Τα παιχνίδια που παίζει σε σχέση με τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης η βουλγάρικη κυβέρνηση, προφανώς προσδοκώντας στη μεγαλύτερη δυνατή αμερικανική εύνοια, τώρα που οι σχέσεις Ρωσίας και Τουρκίας είναι στενότερες παρά ποτέ, δεν ήταν δυνατό να μείνουν επί μακρόν αναπάντητα από την Μόσχα, η οποία πλέον βάζει στον “χάρτη” του South Stream τόσο τη Ρουμανία όσο και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, με την Αθήνα να προσπαθεί να σταθμίσει τα νέα δεδομένα.
Η Ρωσία δεν δείχνει να λαμβάνει υπ’ όψιν της ιδιαίτερα σοβαρά τις συνεχείς παλινωδίες Μπορίσοφ. Είτε γιατί θεωρεί ότι στερούνται ουσίας είτε γιατί νιώθει ότι μπορεί να ελέγξει την σκακιέρα των αγωγών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ασία. Ξεκινώντας από το πρώτο ενδεχόμενο, αξίζει να αναφερθούμε στις δηλώσεις Ρώσων αλλά και Βούλγαρων αξιωματούχων στην διάρκεια του σαββατοκύριακου που πέρασε.
Ο Νικολάι Τοκάρεφ, επικεφαλής της ρωσικής Transneft η οποία είναι ο επικεφαλής του εγχειρήματος του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης δήλωσε χαρακτηριστικά ότι είναι συνηθισμένες οι στροφές 180 μοιρών που πραγματοποιεί η Σόφια από τον πετρελαιαγωγό. Ο ίδιος, μάλιστα, παρέπεμψε για εξελίξεις στο θέμα στο πλαίσιο συνομιλιών που αναμένεται να διεξαχθούν, σε επίπεδο των εμπλεκόμενων εταιρειών, στη Μόσχα στις 15 Ιουλίου, βγάζοντας ένα κλίμα το οποίο κάθε άλλο παρά συνάδει με τις πρόσφατες τοποθετήσεις του ίδιου του Βούλγαρου πρωθυπουργού, κατά τις οποίες η χώρα αποχωρεί οριστικά από το project.
Κάθε άλλο παρά έχουν “τελειώσει” το έργο! Και, όπως μεταδίδει το πρακτορείο novinite, μέσα στο σαββατοκύριακο που πέρασε: -ο διευθυντής της βουλγάρικης κοινοπραξίας του πετρελαιαγωγού κ. Πλάμεν Ρούσεφ δήλωσε, σύμφωνα με το αγγλόγλωσσο ειδησεογραφικό πρακτορείο novinite, το Σάββατο ότι θα υπάρξουν σημαντικές οικονομικές κυρώσεις για την χώρα – ήδη χρωστά 5 εκατ. ευρώ – αν αποχωρήσει από το έργο. -η υπουργός Περιβάλλοντος της βουλγάρικης κυβέρνησης Νόρα Καράντζοβα δήλωσε, στο πλαίσιο συνέντευξης στο ραδιόφωνο του Ντάρικ, ότι η χώρα περιμένει το Σεπτέμβριο την ειδική περιβαλλοντική μελέτη για τον πετρελαιαγωγό και τοποθέτησε στον Φεβρουάριο τη λήψη οριστικής απόφασης για το έργο.
Αξίζει προφανώς εδώ να θυμίσουμε τόσο το ότι τις δηλώσεις Μπορίσοφ είχαν ακολουθήσει – μόλις μία μέρα μετά! – οι τοποθετήσεις των υπουργών περιφερειακής ανάπτυξης Πλεβένλιεφ και Ενέργειας Τράικοφ, οι οποίες κυριολεκτικά …τα μάζευαν! Όπως αξίζει και να αναφέρουμε πως, παρόλο που οι Βούλγαροι έχουν φεσώσει με περίπου 5 εκατ. ευρώ την Transbalkan Oil Pipeline, η ελληνική πλευρά εξακολουθεί να εργάζεται κατά το πρόγραμμα για το έργο, έχοντας δρομολογήσει, εντός του θέρους, την κατάθεση στη Βουλή νομοσχεδίου με το οποίο ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη καθίσταται έργο εθνικής προτεραιότητας.
Πάμε, όμως, και στις ρωσικές κινήσεις που, αν μη τι άλλο, δείχνουν αυτοπεποίθηση, ακόμη κι αν αποτελούν περισσότερο αντίποινα στους Βούλγαρους και λιγότερο ενδείξεις ενός εναλλακτικού σχεδιασμού.
