Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Κάτι τα
«μαγειρέματα» με το ύψος του ελλείμματος από τη Στατιστική Υπηρεσία, που τώρα
αρχίζουν και βγαίνουν στην φόρα, κάτι η αφόρητη πίεση των δανειστών μας να
ξεπουλήσουμε πάσει θυσία ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, κάτι η επιβολή και νέων,
δυσβάστακτων μέτρων, προκειμένου να γίνουμε τα «Βαλκάνια» της Ευρώπης, με φθηνό
εργατικό κόστος, μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε ότι δεν έχουμε δει
ακόμη όλα τα κομμάτια του παζλ που λέγεται «Πρόσδεση στο άρμα της τρόϊκας».
Έχουμε την αίσθηση ότι κάπου απατηθήκαμε. Όχι ότι
δεν έχουμε ευθύνες για το χάλι της οικονομίας μας. Αλίμονο. Τα θέλαμε και τα
πάθαμε. Όμως, από το σημείο αυτό ως εκείνο που λέει «παραδοθείτε άνευ όρων»
έχει μάλλον μια απόσταση. Εξαρχής, είχε καταγραφεί ότι στόχος των δανειστών μας
ήταν να γίνουμε μία άλλη Ταϊβάν, προκειμένου, λέει, να επανακτήσουμε τη χαμένη
ανταγωνιστικότητα μας. Αφού δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα μας, ας
υποτιμήσουμε το κόστος παραγωγής, για να προσελκύσουμε πολύτιμα κεφάλαια. Κι
αυτό, όμως, έχει ένα όριο. Σε λίγο θα μιλάμε για εξαθλίωση, που μπορεί να φέρει
την ανεξέλεγκτη εξέγερση.
Δεν γνωρίζουμε τις συζητήσεις της κυβέρνησης με την
τρόϊκα. Δεν γνωρίζουμε αν και πού μπορούν να μπουν κόκκινες γραμμές. Εκείνο,
όμως, που γνωρίζουμε είναι ότι δεν υπάρχει η ίδια μεταχείριση με τα άλλα κράτη
της Ευρωπαϊκής οικογένειας που έχουν τα ίδια με μας προβλήματα. Και μην μας
πουν ότι οι άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από μας. Μέσα σε ένα χρόνο καταφέραμε
να μειώσουμε το έλλειμμα κατά 5 μονάδες. Μοναδικό επίτευγμα το χαρακτήρισε ο
πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, μιλώντας χθες στην ημερίδα του
Economist.
Κι όμως, αυτό το επίτευγμα, όπως ο ίδιος επισήμανε, συστηματικά υποβαθμίζεται
και αποσιωπάται. Αντίθετα. Ζητούνται όλο και περισσότερο μέτρα, χωρίς να
λαμβάνονται υπόψη οι συνέπειες για την ελληνική κοινωνία. Βαρέλι δίχως πάτο
μοιάζουν να είναι οι απαιτήσεις των δανειστών μας. Γιατί άραγε; Πού αποσκοπούν;
Η εκδίωξη μας από την ευρωζώνη γνωρίζουν οι πάντες
στην Ε.Ε. ότι θα είναι καταστροφική για όλους. Η πτώχευση μας συνιστά εφιάλτη
για τους εταίρους μας, που ξέρουν πολύ καλά ότι θα συμπαρασύρει όλο το
ευρωπαϊκό οικοδόμημα.