Αυτή τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση διεξάγεται ένας άτυπος
(και «άγνωστος»- για να θυμίσουμε «ασπρόμαυρες» τηλεοπτικές δόξες στους
παλαιοτέρους), αλλά πολύ έντονος πόλεμος σχετικά με την μελλοντική θεσμική
«αρχιτεκτονική» στην Ευρωζώνη. Όπως τόνιζε αυτή η στήλη και την περασμένη
εβδομάδα, η παρελκυστική γερμανική πολιτική (με την Γαλλία του Σαρκοζί συρόμενη
πίσω από αυτήν), χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως «εργαλείο» για να περάσει στο «παρά
πέντε» τους δικούς της σχεδιασμούς. Και πριν «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις», το
γαλλογερμανικό δίδυμο έκανε ό, τι μπορούσε για να μας … δικαιώσει, με την
αναβολή της Συνόδου Κορυφής για τις 23 Οκτωβρίου, αντί για τις 17.
Το ότι διεξάγεται αυτές τις μέρες πόλεμος στην Ευρωζώνη καθίσταται
φανερό και από την μυστικότητα σχετικά με τις έντονες διαβουλεύσεις και τους
διαξιφισμούς ανάμεσα στην γερμανική και την γαλλική πλευρά για την κατάρτιση
του σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους σε Ελλάδα και Ευρωζώνη, το
οποίο θα περιέχει όρους που θα αλλάζουν την ίδια την δομή του ευρωπαϊκού
οικοδομήματος.
Σύμφωνα με προχθεσινό (12/10) δημοσίευμα της «Ημερησίας», η αγωνία μας
θα παραταθεί μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, οπότε και η Άγκελα Μέρκελ προτίθεται να
παρουσιάσει το όραμά της για μια «Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία» έως το 2020, με
στόχο την ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης και της αξιοπιστίας της Ε.Ε.
διεθνώς. Θα προβλέπεται στο σχέδιο αυτό,
μεταξύ άλλων, η γενίκευση της επέκτασης της λήψης κοινοτικών αποφάσεων με
ειδική πλειοψηφία, καθώς και η περαιτέρω ενίσχυση των εξουσιών του προέδρου της
Ε.Ε. με παράλληλη αποδυνάμωση των αρμοδιοτήτων της Κομισιόν και του Συμβουλίου.
Επίσης, η Γερμανία υποστηρίζει την επανεξέταση του τρόπου λήψης των αποφάσεων
στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, με μετάβαση από την αρχή «κάθε χώρα μία
ψήφος» στην αρχή της «συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο».
Οι κινήσεις του γαλλογερμανικού άξονα προς την δημιουργία
ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, έχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις τόσο από θεσμικούς
παράγοντες της Ε.Ε., όπως πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο
επικεφαλής της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο. Επίσης, και ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών
Φράνκο Φρατίνι τόνισε προχθές σε συνέντευξη Τύπου στη Ρώμη: «Δεν πιστεύω ότι πρέπει να
υπάρχουν άξονες, είτε γαλλο-γερμανικοί είτε γαλλο-γερμανο-ιταλικοί. Δεν νομίζω
ότι μία απόφαση που λαμβάνεται από λίγες χώρες θα υιοθετηθεί από τις
υπόλοιπες».
Η επιρροή του γαλλογερμανικού άξονα φαίνεται και στην
περίπτωση της χώρας μας, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του
Αντιπροέδρου της κυβέρνησης στις 11 Οκτωβρίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Βενιζέλος, μιλώντας
στην πολύωρη κοινή συνεδρίαση των ΚΤΕ Εσωτερικών και Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ,
ανέφερε ότι ο ρόλος της Τρόικας είναι αναβαθμισμένος, καθώς, όπως είπε, δεν
πρόκειται απλώς για αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ, αλλά είναι πλέον εκπρόσωποι της Γερμανίδας
καγκελαρίου, Αγκελας Μέρκελ, και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί.
Και η Ελλάδα, οι αποφάσεις για το χρέος της οποίας θα
αποτελέσουν τον καταλύτη αυτών των εξελίξεων, τι κάνει; Απλά παραμένει όχι απλά
αμέτοχη στις ζυμώσεις αυτές, αλλά αναμένει - στον προθάλαμο της «ηλεκτρικής
καρέκλας», χωρίς να διαπραγματεύεται τίποτα - να λάβουν κάποιοι άλλοι αποφάσεις
για το μέλλον της. Πρέπει, βέβαια, να διευκρινίσουμε ότι η δική μας «ηλεκτρική
καρέκλα» βρίσκεται σε … «κουρείο».
Όπως γράφαμε και παλαιότερα, η κυβέρνηση δέχεται παθητικά
για την χώρα την μετατροπή της σε … junk bond της Ευρωζώνης, και, μάλιστα,
περιοριζόμενη απλά «να βαφτίζει το κρέας ψάρι» για εσωτερική πολιτική
κατανάλωση. Μετά την απόφαση της 21ης Ιουλίου, δεν επετρέπετο στην Ελλάδα να
μεταφραστούν κάποιοι αγγλικοί όροι στα … ελληνικά (και ο νοών νοείτω), ενώ στην
παρούσα συγκυρία, ο Έλληνας πρωθυπουργός προβαίνει στην ανώδυνη δήλωση - εν
όψει του επώδυνου haircut - ότι «διαπραγματευόμαστε με κάθε τρόπο την ελάφρυνση
του χρέους μας».
Και φυσικά, για την ελληνική οικονομία, στο πλαίσιο αυτό,
όλα προδιαγράφονται «ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά» …