Προεκλογικό άρωμα αποπνέει η ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ για το
πολύπαθο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον». Είναι τυχαίο άραγε το γεγονός ότι
το υπουργείο «θυμήθηκε» τώρα το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο κινείται
κυριολεκτικά με «δεκανίκια», όταν όλες οι ενδείξεις λένε ότι πάμε σε εκλογές το
αργότερο σε δύο μήνες; Είναι τυχαίο άραγε ότι το υπουργείο προχωρά και σε
ορισμένες διορθωτικές αλλαγές, προκειμένου, όπως ισχυρίζεται, να εξυπηρετηθούν
περισσότεροι καταναλωτές;
Αυτό που δεν λέει, βέβαια, το υπουργείο είναι ότι το
συγκεκριμένο Πρόγραμμα, παρά τη αξιόλογη συμμετοχή που έχει ως τώρα, δεν
περπατά. Και δεν περπατά γιατί η έλλειψη ρευστότητας των τραπεζών, σε συνδυασμό
με τα καχεκτικά οικονομικά του δημοσίου, έχουν ως αποτέλεσμα οι εκταμιεύσεις
από τις τράπεζες να καθυστερούν ως και 8, μερικές φορές και 9 μήνες. Όσοι έχουν
εμπειρία από τη συμμετοχή τους στο Πρόγραμμα, είτε είναι νοικοκυριά, είτε η
ίδια η κατασκευαστική αγορά, μόνον παράπονα έχουν να καταθέσουν.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, στην πραγματικότητα; Από τη στιγμή που
κάποιος καταναλωτής αποφασίσει να κάνει χρήση του Προγράμματος ετοιμάζει το
φάκελο του, τον οποίο καταθέτει στην τράπεζα για τη χρηματοδότηση των ενεργειών
εξοικονόμησης. Για να δώσει το πράσινο φως η τράπεζα, θα πρέπει πρώτα να
εγκρίνει το φάκελο το υπουργείο. Και από εδώ ξεκινούν τα ευτράπελα.
Κατασκευαστές που έχουν εμπλακεί στην όλη διαδικασία
αποκαλύπτουν ότι επί της ουσίας αναγκάζονται να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τις
όποιες κατασκευές πρέπει να γίνουν, πληρώνουν τα συνεργεία, καταβάλουν το ΦΠΑ,
αγοράζουν τα υλικά και περιμένουν πότε θα αποφασίσει το ΥΠΕΚΑ, καταρχήν, και
στη συνέχεια οι τράπεζες, να εκταμιεύσουν τα χρήματα του δανείου, για να τα
πάρουν τα νοικοκυριά και να αποπληρώσουν τις κατασκευές που έγιναν ήδη. Λόγω
μάλιστα του ανταγωνισμού που υπάρχει αυτή τη στιγμή, τα όποια οφέλη προσδοκούσε
η αγορά δομικών υλικών εξανεμίζονται, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν και τα αναγκαία
κεφάλαια κίνησης. Πολλοί κατασκευαστές αναγκάζουν τα νοικοκυριά να πληρώνουν προκαταβολικά,
προκειμένου να ξεκινήσουν οι εργασίες αναβάθμισης των κατοικιών τους και να
έρθουν τα χρήματα της χρηματοδότησης. Κι αν υπάρχουν χρήματα καλώς, αν όχι,
περιμένουν πότε θα αποφασίσει το ΥΠΕΚΑ να εγκρίνει το φάκελο και πότε θα δεήσει
η τράπεζα να δώσει το δάνειο.
Αυτή η εικόνα εν πολλοίς αποτυπώνεται και στην ανακοίνωση
του ΥΠΕΚΑ, έστω κι αν πρέπει να διαβάσεις πίσω από τις γραμμές για να το
αντιληφθείς. Από τις 47.000 αιτήσεις για το Πρόγραμμα που έχουν καταγραφεί ως
τώρα, μόνον οι 4.400 έχουν λάβει προκαταβολή δανείου και μόνον οι 1800 ολική
εκταμίευση. Αν αυτό θεωρείται από το ΥΠΕΚΑ ικανοποιητική εξέλιξη για το
Πρόγραμμα, τότε εμείς δεν έχουμε να πούμε τίποτε. Τα νούμερα μιλούν από μόνα
τους.
Άλλωστε, ποιος ο λόγος των βελτιωτικών αλλαγών, αν δεν
διαπιστώνονταν και από το ίδιο το υπουργείο οι αγκυλώσεις του Προγράμματος; Ας
μην εμφανίζεται, όμως, ως succes story. Ή εν πάσει περιπτώσει ας αναζητήσει το
υπουργείο αλλού αληθινά succes story και ας μην παίζει με την υπομονή τόσο των
νοικοκυριών, όσο και της αγοράς δομικών υλικών. Οι τράπεζες, πάντως, είναι πιο
ειλικρινείς. Σε αρκετές περιπτώσεις λένε νέτα-σκέτα, ότι δεν υπάρχει ρευστό,
λόγω της κρίσης, για να χρηματοδοτηθεί
το Πρόγραμμα. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Από αυτό, όμως, μέχρι να εμφανίζεται
το «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον» ως ένα πετυχημένο Πρόγραμμα έχει μεγάλη απόσταση. Ας
όψονται οι επερχόμενες εκλογές. Αλλά τα ψέματα έχουν τελειώσει προ πολλού. Λίγη
αιδώς δεν θα έβλαπτε.