Μια νέα πραγματικότητα διαμορφώθηκε στην Ευρωζώνη την επόμενη
μέρα της δραματικής Τρίτης 27 Απριλίου όταν με απίστευτη ελαφρότητα
φωνές από όλο το πολιτικό φάσμα στο Βερολίνο έμοιαζαν να προκρίνουν ως
πιο συμφέρουσα λύση τη χρεοκοπία της Ελλάδας καθώς μέσα σε λίγες ώρες το
Ντόμινο στην Πορτογαλία και στην Ισπανία από σενάριο φαινόταν να
παίρνει σάρκα και οστά...
Ενα Ντόμινο πίεσης των Αγορών σήμερα στην Ιβηρική αύριο στην Ιρλανδία
και μεθαύριο στην Ιταλία ήταν μια τροπή των εξελίξεων πέραν των
δυνατοτήτων της Μέρκελ να την διαχειρισθεί ως ελεγχόμενη κρίση όπως
συνέβη επί τέσσερις μήνες με την Ελλάδα για να εξυπηρετήσει πρώτα από
όλα μια στρατηγική αυστηροποίησης του Συμφώνου Σταθερότητας και κατά
δεύτερο λόγω εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες.
Το Ντόμινο της Κρίσης θα αφαιρούσε από το Βερολίνο την πρωτοβουλία
κινήσεων τόσο προς την κατεύθυνση επιβολής μεγαλύτερου δημοσιονομικού
πειθαναγκασμού στις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης όσο και ως προς την
εναλλακτική επιλογή της αναζήτησης μεσοπρόθεσμης αποδέσμευσης της
Γερμανίας από μια ΟΝΕ που δεν μπορεί να ελέγξει.
Το Ντόμινο στον Νότο ήταν και είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για
το Βερολίνο: Δεν υπήρχε περίπτωση επανάληψης των παλινωδιών που
εισέπραξε από την Μέρκελ η Αθήνα αλλά αντίθετα ο κίνδυνος της
ανεξέλεγκτης διολίσθησης προς την Ντε Φάκτο υιοθέτησης της Οικονομικής
Διακυβέρνησης και των πρώτων μέτρων Πολιτικής Ένωσης.
Αν τα παραπάνω διέλυσαν κάθε εμπόδιο για την ενεργοποίηση του
Μηχανισμού Στήριξης της Ελλάδας παραμένει ζητούμενο να δούμε αν οι 16
της Ευρωζώνης διαθέτουν την απαιτούμενη σύμπνοια ώστε να στείλουν το
αναγκαίο μήνυμα ότι η στήριξη της Αθήνας δεν είναι μια ad hoc κίνηση
ώστε να μην καταρρεύσει ο πιο αδύνατος κρίκος αλλά δεσμευτικό
προηγούμενο που καλύπτει όλους τους πιθανούς επόμενους στόχους των
Αγορών. Οι κινήσεις, αλλά και οι δηλώσεις που θα μεσολαβήσουν ανάμεσα
στην χθεσινή άτυπη συνεδρίαση του Eurogroup μέχρι την Έκτακτη Σύνοδο
Κορυφής που θα συνέλθει στα τέλη της εβδομάδας θα είναι κρίσιμες για την
καταγραφή της δυνατότητας της Γερμανίας και της Γαλλίας να συγκλίνουν
για να θωρακίσουν το σύνολο της Ευρωζώνης.
Η ταχύτητα των εξελίξεων σε μια ούτως η άλλως πρωτόγνωρη κρίση
απαιτεί ταχύτατες προσαρμογές εδώ και τώρα: Το απαιτεί σε μια στιγμή που
οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας Μέρκελ και Σαρκοζί βλέπουν για
διαμετρικά αντίθετους λόγους να απειλείται με πρόωρη τερματισμό η
πολιτική τους σταδιοδρομία λόγω των ευρωπαϊκών εξελίξεων:
- Η Μέρκελ που καλλιέργησε μια κοινή γνώμη περιχαρακωμένη και εχθρική
σε κάθε μορφής στήριξης άλλης χώρας-μέλους της Ευρωζώνης υποχρεώνεται
σε στροφή 180 μοιρών. Αιχμάλωτη μια εσωτερικής ρητορικής και χρεωμένη σε
μεγάλο ποσοστό την υπαιτιότητα επιδείνωσης της ελληνικής κρίσης
βρίσκεται σε δεινή θέση.
- Σε δεινή θέση βρίσκεται και ο Σαρκοζί καθώς υποχρεώνεται να κινηθεί
προς τον περιορισμό των ελλειμμάτων ευθυγραμμιζόμενος με το Βερολίνο
στην πράξη με την ευρωπαική αλληλεγγύη να παραμένει το κατ εξοχήν πεδίο
διαφοροποίησης του με την Γερμανία. Πρόκειται συνολικά για μια Γραμμή
πλεύσης που ου στερελί την δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολιτικής εντός
συνόρων και οριοθετεί ασφυκτικά την αξιοπιστία της προσπάθειας του να
εδραιωθεί ως αντίπαλος στο Βερολίνο πόλος στους συσχετισμούς της
Ευρωζώνης και της Ε.Ε συνολικά.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 03/05/2010)