Οι ΗΠΑ και οι
σύμμαχοί τους επιχειρούν εδώ και μήνες να επιβάλουν ένα εμπάργκο στις εξαγωγές
πετρελαίου της Συρίας, ώστε να πιέσουν τον Ασάντ να παραιτηθεί και να λήξει ο
κύκλος αίματος στην αραβική αυτή χώρα. Την ίδια στιγμή όμως, οι Ρώσοι και οι
Ιρανοί προσπαθούν με πλάγιους τρόπους να μεταφέρουν πυρομαχικά, ενώ πρόσφατα
ένα ελληνικών συμφερόντων δεξαμενόπλοιο χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει
σημαντική ποσότητα αργού από τη Συρία προς το Ιράν.
Όπως αναφέρει η Wall
Street Journal
σε πρόσφατο άρθρο
της, οι Αμερικανοί αποκάλυψαν επιχείρηση των Ιρανών για να παρακάμψει η Συρία
τις δυτικές κυρώσεις και να καταφέρει να εξάγει πετρέλαιο με έμμεσο τρόπο σε αγορές
του εξωτερικού. Επίσης, εντός του Ιανουαρίου, η Κύπρος δέσμευσε ένα φορτηγό
πλοίο από την Αγία Πετρούπολη το οποίο μετέφερε πυρομαχικά για το καθεστώς του
Ασάντ.
Η απάντηση της Μόσχας,
μέσω του ΥπΕξ, κ. Λαβρώφ, θύμιζε άλλες εποχές:
«Δεν θεωρούμε ότι πρέπει να δώσουμε εξηγήσεις
διότι δεν παραβιάζουμε καμία διεθνή συμφωνία ή αποφάσεις του Συμβουλίου
Ασφαλείας. Εμπορευόμαστε με τη Συρία μονάχα σε αγαθά που δεν σχετίζονται με τις
διεθνείς κυρώσεις».
Από την πλευρά
της, η κυβέρνηση Ασάντ έχει προχωρήσει σε συνενοήσεις με την Τεχεράνη, ώστε να
μεταφέρει φορτία αργού πετρελαίου σε λιμάνια του Ιράν, με σκοπό να πωληθούν στη
συνέχεια, πιθανότατα σε αγορές της Ασίας. Στις 19 Νοεμβρίου, το ελληνικών
συμφερόντων δεξαμενόπλοιο Mire
φόρτωσε πετρέλαιο στο συριακό λιμάνι Μπανιγιάς, με προορισμό το ιρανικό
λιμάνι Ρας Μπαρεγκάν. Όπως είναι φυσικό, το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων θα
κατέληγε στη Δαμασκό.
«Το φορτίο είχε σκοπό
να παρακάμψει τα μέτρα που έχουν επιβληθεί στη Συρία», σχολίασε στην εφημερίδα αξιωματούχος
του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών που ασχολήθηκε με την υπόθεση.
Οι Αμερικανοί
τελικά επικοινώνησαν με την εταιρεία Sea Enterprises
με έδρα το Ντουμπάι, που διαχειρίζεται το πλοίο για
να τους πείσουν να μην πραγματοποιηθεί η παράδοση του φορτίου. Επίσης,
επικοινωνία με την πλοιοκτήτρια εταιρεία είχε και ο νηογνώμονας της Λιβερίας,
την σημαία της οποίας φέρει το τάνκερ, αλλά η διοίκηση της Sea
Enterprises
αρνήθηκε να δεχτεί και
προχώρησε με την παράδοση στο Ιράν.