Η παγκόσμια αγορά ύδρευσης
πρόκειται να αναπτυχθεί δύο φορές πιο γρήγορα από αυτή του πετρελαίου ως το
2030, αλλά αντιμετωπίζει την πρόκληση της μεταφοράς νερού στις περιοχές όπου
αυτό θα χρειαστεί περισσότερο. Αυτά είναι ορισμένα από τα πορίσματα στο διεθνές
συνέδριο που έγινε στη Σιγκαπούρη με θέμα την ύδρευση πρόσφατα.
Αρκετά εμπορεύματα, όπως
ο ηλεκτρισμός και το νερό αντιμετωπίζονται συνήθως ως ανθρώπινα δικαιώματα και
η εμπορία τους από την αγορά προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη. Γίνεται
όμως να παραμείνουν οι επενδυτές και οι έμποροι έξω από την αγορά ύδρευσης τη
στιγμή που υπάρχουν περιθώρια κέρδους και επιχειρηματικές ευκαιρίες;
Η
CLSA
Asia
Pacific
Markets που δραστηριοποιείται
στα εμπορεύματα, εκτιμά πως η παγκόσμια ζήτηση νερού θα αγγίξει τα 6,9 τρις
κ.μ. ως το 2030, δηλαδή 119 δις βαρέλια ανά ημέρα. Στα επίπεδα αυτά, η αύξηση
αντιστοιχεί σε 52% σε σχέση με φέτος και η αγορά θα είναι 1.000 φορές μεγαλύτερη
από αυτή του πετρελαίου σε όρους όγκου. Η αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών
εκτιμά επίσης ότι η κατανάλωση θα φτάσει τα 107 δις βαρέλια ανά ημέρα το 2030.
Οι ειδικοί επισημαίνουν
ότι στον τομέα της ύδρευσης υπάρχει μια σειρά από νομικά ζητήματα, όπως η
κυριαρχία του κράτους επί των υδάτινων αποθεμάτων, τα οποία παρεμποδίζουν τη
συμμετοχή των επιχειρήσεων εμπορίας. Συνεπώς, η αγορά ίσως να κινηθεί προς την
εμπορία παραγώγων, όπως τα δικαιώματα εμπορίας ή κάτι αντίστοιχο με ότι συμβαίνει
στις εκπομπές ρύπων. Τα δικαιώματα αυτά θα παρέχουν κίνητρα για τη μείωση της κατανάλωσης
νερού και μπορούν να αποτελέσουν μέρος της αγοράς στο μέλλον.