Όχι Επιστροφή στο Παρελθόν

Πρόκειται, δυστυχώς, για μια... πάγια τακτική της πολιτικής πραγματικότητας, αφού το πολιτικό σύστημα θεωρεί τις ΔΕΚΟ λάφυρο και όχι εργαλείο ανάπτυξης.

Θα ήταν τραγικό λάθος με βαρύτατες συνέπειες, στην παρούσα φάση, να γίνουν αλλαγές που να υπηρετούν μικροκομματικές επιδιώξεις. Καιρός να ισχύσουν αξιοκρατικά κριτήρια και μόνο.

Η τρόικα μήνες πριν από τις εκλογές είχε επισήμως διατυπώσει το αίτημα να μην αντικατασταθούν οι γενικοί γραμματείς σε κρίσιμα, για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, υπουργεία μετά το σχηματισμό νέας κυβέρνησης.

Για την τρόικα είναι προφανές ότι είναι θέσφατο, έχει απόλυτη ισχύ, η έννοια της συνέχειας του κράτους. Δυστυχώς, δεν γνώριζε πολλά για το «ελληνικό παράδοξο»: Οταν αλλάζει η κυβέρνηση να αντικαθίστανται σε ελάχιστο χρονικό διάστημα όλες οι διοικήσεις των κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών.

Η τρόικα δεν γνώριζε ότι σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και η αλλαγή ενός υπουργού μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή των επικεφαλής στους εποπτευόμενους δημόσιους φορείς. Στην επιλογή, κυρίαρχο -αν όχι απόλυτο- κριτήριο η κομματική «φιλία».

Την τελευταία δεκαετία ψηφίστηκαν νόμοι, καθιερώθηκαν διαδικασίες αξιοκρατικής επιλογής διοικήσεων, ανοικτές διαδικασίες. Στα χαρτιά τουλάχιστον, καθώς η πλειονότητα των δημοσίων επιχειρήσεων είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο και μέτοχος δεν είναι μόνον το κράτος. Οι ΔΕΚΟ απέκτησαν αυτοτέλεια και απολογούνται στους μετόχους τους, του Δημοσίου συμπεριλαμβανομένου. Φυσικά κινούνται στο πλαίσιο των κατευθύνσεων πολιτικής και των στόχων που καθορίζει ο βασικός μέτοχός τους, το ελληνικό δημόσιο, η εκάστοτε κυβέρνηση.

Η χώρα έχει πληρώσει πολύ ακριβά την κυριαρχία των κομματικών στρατών και της αναξιοκρατίας στη δημόσια διοίκηση. Θα πρέπει να είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η θητεία μιας διοίκησης ΔΕΚΟ ολοκληρώθηκε με βάση το «συμβόλαιο» και δεν διακόπηκε από μία αιφνίδια υπογραφή υπουργού.

Στην ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, οι ΔΕΚΟ χρειάζονται ένα λειτουργικό πλαίσιο ώστε να ασκούν δραστηριότητα με αποτελεσματικότητα, χωρίς ελλείμματα, έως ότου ιδιωτικοποιηθούν στο πλαίσιο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που προβλέπει η δανειακή σύμβαση.

Η κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να αξιολογήσει την απόδοση των επικεφαλής των ΔΕΚΟ με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με κομματικές «παρωπίδες». Δεν πρέπει να επαναληφθούν αμαρτωλές πρακτικές του παρελθόντος, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μας οδήγησαν στη σημερινή δεινή θέση. Οι ΔΕΚΟ -ο δημόσιος τομέας συνολικά- δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως «λάφυρο» εξουσίας...