Όπως έγινε γνωστό χθες, επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις της
κυπριακής κυβέρνησης, καθώς εντοπίστηκε φυσικό αέριο στη γεώτρηση της Noble Energy
στο Οικόπεδο 12 της Κύπρου. Μάλιστα, οι ειδήσεις είναι ιδιαίτερα ευχάριστες,
καθώς το κοίτασμα φαίνεται να είναι μεγαλύτερο κατά 30-40% από τους αρχικούς
υπολογισμούς, ενώ ήδη από τη Δευτέρα το αέριο έχει βγει στην επιφάνεια.
Χωρίς αμφιβολία η ανακάλυψη εκτενών αποθεμάτων φυσικού
αερίου στην θαλάσσια περιοχή εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, εάν συνδυαστεί μάλιστα με
αυτά που ανακαλύφθηκαν πέρυσι στην ΑΟΖ του Ισραήλ, αναβαθμίζει την στρατηγική
σημασία της ευρύτερης περιοχής και δημιουργεί νέα δεδομένα για τον άξονα Κύπρου
– Ισραήλ.
Ως γνωστό η Κύπρος εδώ και 5 χρόνια έχει ξεκινήσει την διαδικασία για έρευνες
στις θαλάσσιες περιοχές νότια και νοτιοδυτικά της Μεγαλονήσου, ξεκινώντας με
τον καθορισμό της ΑΟΖ της το 2008/09 σε συνεννόηση με το Ισραήλ, το Λίβανο και
την Αίγυπτο. Ευθύς μετά προχώρησε στην προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού (International
Round) βάσει του οποίου και έγινε η
εκχώρηση του Οικοπέδου 12 στην εταιρεία Noble Energy. Να σημειώσουμε ότι η εν
λόγω εταιρεία την ίδια περίοδο (2007-2010) πραγματοποιούσε έρευνες στην
Ισραηλινή ΑΟΖ όπου και έχει εντοπίσει σειρά κοιτασμάτων φυσικού αερίου με πλέον
γνωστό το κοίτασμα Leviathan χωρητικότητας 450 BCM’s.
Οι γεωλόγοι πετρελαίου που έχουν μελετήσει την λεκάνη της
Λεβαντίνης, όπου συναντώνται τα κοιτάσματα της Κύπρου και του Ισραήλ, εκτιμούν
ότι από τα μέχρι σήμερα ευρήματα το συνολικό δυναμικό της περιοχής ξεπερνά τα
800 BCM και ενδέχεται – τώρα που επιβεβαιώνονται τα κυπριακά κοιτάσματα- να
φθάσει και τα 1000 BCM βεβαιωμένων αποθεμάτων, ποσότητα αερίου εξαιρετικά
μεγάλη η οποία θεωρητικά μπορεί να καλύψει το σύνολο των ευρωπαϊκών αναγκών για
2 χρόνια. Όμως το ζητούμενο δεν είναι αυτό αλλά η οικονομική εκμετάλλευση των
κοιτασμάτων κατά τέτοιο τρόπο ώστε η περιοχή να μπορέσει να παράγει μια
προβλέψιμη ποσότητα της τάξεως των 30-40 BCM τον χρόνο για τα επόμενα 30 χρόνια
πράγμα που θα επιτρέψει όχι μόνο την πλήρη κάλυψη των εγχώριων αναγκών Κύπρου
και Ισραήλ, οι οποίες μαζί δεν υπερβαίνουν τα 4 BCM, αλλά την πραγματοποίηση
σημαντικών εξαγωγών σε σταθερή βάση.
Σύμφωνα με διεθνείς
πετρελαϊκούς κύκλους που είναι γνώστες της αγοράς της Ανατολικής Μεσογείου, ο
πλέον αποδοτικός τρόπος για την μεταφορά σοβαρών ποσοτήτων Φυσικού Αερίου από
την λεκάνη της Λεβαντίνης προς την Ευρώπη, αλλά και προς τις διεθνείς αγορές
γενικότερα, είναι η μεταφορά αερίου από τις πλατφόρμες εκμετάλλευσης μέσω
υποθαλάσσιων αγωγών στην Κύπρο και η εκεί υγροποίηση του σε ειδικές μονάδες liquefaction.
Με αυτό τον τρόπο θα καταστεί δυνατή η
εξαγωγή φυσικού αερίου μέσω πλοίων LNG με την ανωτέρω βιομηχανική μονάδα να εξυπηρετεί τις ενιαίες
ανάγκες της Κύπρου και Ισραήλ. Το δε κόστος κατασκευής της ανωτέρω μονάδας
υγροποίησης αερίου (που θα περιλαμβάνει 2 trains) εκτιμάται στα 9-10 δις ευρώ
σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς. Βάσει των ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι
με την Κύπρο και το Ισραήλ να αποκτούν δυνατότητα παραγωγής σημαντικών
ποσοτήτων φυσικού αερίου, η περιοχή αναβαθμίζεται γεωπολιτικά κατακόρυφα ενώ ο
έλεγχος τέτοιων σημαντικών κοιτασμάτων από μη Αραβικές χώρες στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής συνιστά πρόκληση
πρώτου βαθμού για το Ισλαμικό στοιχείο και σαφέστατα αποτελεί ιστορική καμπή (paradigm
shift).
Επιπλέον, η ύπαρξη μιας καθετοποιημένης παραγωγικής βάσης
υδρογονανθράκων στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκία, στον άξονα Κύπρου- Ισραήλ
απειλεί μακροπρόθεσμα τον διαμετακομιστικό ρόλο της Γείτονος, όπου ως γνωστό
μέσω των εδαφών της διέρχονται βασικοί αγωγοί πετρελαίου- φυσικού αερίου που
μεταφέρουν σημαντικές ενεργειακές ποσότητες προς τις δυτικές αγορές
προερχόμενες από τις περιοχές της Κασπίας, του Ιράκ και της Σ. Αραβίας. Για
αυτό το λόγο αντιδρά τόσο έντονα η Τουρκία στην προοπτική μιας μεγάλης κλίμακας
εκμετάλλευσης κοιτασμάτων στην λεκάνη της Λεβαντίνης και στην δημιουργία ενός
ανεξάρτητου κέντρου παραγωγής ενέργειας που δεν θα μπορεί να ελέγξει.