Συνεχίσθηκε με επιτυχία η επίθεση των ηγετών των 27 χωρών της ΕΕ που
συνεδρίασαν τη περασμένη Πέμπτη στις Βρυξέλλες (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
Κορυφής) στη διάλυση των συνταξιοδοτικών συστημάτων της Ευρώπης, στις
συντάξεις των εργαζομένων, λες κι από αυτές εξαρτάται η έξοδος από την
κρίση και η οικονομική ανάκαμψη των κοινοτικών χωρών. Έχει ενδιαφέρον να
συγκρίνει κανείς το περιεχόμενο της πρώτης παραγράφου του κειμένου των
τελικών συμπερασμάτων όλων αυτών των καταπληκτικών αρχηγών κρατών και
κυβερνήσεων.
Λοιπόν, στο σχέδιο του κειμένου των συμπερασμάτων τους για την
«ολοκλήρωση και την εφαρμογή της στρατηγικής (τους) για την Ευρώπη του
2020» που είχαν επεξεργασθεί τρεις μέρες νωρίτερα οι ΥΠΕΞ των 27 γράφουν
ότι: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (κορυφής) ολοκλήρωσε τη νέα στρατηγική της
Ευρωπαϊκής Ένωσης για (τη δημιουργία νέων) θέσεων απασχόληση και για
μια... «έξυπνη»-ευρυματική, (smart) βιώσιμη (αυτοτροφοδοτούμενη) και
συνεκτική ανάπτυξη. Η στρατηγική (αυτή) θα βοηθήσει την Ευρώπη να
αναρρώσει από την κρίση και να βγει από αυτή ισχυρότερη, τόσο στο
εσωτερικό όσο και στο διεθνές πεδίο, προωθώντας δυναμικά την
ανταγωνιστικότητα, την παραγωγικότητα, την αναπτυξιακή της δυναμική, την
κοινωνική συνοχή και την οικονομική σύγκλιση.
Η νέα στρατηγική (σ.σ. για την Ευρώπη του 2020) ανταποκρίνεται στην
πρόκληση του επαναπροσανατολισμού των πολιτικών (της) μακριά από τη
διαχείριση της κρίσης προς την εισαγωγή μέσο και μακροπρόθεσμων
μεταρρυθμίσεων που τονώνουν την ανάπτυξη και την απασχόληση και
διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών». Αυτό ήταν το
κείμενο που είχαν συμφωνήσει οι 27 ΥΠΕΞ και που θα υιοθετούσαν δύο
ημέρες αργότερα, τη περασμένη Πέμπτη, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων
στο συμβούλιο κορυφής των Βρυξελλών.
Οταν κυκλοφόρησε το τελικό-οριστικό κείμενο των συμπερασμάτων του
συμβουλίου κορυφής κανείς δε πήρε χαμπάρι-όλοι οι δημοσιογράφοι έτρεχαν
να προλάβουν να γράψουν τις ανταποκρίσεις τους και δεν είχαν καιρό για
λεπτεπίλεπτες αναλύσεις ? ότι στο τέλος αυτής της γενικόλογης, πλαδαρής
και ανούσιας παραγράφου για το τι πρέπει να κάνουν οι κοινοτικές χώρες
μέχρι το 2020, είχε προστεθεί μια φρασούλα επτά μόλις λέξεων. Βγάλτε
λοιπόν την τελεία που είχε αυτή η πρώτη παράγραφος στο τέλος της και,
αντ' αυτής, βάλτε ένα κόμμα και συνεχίστε να διαβάζετε «ιδιαίτερα μέσω
της μεταρρύθμισης των συνταξιοδοτικών συστημάτων».
Τι τους «έκαιγε» περισσότερο τους 27 ηγέτες μας; Πώς θα εξοντώσουν το
πλέον αδύναμο κοινωνικά και επαγγελματικά κρίκο της σαθρής κοινωνίας
την οποία οργανώνουν κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο πολύ με
κατεύθυνση το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που όλοι παραδέχονται ότι έχει
αποτύχει. «Ανεπαισθήτως», που λέει και ο ποιητής, φρόντισαν την
τελευταία στιγμή, εκεί που κανένας δε το περίμενε, να προσθέσουν αυτή τη
μικρή φρασούλα σύμφωνα με την οποία η Ευρώπη θα βγει από την κρίση, θα
ευημερήσει κ.λ.π. κ.λ.π. με διάφορες δράσεις που θ' αναλάβουν όλοι από
κοινού. Και από τις δράσεις αυτές τη μόνη που αναφέρουν στο τέλος είναι
«η μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων».
Καταπληκτική ήταν επίσης η απόφασή τους στο ίδιο ευρωπαϊκό συμβούλιο
κορυφής σύμφωνα με την οποία λένε ότι θα προτείνουν στο G20 στο Τορόντο
(28 και 29 Ιουνίου) τη λήψη μιας απόφασης να επιβληθεί φόρος στις
τράπεζες και ειδικός φόρος στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές (ας
θυμηθούμε τον κ. Τόμπιν) γνωρίζοντας άριστα πως αυτές οι δυο προτάσεις
τους δεν έχουν απολύτως καμία τύχη να εγκριθούν στο G20.
Ποιος είναι σήμερα τόσο τολμηρός να φορολογήσει τις τράπεζες και τις
χρηματιστηριακές συναλλαγές; Εμείς όμως -θα μας πουν- κάναμε το καθήκον
μας, το υποστηρίξαμε, αν δεν υιοθετήθηκε δεν φταίμε, άλλοι φταίνε. Και
εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους πιστέψουμε; Συμπέρασμα: Με τέτοιες
επικοινωνιακού τύπου μεθόδους είναι αδύνατο να βγει η Ευρώπη από την
κρίση χωρίς να «χυθεί πολύ αίμα» από τους εργαζόμενους και τους
συνταξιούχους. Αλλά αυτό φαίνεται να μην απασχολεί σοβαρά κανέναν
Ευρωπαίο ηγέτη.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 21/06/2010)