Η Βραζιλία ξεκινάει τη ναυπήγηση πυρηνικών υποβρυχίων για να προστατεύσει τα θαλάσσια κοιτάσματα που διαθέτει. Η παραγωγή πετρελαίου της Κολομβίας, σύντομα αναμένεται να φτάσει αυτή της Λιβύης (όπως ήταν πριν τον εμφύλιο). Την ίδια στιγμή, η ExxonMobil κλείνει νέα συμβόλαια στην Αργεντινή, όπου πρόσφατα ανακαλύφθηκε σημαντικό κοίτασμα. Με τον τρόπο αυτό, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η προσοχή της αγοράς πετρελαίου δίδεται και πάλι στην αμερικανική ήπειρο και όχι στη Μέση Ανατολή ή την Κεντρική Ασία.

Η Βραζιλία ξεκινάει τη ναυπήγηση πυρηνικών υποβρυχίων για να προστατεύσει τα θαλάσσια κοιτάσματα που διαθέτει. Η παραγωγή πετρελαίου της Κολομβίας, σύντομα αναμένεται να φτάσει αυτή της Λιβύης (όπως ήταν πριν τον εμφύλιο). Την ίδια στιγμή, η ExxonMobil κλείνει νέα συμβόλαια στην Αργεντινή, όπου πρόσφατα ανακαλύφθηκε σημαντικό κοίτασμα. Με τον τρόπο αυτό, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η προσοχή της αγοράς πετρελαίου δίδεται και πάλι στην αμερικανική ήπειρο και όχι στη Μέση Ανατολή ή την Κεντρική Ασία.

«Είναι μια ιστορική στροφή που θυμίζει τον καιρό πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι ΗΠΑ και οι γείτονές τους ήταν οι βασικοί παραγωγοί στον πλανήτη», τονίζει ο ιστορικός του πετρελαίου, Ντάνιελ Γιέργκιν. «Σε ένα βαθμό, θα γίνουμε μάρτυρες μιας νέας εξισορρόπησης, με το Δυτικό Ημισφαίριο να γίνεται και πάλι αύταρκες», καταλήγει.

Οι εξελίξεις όμως δεν αφορούν μόνο τις παραπάνω χώρες: Κινεζικές εταιρείες ενδιαφέρονται για έρευνες στα νερά της Κούβας. Η παραγωγή πετρελαϊκής άμμου επεκτείνεται στον Καναδά. Ακόμα και στις ίδιες τις ΗΠΑ, ανακαλύφθηκε πρόσφατα μη συμβατικό κοίτασμα με πιθανή παραγωγή 400.000 βαρελιών ανά ημέρα.

Σε όλα αυτά οφείλουμε να προσθέσουμε τους δύο παραδοσιακούς παραγωγούς της Δύσης, δηλαδή τη Βενεζουέλα και το Μεξικό. Η πρώτη θεωρείται πλέον ότι διαθέτει μεγαλύτερα αποθέματα στο υπέδαφός της από ότι η Σαουδική Αραβία. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς τις δυνατότητες που ανοίγονται για το μέλλον, αρκεί οι ποσότητες αυτές να είναι αξιοποιήσιμες.