Ποτέ άλλοτε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991 η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια συγκυρία δεν ήταν τόσο ευνοϊκή για τη Μόσχα. Σήμερα η Ρωσία των Μεντβέντεφ - Πούτιν βρίσκεται μπροστά στη μοναδική στη νεότερη ιστορία ευκαιρία να κατοχυρώσει τον ισότιμο ρόλο της χώρας στην ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Πριν από μία βδομάδα ο Μεντβέντεφ, μιλώντας σε στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών, μίλησε για την ανάγκη περαιτέρω βελτίωσης των σχέσεων με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Το μήνυμα ήταν έμμεσο αλλά σαφές ότι η Μόσχα αντιλαμβάνεται την αδυναμία διαμόρφωσης κοινής στρατηγικής εξόδου από την κρίση ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε., αλλά και η σύγκρουση ανάμεσα στο Βερολίνο και την πλειοψηφία των εταίρων του στην Ευρωζώνη της δίνει διευρυμένες δυνατότητες προώθησης των συμφερόντων της:
- Η δυναμική του Reset στις διμερείς σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας επιβεβαιώθηκε τόσο από το ταχύτατο κλείσιμο της υπόθεσης των κατασκόπων όσο και από τη διπλή μέσα σε μία βδομάδα αυστηρή προειδοποίηση του Μεντβέντεφ προς την Τεχεράνη ως προς τις στρατιωτικές δυνατότητες του πυρηνικού της προγράμματος.
- Στην κοινή συνέντευξη Τύπου, που έδωσε με τον Ρώσο πρόεδρο αμέσως μετά την συνάντησή τους την Πέμπτη στο Εκατερινμπουργκ, η Μέρκελ μίλησε για την ανάγκη θεσμικής κατοχύρωσης ενός πλαισίου διαλόγου ανάμεσα στην Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία για θέματα ασφάλειας. Νομίζουμε ότι βρήκαμε -πρόσθεσε- έναν μηχανισμό στο υψηλότερο επίπεδο στο πλαίσιο των υπαρχόντων θεσμών στις Βρυξέλλες και συγκεκριμένα στο επίπεδο υπουργών Εξωτερικών.
- Την ώρα που το συμβόλαιο ύψους 2,2 δισ. ευρώ που υπέγραψε η Siemens με τους ρωσικούς σιδηρόδρομους κυριαρχεί στην επικαιρότητα παραμένει σε εξέλιξη η βαρύνουσας σημασίας πολιτικοστρατιωτική διαπραγμάτευση Γαλλίας - Ρωσίας για την αγορά των υπερσύγχρονων πολεμικών πλοίων τύπου «Μιστράλ» από το Ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό. Εάν οι δύο πλευρές καταλήξουν σε συμφωνία είναι σαφές ότι πρώτον θα πρόκειται για την εκκίνηση μιάς ευρύτατης συνεργασίας στον τομέα των εξοπλισμών και δεύτερον για τη de facto κατάργηση και των τελευταίων διαχωριστικών γραμμών ψυχροπολεμικής αντιπαλότητας ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση.
Σε μια εποχή πρωτοφανούς παγκόσμιας αλλά κυρίως ενδοδυτικής και ενδοευρωπαϊκής ρευστότητας η Ρωσία επιλέγει την ταυτόχρονη προώθηση μιας σειράς στενών διμερών ειδικών σχέσεων με την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, το Παρίσι και τη Ρώμη. Προωθεί ταυτόχρονα τόσο μια ατζέντα επενδύσεων και μεταφοράς τεχνολογίας και τεχνογνωσίας από τη Δύση, τον ρόλο της ως κύριου ενεργειακού προμηθευτή της Ευρώπης αλλά και την ισότιμη συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Τα παραπάνω φωτίζουν τη Ρωσία ως αναδυόμενο διαμορφωτή και εγγυητή των ισορροπιών που οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. αλλά και η Γερμανία και οι άλλοι μεγάλοι της Ευρωζώνης, Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία, δεν μπορούν να διαμορφώσουν πλέον στο πλαίσιο της διατλαντικής σχέσης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Τηρουμένων των αναλογιών, η Ρωσία των Μεντβέντεφ - Πούτιν στις αρχές του 21ου αιώνα μοιάζει να διεκδικεί και να κάνει τα πρώτα βήματα επιτυχούς κατοχύρωσης ενός ρυθμιστικού ρόλου, που παραπέμπει στη θέση που είχε διασφαλίσει στις ευρωπαϊκές ισορροπίες στη Γερμανία ο Μπίσμαρκ μετά το 1870.
(από την εφημερίδα "Ημερησία", 19/7/2010)