Η λογική των κερδοσκόπων είναι ξεκάθαρη: Έχουν επενδύσει τις
ελπίδες και τις προβλέψεις για πρωτοφανή κέρδη στην αμφισημία της
Γερμανίας, στην επιβολή του γερμανικού μοντέλου περιοριστικής πολιτικής
στο σύνολο της Ευρωζώνης, στην αδυναμία συγκρότησης αποτελεσματικής
οικονομικής διακυβέρνησης.
Οι 16 της Ευρωζώνης κινούνται αμυντικά και με καθυστέρηση
περιοριζόμενοι να προσφέρουν δίχτυ διάσωσης στις χώρες-μέλη που δεν
μπορούν να δανεισθούν από τις Αγορές, καθώς αδυνατούν να υιοθετήσουν
ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές που θα βραχυκύκλωναν οριστικά τα κερδοσκοπικά
παιχνίδια. Η αυθαίρετη πρόσφατη υποβάθμιση των ελληνικών ομολόγων από
την Moodys είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Πρόκειται για μια κίνηση που δεν συνέπεσε μόνο με την άφιξη της
Τρόικας στην Αθήνα, αλλά και με μια οξύτατη γαλλογερμανική αντιπαράθεση
για την εφαρμογή της απόφασης Τρισέ για αγορά κρατικών ομολόγων από τη
δευτερογενή αγορά: Ο επικεφαλής της ΕΚΤ κατηγορήθηκε ότι προσπαθεί να
ευνοήσει τις γαλλικές τράπεζες σε βάρος των γερμανικών απαλλάσσοντας τις
πρώτες από τα ελληνικά ομόλογα, ενώ την ίδια στιγμή ο επίδοξος διάδοχός
του, Βέμπερ, άφηνε, εμμέσως πλην σαφώς, να εννοηθεί ότι η εφαρμογή της
απόφασης έχει οδηγήσει την τράπεζα εκτός των κανόνων που διέπουν τη
λειτουργία της. Ετσι η πρωτοφανής και αστήρικτη υποβάθμιση της
πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας ήταν ανάμεσα στα άλλα και μια
κίνηση προορισμένη να δυσχεράνει τις κινήσεις του Τρισέ.
Παρά την επίφαση ενότητας στην πρόσφατη συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί στο
Βερολίνο και παρά την αναμενόμενη απόφαση της Συνόδου Κορυφής για έλεγχο
των Προϋπολογισμών από την Επιτροπή και τη θέσπιση ποινών για τους
παραβάτες του Συμφώνου Σταθερότητας, Αγορές και Κερδοσκόποι γνωρίζουν
πολύ καλά ότι οι ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στο Παρίσι και το Βερολίνο
παραμένουν αγεφύρωτες:
-Οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης των 16 από τους 27 της Ε.Ε.
δεν είναι τίποτε άλλο παρά το φύλλο συκής που επέλεξε η Μέρκελ για να
απορρίψει την πρόταση Σαρκοζί για ανάδειξη του Συμβουλίου Κορυφής της
Ευρωζώνης σε θεσμικό όργανο με την ταυτόχρονη σύσταση εκτελεστικής
γραμματείας.
-Δεύτερον, το πακέτο δραστικών δημοσιονομικών περικοπών που εξήγγειλε
πριν από δέκα μέρες η Καγκελάριος θεωρείται από τη γαλλική πλευρά ως
εγωιστική περιχαράκωση στη στρατηγική της πριμοδότησης των εξαγωγών, που
ταυτόχρονα με τη συμπίεση της εσωτερικής ζήτησης πνίγει την ανάπτυξη
των εταίρων του Βερολίνου.
Με τα παραπάνω δεδομένα Αγορές και Κερδοσκόποι έχουν όλους τους
λόγους να εντείνουν την πίεση:
- Πρώτον, να δοκιμάσουν την πραγματική ετοιμότητα και
αποτελεσματικότητα του μηχανισμού διάσωσης με προσεχές πεδίο δοκιμής την
Ισπανία.
- Δεύτερον, να πιέσουν ώστε να υλοποιηθούν όλοι οι όροι
αυστηροποίησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα επιβάλει η Γερμανία
στους εταίρους της: Από τη στέρηση του δικαιώματος ψήφου μέχρι και την
περίφημη «ελεγχόμενη χρεοκοπία».
Η Ευρωζώνη δεν ασθενεί μόνο λόγω των προβλημάτων των χωρών του Νότου,
αλλά περισσότερο ίσως λόγω της οικονομικής στρατηγικής της Γερμανίας
τόνιζε το προχθεσινό κύριο άρθρο της «Μοντ». Ας προσθέσουμε ότι οι
Αγορές και οι Κερδοσκόποι δεν αμφισβητούν τόσο τη βούληση και την
ικανότητα του Νότου της Ευρωζώνης να επιστρέψει στη δημοσιονομική
ευταξία χωρίς κοινωνικούς και πολιτικούς κλυδωνισμούς και με επιστροφή
στην ανάπτυξη, αλλά τη βούληση της Γερμανίας να πληρώσει το κόστος της
υπεράσπισης της Ευρωζώνης των 16.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 17/06/2010)