Πλείστες όσες φορές έχει επισημάνει το energia.gr τον
κίνδυνο χρηματοδοτικής ασφυξίας που αντιμετωπίζει τον τελευταίο καιρό ο κλάδος
των φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα. Γραφειοκρατία και καθυστερήσεις εκ μέρους της
ΔΕΗ, τα προβλήματα που υπάρχουν σχετικά με τις πληρωμές από τον ΛΑΓΗΕ και
μειωμένες δανειακές ροές απειλούν το μέλλον ενός κλάδου που αποτελεί “όαση”
στην σημερινή επενδυτική ξηρασία στην χώρα μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τράπεζες χορηγούν δάνεια με
υψηλά επιτόκια που φθάνουν το 10%-12% και καθιστούν οριακή τη βιωσιμότητα των
επενδύσεων, ενώ πριν από περίπου ένα χρόνο τα τραπεζικά δάνεια δίνονταν με
επιτόκια της τάξης του 6%.
Η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω των γραφειοκρατικών εμποδίων
από πλευράς ΔΕΗ. Έτσι, τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον του κλάδου των
φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα έκρουσε, ουσιαστικά, η χθεσινή ανακοίνωση του ΣΠΕΦ για
τις καθυστερήσεις στην περαιτέρω έκδοση προσφορών σύνδεσης στους αιτούμενους
νέους επενδυτές φωτοβολταϊκών. Χαρακτηριστικά, ο Σύνδεσμος Παραγώγων Ενέργειας
με Φωτοβολταϊκά αναφέρει ότι η ΔΕΗ «μάλλον κάνει ότι μπορεί για να καθυστερήσει
την περαιτέρω έκδοση προσφορών σύνδεσης στους αιτούμενους νέους επενδυτές».
Το πιο σημαντικό, όμως, μερίδιο ευθύνης της ΔΕΗ που
αναδεικνύει ο ΣΠΕΦ είναι αυτό της εκκαθάρισης του αρχείου της, ώστε να
ανακαλέσει παντελώς ανενεργούς από καιρό όρους σύνδεσης που και επίσημα έχουν
λήξει και την θέση τους να πάρουν νέες αιτήσεις. Και, όπως σωστά επισημαίνει η
ανακοίνωση, η κατάσταση αυτή αποθαρρύνει σοβαρούς επενδυτές.
Αν, μάλιστα, λάβουμε υπ΄ όψιν ότι οι επενδυτές που
σχηματίζουν ουρά έχουν δανειακές υποχρεώσεις οι οποίες “τρέχουν”, αντιλαμβανόμαστε
ότι η κωλυσιεργία αυτή επιτείνει τα φαινόμενα χρηματοδοτικής στενότητας στον
κλάδο.
Τέλος, η κατάσταση αναδεικνύεται με ακόμη μελανότερα χρώματα
όσον αφορά τις καθυστερήσεις πληρωμών των συνδεδεμένων επενδυτών φωτοβολταϊκών από
τον ΛAΓHE (Λειτουργός της Aγοράς Hλεκτρικής Eνέργειας, πρώην ΔEΣMHE). Και εδώ ο
πρώτος κίνδυνος είναι οι δανειακές απαιτήσεις, που δύσκολα ή και καθόλου δεν
εξυπηρετούνται, ενώ, επιπλέον, οι επενδυτές συχνά αδυνατούν να καταβάλλουν τον
ΦΠΑ.
Το μόνο που θα μπορούσε να ευχηθεί κανείς είναι η Πολιτεία
να αποστρέψει τη σκέψη της από φαντασιώδη φαραωνικά πρότζεκτ (βλ. “Ήλιος”) και
να δρομολογήσει, με ρεαλισμό και εφευρετικότητα, διαδικασίες γραφειοκρατικού
fast track για την παράκαμψη όλων των
παραπάνω στρεβλώσεων. Και δεν είναι το χρήμα που είναι αναγκαίο σε τέτοιος
περιπτώσεις, αλλά πιο πολύ η αξιοπιστία και η τόλμη για το κόψιμο Γόρδιων
δεσμών.