Σαν βόμβα έπεσε στην ελληνική πολιτική επικαιρότητα η δήλωση
του Τούρκου αντιπροέδρου της κυβερνήσεως, Μπουλέντ Αρίντς, ότι ο Έλληνας
πρωθυπουργός, στην πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία του με τον Ερντογάν,
αναγνώρισε το δικαίωμα της Τουρκίας να κάνει έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό
αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ, «αρκεί να μην προκληθεί ένταση». Παρά την κατηγορηματική
διάψευση της κυβέρνησης, την επίσημη διαμαρτυρία της Αθήνας προς την Άγκυρα και
την αναδίπλωση του ίδιου του Αρίντς – χωρίς ωστόσο, να ανασκευάζει την επίμαχη
δήλωση – οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν παραμένουν.
Δεν πρόκειται τόσο για τις εντυπώσεις που προκαλούνται από
την υπόθεση ότι το περιεχόμενό τους είναι αληθές – κάτι τέτοιο θα αποτελούσε,
άνευ συζητήσεως, μείζον πολιτικό ζήτημα για την ελληνική κυβέρνηση. Στην
πραγματικότητα, η Άγκυρα προωθεί την εντύπωση ότι οι πράξεις και οι απαιτήσεις
της δημιουργούν τετελεσμένα, στα οποία όλοι οι γείτονές της προσαρμόζονται.
Άλλωστε, αυτό υπονοεί και η στρατηγική
των «μηδενικών προβλημάτων» του Υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου: τα προβλήματα
δεν τα δημιουργεί η Τουρκία, αλλά όσοι αντιδρούν στις απαιτήσεις της.
Ουσιαστικά η γείτων μάς λέει ευθαρσώς: «Για την
ένταση δε φταίμε εμείς που προκαλούμε, αλλά εσείς που … αντιδράτε !»
Άρα, οι δηλώσεις Αρίντς επιχειρούν να προκαταβάλουν την
αντίδραση της ελληνικής και της κυπριακής πλευράς και να μεταθέσουν σε εκείνες την ευθύνη της
έντασης – την οποία θα προκαλέσουν, βέβαια, οι τουρκικές κινήσεις… Με άλλα
λόγια, το «δίκαιο» και το «σωστό» είναι ό, τι συμβαδίζει με τις τουρκικές
απαιτήσεις και όχι με το Διεθνές Δίκαιο (το Δίκαιο της Θάλασσας, εν
προκειμένω). Επιχειρεί, έτσι, η Τουρκία να προκαταλάβει την ελληνική κυβέρνηση,
δημιουργώντας την εντύπωση ότι αυτή έχει ήδη προσαρμοστεί στην τουρκική
πολιτική. Αυτό, άλλωστε, υπονοεί και η «διορθωτική» δήλωση Αρίντς, διατυπωμένη
με προσποιητή αφέλεια, που θυμίζει τις … καλύτερες στιγμές της οθωμανικής
διπλωματίας του Διβανίου των Σουλτάνων: «Σκοπός μου ήταν να αναφερθώ στη στάση
της Τουρκίας, να δείξω σε πόσο καλό και φιλικό κλίμα έγινε η συνομιλία και να
υπογραμμίσω αυτά που ανέφερε ο πρωθυπουργός μας στον πρωθυπουργό της Ελλάδας».
Η δήλωση ήταν, άρα, ο απαραίτητος προπομπός της νέας
πρόκλησης που ετοιμάζει η Άγκυρα στην Αθήνα. Συγκεκριμένα, σημερινά (30/09) δημοσιεύματα
αναφέρουν ότι οι τουρκικές αρχές εξέδωσαν νέα
NAVTEX για διενέργεια ερευνών από το ιταλικό σκάφος OGS EXPLORA στην
περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, σε περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ !!!
Είναι προφανές ότι η Τουρκία επιδιώκει να φέρει την ελληνική κυβέρνηση προ τετελεσμένων
και να παρουσιάσει πιθανή προσπάθεια εκ μέρους της για υπεράσπιση των ελληνικών
δικαιωμάτων ως … «πρόκληση έντασης».
Φυσικά, σε τελική ανάλυση, η ευθύνη για την τουρκική θρασύτητα ανήκει τόσο στην
παρούσα όσο και στις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις. Η πολιτική της
«ελληνοτουρκικής προσέγγισης» δεν ήταν παρά ένας εύσχημος τρόπος αναβολής της
αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας. Όμως, η έμφαση στο «σύμπτωμα», τον
περιορισμό δηλ. της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες, χωρίς να έχει αρθεί η «αιτία»,
δηλαδή η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, εκλαμβάνεται από την
Άγκυρα ως κατευνασμός και υποχωρητικότητα. Ακόμη χειρότερα, δίνει διπλωματικά όπλα
στην συνεπή και πολυετή προσπάθεια της Τουρκίας να μετατρέψει τις αμφισβητήσεις
αυτές πρώτα σε
de
facto
τετελεσμένα και, εν τέλει, σε
de
jure
καθεστώτα
…