ιδέες, υπό την έννοια ότι θα μπορούν να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη.

Τέτοιες δεν έχουμε. Το μόνο που υπάρχει είναι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που έχουμε δεσμευτεί να φέρουμε σε πέρας κι από την επιτυχία ή την αποτυχία της προσπάθειας αυτής θα κριθεί το μέλλον μας. Κι αυτό και μόνο είναι που θα πρέπει να έχουμε κατά νου. Το «μαξιλάρι ασφαλείας» των εταίρων μας εξουδετερώνει το πρόσθετο πρόβλημα των spreads, αλλά θ’ αποδειχθεί πολύτιμο μόνο αν φέρουμε σε πέρας το έργο της εφαρμογής του Προγράμματος. Διαφορετικά, άλλοι θ’ αποφασίζουν για λογαριασμό μας. Και για επιτόκια και για όλα.

(από την εφημερίδα «Έθνος», 14/4/2010)