Το 1910 αναστατώθηκε ολόκληρος ο κόσμος με την είδηση ότι η Γη
διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο να καταστραφεί από την πορεία του τεράστιου
κομήτη Χάλεϊ, που σύμφωνα με τις μετρήσεις και τις επιστημονικές
εκτιμήσεις ομάδος των διαπρεπέστερων αστρονόμων εκείνης της εποχής
επρόκειτο να συγκρουσθεί με τον Πλανήτη μας.
Μυθοπλασία ή πραγματικό γεγονός εξιστορεί ένα
περιστατικό σύμφωνα με το οποίο ενώ η πλειονότητα των κορυφαίων
αστρονόμων απεφάνθη ότι η σύγκρουση θα ήταν μοιραία, μειοψήφισε Ελληνας
αστρονόμος που ισχυρίστηκε ότι ο κομήτης απλά θα περνούσε πολύ κοντά στη
Γη μας. Το πλήθος των δημοσιογράφων που είχε συρρεύσει στο
αστεροσκοπείο Γκρίνουιτς για να παρακολουθήσει με αγωνία τις εργασίες
του επιστημονικού συνεδρίου ρώτησε τον συμπατριώτη μας να περιγράψει την
επιστημονική του μέθοδο βάσει της οποίας προσδιόρισε τη σωτήρια για την
ανθρωπότητα τροχιά του μετεωρίτη.
Η απάντησή του άφησε άφωνους τους δημοσιογράφους και την ανθρωπότητα:
«Ψήφισα ότι τελικά πρόσκρουση δεν θα συμβεί, διότι αν συνέβαινε... δεν
θα ζούσε κανείς να με διαψεύσει»!
Βρίσκω, λοιπόν, βολικό να ανήκω κι εγώ στη μειοψηφία εκείνων που
πιστεύουν ότι θα αποφύγουμε τελικά τη σύγκρουση με τον καταστροφικό
οικονομικό κομήτη που ακολουθεί επικίνδυνη τροχιά πολύ κοντά στη χώρα
μας και ομολογώ ότι το μόνο που με ανησυχεί είναι μήπως δικαιωθούν οι
Κασσάνδρες και εγώ «...ευτυχήσω» να λησμονηθώ για τις αισιόδοξες απόψεις
μου, αφού κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί με όσα έγραφα και έλεγα
τόσο καιρό, όταν τελικά συμβεί να επέλθει η μοιραία κατάληξη της
κοινωνικοοικονομικής μας καταστροφής.
Αποφεύγω να συζητώ τα περί ολικής ή μερικής αναδιάρθρωσης του χρέους
και πολύ περισσότερο περί επικείμενης παύσης πληρωμών, αφού όλα αυτά
σηματοδοτούν την επαναφορά στο καθεστώς της δραχμής, που θα μας
οδηγήσει, με συνεχείς υποτιμήσεις, στο κοινωνικοοικονομικό καθεστώς του
1950. Τότε πραγματικά θα χαθεί η εθνική κυριαρχία, θα επέλθει πολιτικός
και οικονομικός απομονωτισμός και τέλος θα επιδεινωθεί η διεθνής
ανυποληψία μας.
Δεν θα αναφερθώ αυτή τη φορά σε άκρως δυσάρεστα δημοσιονομικά
στοιχεία, που αντί να περιορίζονται όλο και διευρύνονται από τις
αποκαλύψεις των τεχνοκρατών της «τρόικας». Θα παραλείψω ακόμη να
επισημάνω κι εγώ τις πολιτικές αστοχίες πολλών υπουργών, που όχι μόνο
αγνοούν τα προβλήματα, αλλά εμφανίζονται αυθεντίες στην επίλυσή τους.
Πολλές «ξερόλες» έκρυβε αυτή η κυβέρνηση. Ο Θεός... ή καλύτερα ο
πρωθυπουργός... να βάλει το χέρι του!
(από την εφημερίδα "Ημερησία", 26/11/2010)