Αν οι καταλογισμοί προστίμων των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών αποδειχθούν τόσο πρόχειροι σαν και εκείνους εναντίον εταιρείας πετρελαιοειδών της Θεσσαλονίκης, τότε αντί για τα 2 δισ. ευρώ που ελπίζει να εισπράξει το Δημόσιο, το πιθανότερο είναι να... αποζημιώσει και κάποιους για παράτυπες διαδικασίες.

Αν οι καταλογισμοί προστίμων των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών αποδειχθούν τόσο πρόχειροι σαν και εκείνους εναντίον εταιρείας πετρελαιοειδών της Θεσσαλονίκης, τότε αντί για τα 2 δισ. ευρώ που ελπίζει να εισπράξει το Δημόσιο, το πιθανότερο είναι να... αποζημιώσει και κάποιους για παράτυπες διαδικασίες.

Οταν τον Νοέμβριο του 2009 ένα βουλγαρικό βυτιοφόρο ξεφόρτωνε σε πρατήριο των Τρικάλων καύσιμα που προορίζονταν για τη… Βουλγαρία, οι αρχές αντιμετώπισης του λαθρεμπορίου πολύ γρήγορα συγκέντρωσαν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες τέσσερις, τουλάχιστον, ελληνικές εταιρείες πετρελαιοειδών είχαν κάνει εξαγωγές πολλών εκατομμυρίων ευρώ στη γειτονική χώρα. Οι εταιρείες αυτές είχαν εγκαταστάσεις στη Βόρεια Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Καβάλα). Υπήρχε όμως ένα κρίσιμο κενό, ως προς το ποιες από τις εξαγωγές αυτές είχαν γίνει πράγματι και ποιες ήταν εικονικές, όπως αυτή των Τρικάλων.

Οι ελληνικές αρχές επικοινώνησαν με τις βουλγαρικές για να διαπιστώσουν κατ αρχήν κατά πόσον οι βουλγαρικές εταιρείες που αγόραζαν καύσιμα από την Ελλάδα είναι υπαρκτές. Στη συνέχεια ένα κλιμάκιο του ΣΔΟΕ μετέβη στη Βουλγαρία, οπου οι υπηρεσίες του ελληνικού και του βουλγαρικού υπουργείου Οικονομικών αντιπαρέβαλαν τον Απρίλιο του 2010 τα στοιχεία που είχαν για εξαγωγείς (από την Ελλάδα) και εισαγωγείς (στη Βουλγαρία).

Και ενώ η διαδικασία φαινόταν ότι είχε δρομολογηθεί, σχετικά με το ποια ήταν η εκταση της λαθραίας διακίνησης καυσίμων και ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές της, οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, ενόψει της παραγραφής κάποιων τελωνειακών, κατ' αυτές, παραβάσεων, άρχισαν να κάνουν σωρηδόν καταλογισμούς προστίμων χωρίς ακόμα να έχουν φτάσει οι επίσημες απαντήσεις των βουλγαρικών αρχών, επικαλούμενες το στοιχείο ότι από την αρχή των ερευνών των Βουλγάρων «34 από τις φερόμενες ως παραλήπτριες εταιρείες δεν βρέθηκαν στη δηλωθείσα διεύθυνση ούτε προσκομίστηκαν λογιστικά ή άλλα έγγραφα, οπότε δεν ήταν δυνατόν να διαπιστωθεί αν τα προϊόντα που απεστάλησαν (βενζίνες) είχαν φτάσει στον προορισμό τους». Ο αναπληρωτής προϊστάμενος του ΣΤ΄ τελωνείου Θεσσαλονίκης Δ. Γ. έκρινε ότι αυτό το στοιχείο ήταν επαρκές για να τεκμηριωθεί παρατυπία «κατά την ενδοκοινοτική κυκλοφορία υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων χωρίς να είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο τόπος τέλεσης της παρατυπίας…». Συνολικά εκδόθηκαν 417 πράξεις βεβαίωσης φορολογικών επιβαρύνσεων, συνολικού υψους 13,8 εκατομμυρίων ευρώ, εναντίον της εταιρείας πετρελαιειδών με τους μεγαλύτερους αποθηκευτικούς χώρους στη Θεσσαλονίκη.

Εν τω μεταξύ, οι βουλγαρικές αρχές άρχισαν να στέλνουν σταδιακά, μετά τον Οκτώβριο του 2010, στοιχεία για τις εταιρείες που εμφανίζονταν ως παραλήπτριες. Ο γενικός διευθυντής των βουλγαρικών τελωνείων κ. Βάνιο Τάνεφ διαβεβαίωνε στον πιο επίσημο τόνο ότι στη πλειοψηφία των περιπτώσεων «οι εξαγωγές προς τη Βουλγαρία για τα έτη 2007, 2008 και 2009 είχαν περατωθεί νομότυπα ως προς το καθεστώς αναστολής Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ενώ σε λίγες περιπτώσεις δεν μπορούσε να βεβαιωθεί η εκκαθάριση όπως προβλέπει ο νόμος».

Ετσι, στις 7 Οκτωβρίου του 2010 και ενώ δεν έχουν φτάσει στις υπηρεσίες του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών όλες οι απαντήσεις από τη Βουλγαρία, ο υπάλληλος που προχώρησε στους καταλογισμούς γράφει στην υπηρεσία του ότι προέκυψαν νέα στοιχεία (σ. σ. εκείνα που θα έπρεπε να περιμένει πριν κάνει τους καταλογισμούς) και ότι από τις 417 πράξεις βεβαίωσης οι 361, ύψους 10,5 εκατ. ευρώ (σ. σ. τα 2/3 του αρχικού καταλογισμού) αφορούν πραγματικούς παραλήπτες. Στη συνέχεια του εγγράφου ακολουθεί μία διατύπωση που μόνο η ελληνική γραφειοκρατία θα μπορούσε να διατυπώσει έτσι (σ. σ. για να αποσείσει ίδιες ευθύνες): «Επειδή, όπως προκύπτει από έγγραφο των βουλγαρικών αρχών, το οποίο περιήλθε σε γνώση μας μετά την έκδοση των ως ανω πράξεων, τα πραγματικά περιστατικά δεν καλύπτουν πλέον τηνομοτυπική μορφή της παρατυπίας… η βεβαίωση, στο παρόν στάδιο, καθίσταται μη νόμιμη…»

Ετσι προκύπτει πλέον το ερώτημα, ποιος θα αναλάβει το επαχθές εργο να εξηγήσει στον ιδιώτη και τα δικαστήρια ότι η διοίκηση δεν είχε κάνει τη δουλειά της;

(από την εφημερίδα "Καθημερινή")