Πρόσφατα ο διευθυντής της CIA επισκέφθηκε τη Βουλγαρία και
συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Μπορισόφ.
Προς μεγάλη έκπληξη του Αμερικανού αξιωματούχου και της ηγεσίας της
υπηρεσίας στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια ο Μπορισόφ παρεχώρησε λίγο μετά
συνέντευξη Τύπου όπου δήλωσε στους έκπληκτους αντιπροσώπους του
βουλγαρικού και του διεθνούς Τύπου ότι ο Αμερικανός επισκέπτης τον
διαβεβαίωσε ότι θεωρείται ο καλύτερος συνομιλητής και συνεργάτης της CIA
στην περιοχή στον πόλεμο κατά του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και του
οργανωμένου εγκλήματος.
Τον ιδιόρρυθμο κύριο Μπορισόφ τον γνωρίσαμε ως συνομιλητή του μπλόκου
των Ελλήνων αγροτών στον Προμαχώνα και στη συνέχεια τον παραγνωρίσαμε
όταν εξέδωσε ταξιδιωτική οδηγία για να αποφεύγουν οι συμπατριώτες του να
κάνουν διακοπές στην Ελλάδα. Την Παρασκευή ανακοίνωσε τη ματαίωση της
κατασκευής του Πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη αλλά και της
συνεργασίας με τη Μόσχα για την κατασκευή Πυρηνικού Σταθμού Ηλεκτρικής
Ενέργειας, ενώ από ό,τι φαίνεται παρόμοια τύχη περιμένει τη βουλγαρική
συμμετοχή στον Southstream αλλά και στον ελληνοβουλγαρικό αγωγό Φυσικού
Αερίου.
Το τι συμβαίνει είναι προφανές: Ο Μπορισόφ βοηθά την Ουάσιγκτον για
να στηθεί το σκηνικό μιάς συνολικής διαπραγμάτευσης ΗΠΑ ? Ρωσίας για τη
μεταφορά ενέργειας καίγοντας τα πλεονεκτήματα και τον ρόλο της χώρας
του:
Πρώτον η Σόφια είναι εξορισμού ευνοημένη από την εξισορρόπηση της
πλήρους ένταξης της στο ΝΑΤΟ, την παρουσία αμερικανικών στρατιωτικών
βάσεων στην επικράτειά της, και την πλήρη ένταξή της στην Ε.Ε, με την αναβάθμιση της οικονομικής, εμπορικής και
ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία.
Δεύτερον η ματαίωση της κατασκευής του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη
πριμοδοτεί την κατασκευή του αγωγού Σαμψούντα-Τσεϊχάν που μαζί με την
διέλευση μέρους της υποθαλάσσιας διαδρομής του Αγωγού Φυσικού Αερίου
Southstream από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Τουρκίας στον
Εύξεινο Πόντο καθίστα την Αγκυρα προνομιακό εταίρο της Μόσχας στην
μεταφορά ενέργειας. Η όποια επιχειρηματολογία για την σκληρή και άκαμπτη
στάση της ρωσικής πλευράς στις διαπραγματεύσεις για την κατασκευή αλλά
και την διαχείριση του πετρελαιαγωγού λογικά θα υπαγόρευε συνεργασία και
κοινή στάση με την Αθήνα απέναντι στη Μόσχα και όχι ταυτόχρονη
αντιπαλότητα με τη Ρωσία και την Ελλάδα.
Το στοίχημα του πετρελαιαγωγού είναι κατά κύριο λόγο γεωπολιτικό
καθώς συνεισφέρει στην σταθερότητα σε μια ευαίσθητη συνοριακή περιοχή
για την Ελλάδα τον Έβρο αλλά κυρίως σε μια υπερευαίσθητη περιοχή της
Βουλγαρίας λόγω της συμπαγούς πληθυσμιακής παρουσίας της τουρκικής
μειονότητας. Σε άλλες εποχές η απλή απάντηση θα ήταν η αμερικανική
συνωμοσία με την κυβερνητική εξουσία στην Σόφια να θέλει να πάρει μέρος
ως εμπροσθοφυλακή στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο κατά της Μόσχας.
Με τα σημερινά
όμως δεδομένα η πραγματικότητα προβάλλει πιο σύνθετη και περίπλοκη:
Για ποιο λόγο οι ΗΠΑ να προκαλέσουν τη Μόσχα σε μια στιγμή που
σημειώνεται σημαντική πρόοδος στις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία;
Προφανώς οι ΗΠΑ δεν θέλουν τίποτε παραπάνω από έναν τακτικό ελιγμό που
θα υποχρεώσει τη Μόσχα σε συνολική διαπραγμάτευση.
Για ποιο λόγο τη στιγμή που κορυφώνεται η κρίση Τουρκίας-Ισραήλ με
πιθανές βαρύνουσες επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Ουάσιγκτον Αγκυρας
να επιλέξει η αμερικανική πλευρά να υπαγορεύσει στη Σόφια αποφάσεις που
καθιστούν τη δεύτερη στρατηγικό κόμβο στην μεταφορά ενέργειας;