Ποτέ δεν ήταν ιδεώδες να κάνει κανείς αλλαγές στη διοίκηση μιας
επιχείρησης μεσούσης κάποιας κρίσης. Πλην όμως κάτι τέτοιο μπορεί να
είναι αναγκαιότητα όταν τα πράγματα παίρνουν κακή τροπή. Σε αυτήν την
κατάσταση έχει περιέλθει η BP.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρέπει να αλλάξει η διοίκηση ύστερα από την
πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού. Η απάντηση της BP στην
καταστροφή αποκάλυψε σοβαρά ελλείμματα στην ηγεσία και στην παρουσίαση. Ο
πρόεδρος, Καρλ-Χέντρικ Σβάνμπεργκ, δεν μπόρεσε να κατανοήσει πλήρως το
πρόβλημα. Δεν θα έπρεπε να είχε επιτρέψει στον Τόνι Χέιγουορντ να γίνει
το δημόσιο πρόσωπο της BP μετά την καταστροφή. Θα έπρεπε να είχε
παρέμβει ο ίδιος όταν κατέστη σαφές πως ο κ. Χέιγουορντ παρέπαιε. Η
επικοινωνία του με τους μετόχους ήταν ανεπαρκής. Δεδομένης μάλιστα της
κακής υποδοχής που του επιφύλαξε το αμερικανικό κοινό, η διατήρησή του
στην θέση του θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το μέλλον της BP στις ΗΠΑ.
Ο όμιλος πρέπει να κάνει τις αλλαγές το συντομότερο δυνατό. Οι
φημολογίες περί επιθετικής προσφοράς εξαγοράς του είναι υπερβολικές. Αν
και η τιμή μετοχής του έχει υποχωρήσει, οποιοσδήποτε «μνηστήρας» θα
πρέπει να συνυπολογίσει το ρίσκο οι υποχρεώσεις της BP που θα προκύψουν
από την κρίση να είναι πολύ μεγαλύτερες του αρχικώς εκτιμώμενου. Ο
πραγματικός κίνδυνος είναι η BP να χρειαστεί αύξηση κεφαλαίου. Η
μοναδική της λύση θα ήταν να πουλήσει μετοχές. Και τούτο θα είχε
καλύτερο αποτέλεσμα εάν γινόταν με καινούργια διοίκηση.
Καλός υποψήφιος για την αντικατάσταση του κ. Σβάνμπεργκ θα ήταν ο
Αμερικανός Πωλ Άντερσεν, που έχει μεγάλη εμπειρία στον τομέα ενέργειας
και εξόρυξης.
Ο νέος διευθύνων σύμβουλος θα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστεί
τις ιδιαιτέρως περίπλοκες δραστηριότητες της BP, να παρουσιάσει σχέδιο
για την αναδιάρθρωση του ομίλου και να διαχειριστεί τις επικοινωνιακές
της ελλείψεις. Το μέλλον της BP θα εξαρτηθεί από το εάν θα μπορέσει να
βρει κάποιον που θα πληροί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις.
(από "Financial Times"/εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 07/07/2010)