Στην Κίνα στρέφεται το Ιράν προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που οφείλονται στις κυρώσεις της Δύσης εναντίον του. Μεγάλο στοίχημα για τη χώρα αποτελεί το να καταφέρει να βρει διαδρόμους εξαγωγής για το φυσικό αέριο, τη στιγμή που οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες που παρέχουν τεχνολογία υγροποίησης (LNG), δηλαδή η Siemens και η General Electric, δεν μπορούν να συνδράμουν εξαιτίας των κυρώσεων.

Στην Κίνα στρέφεται το Ιράν προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που οφείλονται στις κυρώσεις της Δύσης εναντίον του. Μεγάλο στοίχημα για τη χώρα αποτελεί το να καταφέρει να βρει διαδρόμους εξαγωγής για το φυσικό αέριο, τη στιγμή που οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες που παρέχουν τεχνολογία υγροποίησης ( LNG), δηλαδή η Siemens και η General Electric, δεν μπορούν να συνδράμουν εξαιτίας των κυρώσεων. Για αυτό το λόγο, η προσοχή της Τεχεράνης μετατοπίζεται προς την Κίνα, με την οποία φιλοδοξεί να αναπτύξει τις κατάλληλες υποδομές και να δημιουργήσει μια νέα οδό για τις εξαγωγές αερίου.

Το Ιράν ως γνωστόν διαθέτει τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου μετά τη Ρωσία, αλλά εξαιτίας των μέτρων κατά της χώρας, έχει καταλήξει να εισάγει ενεργειακούς πόρους ώστε να καλύψει την εγχώρια ζήτηση. Οι νεότερες κυρώσεις της Ε.Ε. καθιστούν αδύνατη τη συμφωνία με τη Siemens για την παροχή τεχνολογίας LNG, κάτι που άλλωστε ισχύει και στην περίπτωση της αμερικανικής General Electric. Όπως τονίζει η Wood Mackenzie, «οι Κινέζοι εργάζονται πάνω σε αυτό το θέμα εδώ και καιρό, αν και παραμένει αβέβαιη η προοπτική εξαγωγής ιρανικού αερίου με τον τρόπο αυτό».

Φέτος η κινεζική CNPC υπέγραψε συμφωνία για την ανάπτυξη του κοιτάσματος South Pars, αντικαθιστώντας τη γαλλική Total, στα πλαίσια της στρατηγικής του Πεκίνου για αναζήτηση ενεργειακών πηγών διεθνώς. Οι Ιρανοί θα ήθελαν να πιστεύουν ότι σε μερικά χρόνια θα κατορθώσουν ότι και το γειτονικό Κατάρ, το οποίο έχει γίνει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG. Η τεχνολογία όμως είναι το κλειδί και η Τεχεράνη δεν διαθέτει πλέον πρόσβαση σε αυτή. Το σχέδιο Iran LNG που ξεκίνησε το 2007 θεωρείται δύσκολο να ολοκληρωθεί μεσοπρόθεσμα.

Όπως επισημαίνει το Eurasia Group της Ουάσιγκτον, η προοπτική των εξαγωγών σε LNG απέχει ακόμη τουλάχιστον μια δεκαετία, ενώ παράλληλα σημειώνει ότι το Ιράν κατά καιρούς δυσκολεύεται να εξάγει αέριο μέσω αγωγού ακόμη και στην Τουρκία, η οποία είναι πλέον και ο μοναδικός του πελάτης. Το Ιράν θα ήθελε να παρέχει αέριο για τον αγωγό Nabucco, αλλά η προστριβή με τη Δύση σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα απομακρύνει την προοπτική αυτή.