Η προχθεσινή παρέμβαση του επικεφαλής της Μπουντεσμπάνκ και επίδοξου διάδοχου του Τρισέ στην ηγεσία της ΕΚΤ, Βέμπερ, έχει βαρύνουσα σημασία: Ο κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας δήλωσε ότι αν χρειασθεί η κεφαλαιακή επάρκεια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) θα ενισχυθεί.
Με άλλα λόγια ο φονταμενταλιστής μονεταριστής διαμηνύει προς Ευρωπαίους εταίρους και αγορές ότι η Γερμανία θεωρεί διαχειρίσιμη ακόμη και μία ενδεχόμενη διάσωση της Ισπανίας, και συνεπώς η επέκταση του ντόμινο αδυναμίας δανεισμού μετά την Ιρλανδία στην Ιβηρική Χερσόνησο δεν πρόκειται να σταματήσει τη Μέρκελ στην προσπάθεια να επιβάλλει την «ελεγχόμενη χρεοκοπία» ως μέρος του πακέτου διασώσεων μετά το 2013 στο πλαίσιο του Μόνιμου Μηχανισμού.
Είναι πλέον προφανές ότι η επίθεση των αγορών στην Ιρλανδία και στη συνέχεια η μεταφορά της πίεσης στην Πορτογαλία και την Ισπανία κάθε άλλο παρά εξέπληξαν την κυβέρνηση Μέρκελ. Όχι μόνον αγνοήθηκαν οι δραματικές προειδοποιήσεις Τρισέ στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου για τις παρενέργειες της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», αλλά σήμερα, μέσω του Βέμπερ, το Βερολίνο διαμηνύει στις αγορές ότι δεν πρόκειται να καμφθεί όποια και αν είναι η πίεση, όπου και να φθάσει το ντόμινο.
Για μία ακόμη φορά η Γερμανία επιβεβαιώνει ότι όταν πρόκειται να υπηρετηθεί ένας στρατηγικός στόχος δεν διστάζει να αναλάβει το όποιο μεταβατικό κόστος, καθώς και την οικονομική και την πολιτική του πτυχή:
Στις αρχές Φεβρουαρίου του 1990 οι Κολ - Γκένσερ ανακοίνωσαν την απόφασή τους να ανταλλάξουν το μάρκο της Ανατολικής Γερμανίας με το δυτικογερμανικό στην πλασματική ισοτιμία ένα προς ένα, τη στιγμή που η πραγματική ήταν ένα προς επτά πριν αρχίσει η κατάρρευση του καθεστώτος της Λαϊκής Δημοκρατίας. Ετσι διασφάλισαν όχι μόνον τη νίκη των Χριστιανοδημοκρατών του Ντεμεζιέρ στις πρώτες ελεύθερες εκλογές, τον Μάρτιο του 1990, αλλά και τη συναίνεση των Ανατολικογερμανών σε μία άνευ όρων προσάρτηση στη Δυτική Γερμανία.
Τον Ιούλιο του 1991, πριν καν κλείσει χρόνος από την ενοποίηση, οι Κολ - Γκένσερ άρχισαν να εκβιάζουν απροκάλυπτα τους εταίρους τους στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα των «12» για την εδώ και ώρα αναγνώριση της μονομερούς απόσχισης της Σλοβενίας και της Κροατίας, παράλληλα με μία σκληρή και άκαμπτη στάση στις διαπραγματεύσεις για την ΟΝΕ ενόψει του Μάαστριχτ. Κέρδισαν και στα δύο μέτωπα και στις αυστηρές προδιαγραφές του κοινού νομίσματος, με μόνο αντάλλαγμα τη χρονική μετάθεση της αναγνώρισης του τέλους της Γιουγκοσλαβίας από τους «12» από τον Ιούλιο στον Δεκέμβριο του 1990.
Η δήλωση Βέμπερ συνέπεσε χρονικά με τη διαρροή του εγγράφου για τις θέσεις του Βερολίνου στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής, όπου η κυβέρνηση Μέρκελ φαίνεται έτοιμη να απαιτήσει την έκδοση των νέων κρατικών ομολόγων με τη ρήτρα υποχρεωτικής συμμετοχής σε ενδεχόμενη διάσωση της εκδότριας χώρας από το 2011, έτσι ώστε ο Μόνιμος Μηχανισμός να λειτουργήσει από το 2013, μία έμπρακτη διάψευση των πληροφοριών του Spiegel που έφεραν συμβούλους της Καγκελαρίου να εισηγούνται μεταβατική περίοδο έξι έως οκτώ ετών -μετά το 2013- για την επιβολή της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας».
Δίχως υπερβολή ο Βέμπερ με τη δήλωση του συνέχισε τη σταθερή του κόντρα με τον Τρισέ των τελευταίων μηνών: Στην επισήμανση του επικεφαλής της ΕΚΤ για τις παρενέργειες της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» στις αγορές ο επικεφαλής της Μπουντεσμπάνκ απαντά: «Δεν θα μας σταματήσουν οι αγορές».
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 26/11/2010)