Ο Μάικλ Σέιμουρ μορφάζει με εκνευρισμό καθώς κοιτά έναν καλυμμένο από πετρέλαιο πελεκάνο ο οποίος πλέει κοντά σε μία νησίδα. Ο λόγος: δεν μπορεί να κάνει τίποτα αποτελεσματικό για να το αλλάξει αυτό.
Ωστόσο, το πουλί δεν έχει βαρύνει ακόμα αρκετά έτσι ώστε να μην μπορεί να πετάξει αν το πλησιάσει κάποιος: «Ο μόνος τρόπος να πιάσεις ένα πουλί σε τέτοια κατάσταση είναι να το κυνηγήσεις μέχρι να κουραστεί» λέει ο Σέιμουρ, ορνιθολόγος που εργάζεται για τις αρχές της Λουϊζιάνα. «Το μόνο που θα καταφέρουμε προσπαθώντας να τον βοηθήσουμε θα είναι να τον ταλαιπωρήσουμε ακόμα περισσότερο» συμπληρώνει.
Πάνω από 50 ημέρες μετά την έκρηξη στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon, η οποία σηματοδότησε τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ, τα καλυμμένα από πετρέλαιο πουλιά δεν είναι ακριβώς ένα σπάνιο θέαμα στην περιοχή.
Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να δοθεί πραγματική βοήθεια σε ένα πουλί- εννοώντας βοήθεια που θα κάνει περισσότερο καλό παρά κακό. Ο Σέιμουρ έχει δει αυγά πουλιών να καταστρέφονται από καλοπροαίρετους μεν, απρόσεκτους δε εθελοντές, οι οποίοι προσπαθώντας να πιάσουν έναν πελεκάνο για καθαρισμό κατέληξαν να εισέρχονται με δύναμη στη φωλιά του. Ακόμα και μία θορυβώδης προσέγγιση μπορεί να αναστατώσει εκατοντάδες πουλιά, εκθέτοντας τα νεογνά τους σε κινδύνους- από αρπακτικά μέχρι τον καυτό ήλιο.
Επίσης, η απομάκρυνση ενός νεογέννητου από τους γονείς του για καθαρισμό/ φροντίδα σημαίνει ότι κανείς δεν θα του «διδάξει» αυτά που πρέπει να γνωρίζει για να επιβιώσει μόνο του.
«Είναι δύσκολη απόφαση, αλλά κάποιες φορές πρέπει να παίρνουμε και τέτοιες, για το γενικότερο καλό των πουλιών» λέει χαρακτηριστικά ο ορνιθολόγος.
Ένας ακόμη παράγοντας ο οποίος περιπλέκει την κατάσταση είναι η μορφολογία της Λουϊζιάνα- η οποία, επίσης, κάνει την περιοχή εξαιρετικά ελκυστική για τα πτηνά, τα οποία συρρέουν κατά χιλιάδες για να φτιάξουν τις φωλιές τους: η βλάστηση παρέχει πολλές κρυψώνες για τα τρομαγμένα ζώα, ενώ τα κύματα εξαπλώνουν το πετρέλαιο παντού.
Το έργο των σωστικών συνεργείων είναι ευκολότερο σε Μισσισσίπι, Αλαμπάμα και Φλόριντα- αλλά με τη μόλυνση να εξαπλώνεται σε μία τόσο μεγάλη περιοχή, τα περισσότερα από τα πουλιά που έχουν καλυφθεί από πετρέλαιο θα πεθάνουν πριν μπορέσει να τα βοηθήσει κάποιος. Μέχρι τώρα 530 έχουν πιαστεί έγκαιρα για να καθαριστούν- ωστόσο, τα πτώματα που έχουν συλλεχθεί (725) είναι περισσότερα.
Η μεγαλύτερη ανησυχία στη Λουϊζιάνα είναι η απειλή που αποτελεί η όλη κατάσταση σε είδη τα οποία ήταν ήδη υπό απειλή, όπως ο καφέ πελεκάνος, ο οποίος έφτασε στα όρια της εξαφάνισης τη δεκαετία του 1970, λόγω μόλυνσης από DDT.
(από την εφημερίδα "Καθημερινή", 14/6/2010)