Οι Μεγάλες Διαφορές στη Νοοτροπία των Πετρελαϊκών και της Πολιτικής Ηγεσίας στις ΗΠΑ

Οι Μεγάλες Διαφορές στη Νοοτροπία των Πετρελαϊκών και της Πολιτικής Ηγεσίας στις ΗΠΑ
www.theoildrum.com
Παρ, 7 Μαΐου 2010 - 07:04
Τη Δευτέρα, ο Τζον Χόφμαϊστερ, πρώην πρόεδρος της Shell, έδωσε μια πολύ διαφωτιστική ομιλία στα πλαίσια συνεδρίου για τις εξορύξεις στις ΗΠΑ. Αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η πετρελαϊκή βιομηχανία και με μας δίνει μια εικόνα της νοοτροπίας που επικρατεί στη διοίκηση των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου.

Τη Δευτέρα, ο Τζον Χόφμαϊστερ, πρώην πρόεδρος της Shell, έδωσε μια πολύ διαφωτιστική ομιλία στα πλαίσια συνεδρίου για τις εξορύξεις στις ΗΠΑ. Αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η πετρελαϊκή βιομηχανία και με μας δίνει μια εικόνα της νοοτροπίας που επικρατεί στη διοίκηση των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου.

«Πρόσφατα, παρά την αύξηση των τιμών και το μήνυμα που απέστειλαν αυτές στις ΗΠΑ στην περίοδο 2005-2008, οι πολιτικοί εμφανίζονται ανίκανοι ή απρόθυμοι να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ενεργειακής ασφάλειας, της οικονομικής ανταγωνιστικότητας που προέρχεται από την πρόσβαση στην φθηνή ενέργεια και της δημιουργίας θέσεων εργασίας που μια ενεργειακή πολιτική πρέπει να αποφέρει.

Σύμφωνα με την τωρινή εικόνα των υποδομών που «γερνούν», οι δεκαετίες που προηγήθηκαν με περιορισμούς στην εξόρυξη, αποτυχία στην προσπέλαση των εμποδίων στην πυρηνική ενέργεια και τον λιγνίτη, η ψηλάφηση των ΑΠΕ και η αποφυγή άλλων δύσκολων επιλογών στην ενέργεια, σημαίνουν πως η χώρα αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου ενεργειακή άβυσσο αυτή τη δεκαετία.

Μέχρι το 2020 θα υπάρξει ανεπάρκεια στην παροχή υγρών καυσίμων και ηλεκτρισμού, οδηγώντας σε ουρές στα πρατήρια, συσκοτίσεις και ιδιαίτερα υψηλές τιμές. Η ενεργειακή άβυσσος θα παραμείνει για μια δεκαετία μαζί με την εθνική ανασφάλεια, την οικονομική παρακμή, την ανεργία και την κοινωνική αναταραχή που συνοδεύει τις ελλείψεις στην ενέργεια στις χώρες του τρίτου κόσμου.

Η ενεργειακή βιομηχανία, παρά την τεχνολογική, γεωλογική, χημική, φυσική, μοριακή, λογιστική, επιστημονική και μηχανολογική της τεχνογνωσία και τη δυνατότητα παροχής φθηνής ενέργειας συνεχώς και παρά τη διαθεσιμότητα των φυσικών πόρων σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τη ζήτηση λόγω των πολιτικών περιορισμών. Παρόλα αυτά, θα επωμισθεί το φταίξιμο για τις ελλείψεις. Οι σημερινοί επαγγελματίες θα αναλάβουν την ευθύνη για την εθνική μας παρακμή και την αποτυχία διότι ποιος άλλος θα την αναλάβει;

Είσαστε προετοιμασμένοι να δεχθείτε το φταίξιμο ή υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, πράγματα τα οποία μπορείτε να κάνετε για να αλλάξετε την πορεία αυτή;

Η κατανόηση του εύρους και του βάθους των προβλημάτων του ενεργειακού συστήματος απαιτεί την προσεκτική κατανόηση του πόσο έχουν διεισδύσει τα εμπόδια αυτά στην σωστή πολιτική. Τι θα κάνουμε για την κυριαρχία του «πολιτικού χρόνου» στην πολιτική διαδικασία, έναντι στις απαιτήσεις του «ενεργειακού χρόνου» ο οποίος χρειάζεται για την υλοποίηση των σχεδίων;

Πως απαντάμε στις δυσλειτουργικές δομές που έχουν δημιουργήσει οι τρεις κρατικές εξουσίες; Είναι απαραίτητο να έχουμε 13 εκτελεστικές υπηρεσίες για την ενέργεια και το περιβάλλον; Χρειαζόμαστε 26 επιτροπές στο Κογκρέσο για τη νομοθεσία στην ενέργεια; Πρέπει το κάθε ομοσπονδιακό δικαστήριο να έχει τη δικαιοδοσία να καθυστερεί και τελικά να αποτρέπει τους πολίτες από το να έχουν την ενέργεια που χρειάζονται;

Για πόσο καιρό θα πρέπει να ανεχθούμε την παράλυση του διπολισμού, όπου ομάδες συμφερόντων της αριστεράς και της δεξιάς, δημαγωγοί και άλλοι αξιωματούχοι παρεμποδίζουν το κεντρικό ρεύμα από το να επιτυγχάνει τους στόχους της πολιτικής; Είσαστε πρόθυμοι να δεχθείτε παρακάμψεις στην οδό της ενεργειακής πολιτικής;

Το έθνος πρέπει να συμβιβαστεί με το ενεργειακό μέλλον σύντομα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε για τον ένατο πρόεδρο και για το 19ο Κογκρέσο να μας κάνει υποσχέσεις και μετά να μας οδηγήσει σε μια αποτυχημένη οδό.

Θα έπρεπε να έχουμε μάθει μέχρι τώρα, αλλά δεν έχουμε. Άρα τι μπορεί να αλλάξει και τι μπορείτε να κάνετε ως επαγγελματίες και ως πολίτες;»

Όπως επισημαίνει το Oil Drum, ο κ. Χόφμαϊστερ είναι ιδιαίτερα οξύς, πιο πολύ από τα περισσότερα στελέχη της βιομηχανίας.