Η Κίνα αγωνίζεται για να εξασφαλίσει ενεργειακές συμφωνίες στη Μέση Ανατολή, σε μια τροχιά σύγκρουσης με τις ΗΠΑ για τον έλεγχο της πιο ευαίσθητης περιοχής του πλανήτη. Η Κίνα είναι πλέον ο πρώτος εισαγωγέας σαουδικού πετρελαίου και δεύτερος μεγαλύτερος του ιρανικού, ενώ διαθέτει και σημαντική παρουσία στο Ιράκ.

Η Κίνα αγωνίζεται για να εξασφαλίσει ενεργειακές συμφωνίες στη Μέση Ανατολή, σε μια τροχιά σύγκρουσης με τις ΗΠΑ για τον έλεγχο της πιο ευαίσθητης περιοχής του πλανήτη. Η Κίνα είναι πλέον ο πρώτος εισαγωγέας σαουδικού πετρελαίου και δεύτερος μεγαλύτερος του ιρανικού, ενώ διαθέτει και σημαντική παρουσία στο Ιράκ.

Η Κίνα είναι «πολύ επιθετική», τονίζει ο Τζον Άλτερμαν, διευθυντής του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή του Κέντρου για τις Στρατηγικές και Διεθνείς Σπουδές. «Ρίχνουν πολλά χρήματα στοιχηματίζοντας ότι η κατοχή των κοιτασμάτων αποτελεί καλύτερη εξασφάλιση από το να αγοράζουν πετρέλαιο στην αγορά», υπογραμμίζει.

Το Πεκίνο στοιχηματίζει πολλά στο Ιράκ, το οποίο πολλές δυτικές πετρελαϊκές αποφεύγουν. Το Νοέμβριο, η CNPC κέρδισε τα δικαιώματα για το κοίτασμα Ρουμάιλα, έναντι 15 δις δολαρίων, το οποίο θεωρείται το δεύτερο μεγαλύτερο του κόσμου. Ακολούθησε συμφωνία τριών δις για το κοίτασμα Αχμπάντ, ενώ δύο άλλες κινεζικές επιχειρήσεις συμφώνησαν για κοιτάσματα στο ανατολικό τμήμα της χώρας.

Οι κινεζικές εταιρείες έχουν δείξει μεγάλη προθυμία να αναλάβουν το ρίσκο, τοποθετώντας υπηκόους τους εν μέσω επικίνδυνων περιοχών. Η CNPC έχει γραφεία στη Βαγδάτη, στα οποία εργάζονται Κινέζοι.

Η Κίνα επίσης αναβαθμίζει τη σχέση της με το Ιράν, τη στιγμή που πολλές δυτικές εταιρείες αποσύρονται. Το περασμένο καλοκαίρι, η Κίνα υπέγραψε συμφωνία 8 δις δολαρίων για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με την Τεχεράνη. Επίσης, αύξησε τις πωλήσεις βενζίνης προς το Ιράν, το οποίο δεν διαθέτει αρκετά διϋλιστήρια. Στην πραγματικότητα, η Κίνα είναι τώρα ο μεγαλύτερος συνέταιρος του Ιράν, με το διμερές εμπόριο να υπολογίζεται στα 21 δις δολάρια ετησίως.

Η Κίνα κινείται ώστε να προστατεύσει τις νέες αυτές σχέσεις, οι οποίες αποτελούν μια πρόκληση για τη Δύση. Το Πεκίνο διστάζει να ακολουθήσει την αμερικανική γραμμή στο Ιράν με τη χρήση μέτρων, λόγω των πετρελαϊκών της συμφερόντων. Τα δύο πολεμικά κινεζικά σκάφη που πρόσδεσαν στο Άμπου Ντάμπι τον Μάρτιο επίσης έστειλαν ένα σαφές μήνυμα: Η Κίνα είναι πρόθυμη να υποστηρίξει τα συμφέροντά της με στρατιωτική ισχύ. Από την πλευρά τους, οι Αμερικανοί έχουν προσπαθήσει να πείσουν το Πεκίνο ότι μπορεί να ικανοποιήσει τις ενεργειακές του ανάγκες δίχως το Ιράν και έχουν πιέσει τη Σαουδική Αραβία να εξασφαλίσει τις απαραίτητες ποσότητες.

Και πάλι, πιθανότατα θα υπάρξουν πολλές διαφωνίες στο εξής, καθώς η Κίνα αυξάνει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή. «Οι διμερείς διενέξεις και οι διαμάχες είναι αναπόφευκτες», τονίζει ο Σαν Μπιγκάν, πρώην εκπρόσωπος της Κίνας για τη Μέση Ανατολή, σε έκθεσή του το περασμένο φθινόπωρο. «Δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε έναντι στο ενδεχόμενο διενέξεων στην περιοχή για την ενέργεια», υποστηρίζει.