Την Παρασκευή, ο πρόεδρος της ρωσικής Gazprom κ. Αλεξέι Μίλερ, o οποίος συναντήθηκε στο Βουκουρέστι με τον Ρουμάνο υπουργό Οικονομίας, Εμπορίου, Επιχειρηματικότητας και Περιβάλλοντος, Αντριένα Βιντεάνου, ανέφερε ότι το θέμα της πιθανής συμμετοχής της Ρουμανίας στο έργο του South Stream είναι ανοιχτό»!
Οι δύο πλευρές φέρονται να εξέτασαν την δημιουργία όχι μόνο αγωγού που θα φέρνει υποθαλασσίως το ρωσικό φυσικό αέριο σε ρουμάνικο λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας, αλλά και τη δημιουργία υποδομών όπως η κατασκευή υπόγειων σταθμών αποθήκευσης αερίου στη Ρουμανία. Και μια μέρα αργότερα, σε ανάλογο κλίμα κινήθηκαν οι συνομιλίες του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ με τον σκοπιανό ομόλογό του Γκεόργκι Ιβάνοφ.
“Αυτό θα μας επιτρέψει να παίρνουμε το αέριο φθηνότερα”, φέρεται δηλώσας σύμφωνα με το Itar Tass ο κ. Ιβάνοφ, στο περιθώριο του οικονομικού φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Πετρούπολη. Για την υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών σίγουρα υπάρχουν τρόποι, έστω και αν αυτοί μοιάζουν σαφώς πιο σύνθετοι σε σχέση με το γνωστό σχέδιο Νοβοροσίσκ – Βουλγαρία – Ελλάδα – Ιταλία. Υπάρχουν τρόποι, αλλά…
Για παράδειγμα, αν η Βουλγαρία μείνει εκτός, θα πρέπει ο υποθαλάσσιος αγωγός στη Μαύρη Θάλασσα να κατηφορίσει μέχρι τα τουρκικά χωρικά ύδατα (έχει ανακοινωθεί σχετική συμφωνία μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν) για να παρακαμφθούν τα ουκρανικά ύδατα και εν συνεχεία ο αγωγός να κινηθεί και πάλι βορείως και να προχωρήσει υποθαλασσίως προς τη Ρουμανία
Και, φυσικά, για να μη μείνει εκτός η Ελλάδα, η ύπαρξη της οποίας στο σχέδιο είναι αυτονόητη – δεν έχουν περάσει, άλλωστε, παρά δύο εβδομάδες, από τότε που υπογράφηκε ανάμεσα στη Gazprom και τον ΔΕΣΦΑ το καταστατικό της South Stream Greece, η οποία θα ελέγχει το εν Ελλάδι τμήμα του αγωγού – θα πρέπει προφανώς το αέριο του South Stream να περάσει από την Τουρκία, μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού Blue Stream που λειτουργεί ήδη, φέρνοντας ρωσικό αέριο στους γείτονες, αλλά και που έχει περίσσευμα χωρητικότητας. Σε μία τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να τροφοδοτηθεί μέσω Ελλάδας και, δια της ιδίας οδού, και η Σερβία.
Το αέριο βεβαίως θα μπορούσε να κάνει και την αντίστροφη διαδρομή: Ρουμανία – Ουγγαρία – Σερβία – ΠΓΔΜ – Ελλάδα – Ιταλία…
Όλα αυτά σίγουρα ακούγονται ως ασκήσεις επί χάρτου, με τους Βούλγαρους, εν προκειμένω να κρατούν σε ένα βαθμό τις εξελίξεις στα χέρια τους. Υπό την έννοια ότι, εάν οριστικοποιηθεί η ρήξη με την Μόσχα, οι ρωσικοί εναλλακτικοί σχεδιασμοί είναι, μεν προφανείς, πλην όμως και μεγεθύνονται σε κόστος και τραβούν σε μάκρος.
Αλλά είπαμε ότι η “αρκούδα” έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της, εξ ου και η προχθεσινή δήλωση του Αλεξέι Μίλερ κατά την οποία η Gazprom είναι έτοιμη να αγοράσει το σύνολο της παραγωγής φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η Αθήνα προφανώς έχει υιοθετήσει – και μάλλον σωστά – την λογική του “κρείττον σιγάν, παράλληλα προς την τακτική της “προσκόμισης πειστικών αποδείξεων”, σε επίπεδο ουσιαστικής δουλειάς, προς την Μόσχα ότι τόσο ως προς τον πετρελαιαγωγό όσο και ως προς τον αγωγό φυσικού αερίου, είναι ένας πιστός ενεργειακός σύντροφος…