Η Κάθοδος της Ρωσικής Αρκούδας στη Μεσόγειο;

Ιδιαίτερη κινητικότητα έχει αναπτύξει τους τελευταίους μήνες ο ρωσικός γίγαντας, Gazprom, σε ότι έχει σχέση με τα κοιτάσματα της ΝΑ Μεσογείου, δηλαδή της Κύπρου και του Ισραήλ. Η εταιρεία εκδήλωσε αρχικά το ενδιαφέρον της για συμμετοχή στον β’ γύρο παραχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ στη συνέχεια έγιναν κάποιες αντιφατικές δηλώσεις που δεν ξεκαθαρίζουν αν όντως θα προχωρήσει σε προσφορά ή όχι.
energia.gr
Δευ, 5 Μαρτίου 2012 - 06:39

Ιδιαίτερη κινητικότητα έχει αναπτύξει τους τελευταίους μήνες ο ρωσικός γίγαντας, Gazprom, σε ότι έχει σχέση με τα κοιτάσματα της ΝΑ Μεσογείου, δηλαδή της Κύπρου και του Ισραήλ. Η εταιρεία εκδήλωσε αρχικά το ενδιαφέρον της για συμμετοχή στον β’ γύρο παραχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ στη συνέχεια έγιναν κάποιες αντιφατικές δηλώσεις που δεν ξεκαθαρίζουν αν όντως θα προχωρήσει σε προσφορά ή όχι.

Αντίστοιχα, η Gazprom φέρεται να ενδιαφέρεται και για την απόκτηση μεριδίου στο κοίτασμα Λεβιάθαν, το μεγαλύτερο του Ισραήλ, όπως προκύπτει από επαφές που είχε η διοίκησή της με την κυβέρνηση της χώρας.

Θυμίζουμε ότι τον προηγούμενο καιρό είχε αναπτυχθεί έντονη φημολογία που ήθελε την Κύπρο να παραχωρεί στην Gazprom το Οικόπεδο 13, στα πλαίσια των γενικότερων θερμών σχέσεων με τη Ρωσία, αλλά και στον απόηχο της χορήγησης δανείου ύψους 2,5 δις ευρώ από τη Μόσχα. Ακολούθησαν κάποιες πληροφορίες που ήθελαν την Gazprom να μην ενδιαφέρεται για την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά τις τελευταίες ημέρες, τα κυπριακά ΜΜΕ τονίζουν και πάλι ότι η ρωσική εταιρεία διατηρεί το ενδιαφέρον της.

Αν όντως η Gazprom αποκτήσει τον έλεγχο ενός Οικοπέδου στην κυπριακή ΑΟΖ, οι θετικές συνέπειες για την γεωστρατηγική θέση της νήσου είναι αυτονόητες. Αυτό που δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα, πάντως, είναι αν η Gazprom θα προχωρήσει στην κίνηση αυτή μόνη της, ή σε συνεργασία με άλλες διεθνείς πετρελαϊκές.

Επίσης, σημασία έχει να εξετάσει κανείς και το ευρύτερο οικονομικό πλαίσιο όσον αφορά το φυσικό αέριο. Η Gazprom προφανώς αντιμετωπίζει τα κοιτάσματα της ΝΑ Μεσογείου ως απειλή για τα συμφέροντά της, καθώς παραμένει ο μεγαλύτερος προμηθευτής της Ευρώπης και δεν επιθυμεί νέους ανταγωνιστές στο παιχνίδι. Ίσως λοιπόν να σκέφτεται ότι «αφού δεν μπορώ να αποτρέψω την ανάπτυξη των κοιτασμάτων αυτών, τουλάχιστον ας συμμετάσχω και εγώ ώστε να ελαχιστοποιήσω τις απώλειές μου».

Μάλιστα, οι εξαγωγές του κυπριακού και του ισραηλινού αερίου θα γίνουν αποκλειστικά με την χρήση του LNG, άρα δεν υπάρχει καμία εξάρτηση από την Τουρκία. Αυτό είναι ακόμη ένα θετικό στοιχείο σε περίπτωση που η Gazprom πάρει μέρος στο «παιχνίδι».

Επειδή όμως η Μόσχα είναι Μόσχα, δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τις πραγματικές βλέψεις της. Δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο να είναι όλα αυτά απλά μια καλλιέργεια εντυπώσεων…