Εδώ και ένα χρόνο περίπου, η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή έχει καταστήσει απολύτως σαφές στην Ελληνική Κυβέρνηση την ανάγκη για
ένα άμεσο και αναίμακτο άνοιγμα της Ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, και
μάλιστα έχει τονίσει το επείγον του όλου θέματος σε συνδυασμό με το Τρίτο Ενεργειακό
Πακέτο που ισχύει από τον Μάρτιο εφέτος για όλες τις χώρες της Ε.Ε.
Η Ελληνική πλευρά, τόσο επί κυβερνήσεως
Παπανδρέου, αλλά και τώρα επί Παπαδήμου, κατά τον προσφιλή και ανέμελο τρόπο
της κρατικής διοίκησης, προσπαθεί να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, δηλαδή να γίνουν
οι εκλογές, να μην έχει λυθεί το θέμα και έτσι να το κληρονομήσει η επόμενη
κυβέρνηση, ώστε ν’ αποφύγει αυτή το πικρό ποτήρι.
Έτσι, ο πολυμήχανος υπουργός ΥΠΕΚΑ κ.
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου εφήυρε τη λύση της «μικρής ΔΕΗ», με αποκλειστικό σκοπό
να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, ώστε το υποχρεωτικό σπάσιμο της ΔΕΗ μέσω της
πώλησης λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων να αποφευχθεί, τουλάχιστον επί
των ημερών του, και, έτσι, αλώβητος ν’ αντιμετωπίσει την εκλογική του πελατεία.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Υπουργού, οι γενικοί στόχοι του οποίου συμβαδίζουν
λίγο ή πολύ με τα όσα επιθυμεί η Κομισιόν, δύο λιγνιτικές μονάδες του Aμυνταίου,
δύο της Mεγαλόπολης, δύο υδροηλεκτρικά του συγκροτήματος Aλιάκμονα (Συκιά και Aσώματα)
και το ορυχείο της Bεύης, το οποίο έχει παραχωρηθεί στη ΔEH προς εκμετάλλευση
από το 1994, θα αποτελέσουν τα περιουσιακά στοιχεία της «μικρής ΔEH» που θα
συσταθεί για να παραχωρηθεί σε ιδιώτες.
H συνολική παραγωγική δυναμικότητα της
«μικρής ΔEH» θα ανέλθει σε 1.475 MW (600 το Aμύνταιο, 450 η Mεγαλόπολη και 425
τα δύο υδροηλεκτρικά) και δεν αποκλείεται να αυξηθεί με 500 MW επιπλέον, στην
περίπτωση που η Kομισιόν εμμείνει στην απαίτησή της για εκχώρηση συνολικής ισχύος
2.000 MW σε ιδιώτες. Στη νέα αυτή «μικρή ΔEH», όπως την αποκάλεσε χαριτωμένα ο
κ. Παπακωνσταντίνου, θα μεταφερθούν και συνολικά περίπου 1.000 εργαζόμενοι εκ
των οποίων οι 376 από τον σταθμό του Aμυνταίου, οι 360 από τον σταθμό της Mεγαλόπολης
και οι 70 από τα υδροηλεκτρικά Συκιάς και Aσωμάτων. H εταιρεία θα συσταθεί ως
100% θυγατρική της ΔEH, αφού προηγηθεί αποτίμηση των μονάδων που θα εισφερθούν
με σκοπό να παραχωρηθεί εξ ολοκλήρου σε ιδιώτες επενδυτές.
Το σχέδιο για τη δημιουργία της «μικρής
ΔΕΗ» προτείνεται παράλληλα με αυτά περί εισόδου στρατηγικού επενδυτή και την
πώληση του 17% του μετοχικού κεφαλαίου της Επιχείρησης μέσω χρηματιστηρίου που
περιλαμβάνεται ξεκάθαρα στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα (το οποίο ψηφίστηκε τον
περασμένο Ιούνιο). Βέβαια, τίποτε από τα’ ανωτέρω δεν έχει προχωρήσει, καθ’ ότι
όλα αυτά τα πράγματα και ιδιαίτερα οι αποτιμήσεις απαιτούν χρόνο και τον
διορισμό ειδικών και αδρά αμειβόμενων συμβούλων. Η δε επινόηση της «μικρής
ΔΕΗ», όπως παρατηρούν χαρακτηριστικά ανώτερα στελέχη της Κομισιόν στις
Βρυξέλλες, αποτελεί ακόμα ένα έξυπνο γραφειοκρατικό κόλπο των Αθηνών για να
τρενάρουν το όλο θέμα ελπίζοντας (αφελώς) ότι θα παραπεμφθεί στις Ελληνικές
καλένδες. Μόνο η ίδρυση και ενεργοποίηση μίας εταιρείας με την μεταφορά
σημαντικών παγίων στοιχείων, την μετάθεση ενός πολυπληθούς προσωπικού και τις
παρελκόμενες γραφειοκρατικές ενέργειες (π.χ. ΚΥΑ, Προεδρικά διατάγματα, σύσταση
7μελούς Υπουργικής Επιτροπής και της Παναγιάς τα μάτια θα προσθέταμε εμείς), απαιτεί,
στην καλύτερη περίπτωση, περίοδο 8-12 μηνών. Δηλαδή θα έχουμε άνετα φθάσει στην
καρδιά του καλοκαιριού και ενδεχομένως τον Δεκέμβριο. Με άλλα λόγια, το πικρό
ποτήρι της διάσπασης της ΔΕΗ – όπου και νομοτελειακά οδηγείται η όλη κατάσταση
– δεν θα το πιει η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, όπερ και το ζητούμενο.