Εκλογές το Σάββατο σε Μια Χώρα που Δεν Ξέρει τι Σημαίνει Δημοκρατία

Ο λαός της Λιβύης καλείται το Σάββατο να προσέλθει στις κάλπες προκειμένου να επιλέξει μια σύγκλητο, που θα αντικαταστήσει το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, το οποίο συγκροτήθηκε προσωρινά πέρυσι για να διοικήσει τη χώρα εν μέσω της επανάστασης ενάντια στο καθεστώς του Καντάφι. Με τη σειρά της, η σύγκλητος θα οδηγήσει τη χώρα σε κανονικές εκλογές για μια νέα κυβέρνηση μέσα στον επόμενο χρόνο. Θα είναι άραγε αυτή η πρώτη φορά στην ιστορία της Λιβύης που θα διεξαχθούν πραγματικά ελεύθερες εκλογές;
energia.gr
Σαβ, 7 Ιουλίου 2012 - 01:18

Ο λαός της Λιβύης καλείται το Σάββατο να προσέλθει στις κάλπες προκειμένου να επιλέξει μια σύγκλητο, που θα αντικαταστήσει το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, το οποίο συγκροτήθηκε προσωρινά πέρυσι για να διοικήσει τη χώρα εν μέσω της επανάστασης ενάντια στο καθεστώς του Καντάφι. Με τη σειρά της, η σύγκλητος θα οδηγήσει τη χώρα σε κανονικές εκλογές για μια νέα κυβέρνηση μέσα στον επόμενο χρόνο. Θα είναι άραγε αυτή η πρώτη φορά στην ιστορία της Λιβύης που θα διεξαχθούν πραγματικά ελεύθερες εκλογές;

Στα πλαίσια της εκλογικής διαδικασίας της 7ης Ιουλίου, περίπου 3 εκατομμύρια πολίτες είναι εγγεγραμμένοι και έχουν το δικαίωμα ψήφου. Όλα αυτά σε μια χρονική περίοδο που τα προβλήματα στη χώρα είναι πολλά και η κατάσταση αξιολογείται σχεδόν ως χαοτική, ιδίως σε ότι έχει σχέση με τη δημόσια διοίκηση.

Μετά την πτώση του Καντάφι έγινε γνωστή ευρέως η εκτεταμένη διαφθορά στον δημόσιο τομέα, ενώ έκαναν φτερά ολόκληρα δισεκατομμύρια από τα κρατικά ταμεία δίχως να ξέρει κανείς που κατέληξαν. Σήμερα, ο μόνος τομέας που λειτουργεί ικανοποιητικά είναι ο πετρελαϊκός, καθώς η παραγωγή της χώρας έχει επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα, αποφέροντας αναγκαία έσοδα στο δημόσιο.

Όσον αφορά τους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων, τρία κόμματα φαίνεται πως είναι τα πιο δημοφιλή. Πρώτον, οι εκσυγχρονιστές του Μαχμούντ Τζιμπρίλ και του Αλί Ταρχούνι, ο οποίος ήταν και υπουργός πετρελαίου στο Μεταβατικό Συμβούλιο. Δεύτερον, οι πρώην εξόριστοι του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, οι οποίοι ασκούσαν αντιπολίτευση στον Καντάφι στο παρελθόν από το έδαφος άλλων χωρών. Και τρίτον, η ετερογενής ομάδα των Ισλαμιστών υπό τον Αμπντέλ Χακίμ Μπελχάζ, ο οποίος ηγήθηκε στο παρελθόν της Λιβυκής Ισλαμικής Αγωνιστικής Ομάδας, μιας οργάνωσης με πιθανούς δεσμούς με την Αλ Κάιντα. Σήμερα, ο Μπελχάζ δηλώνει ότι έχει αποκηρύξει το ακραίο του παρελθόν και θεωρείται ότι έχει τη στήριξη του Κατάρ, το οποίο έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την εγχώρια πολιτική σκηνή.

 

Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι δεν είναι σαφές ποια είναι η τελευταία φορά που έγιναν δημοκρατικές εκλογές στη Λιβύη, καθώς ακόμα και πριν από το καθεστώς Καντάφι είχαν σημειωθεί ακραίες πράξεις όπως η απαγόρευση των κομμάτων από τον βασιλιά Ίντρις και εκτεταμένη νοθεία. Αν διαβάσει κανείς το ιστορικό της κάθε εκλογικής διαδικασίας πριν την δεκαετία του 1970, παρατηρεί ότι ακόμα και στις πρώτες εθνικές εκλογές που έγιναν ποτέ στη Λιβύη το 1952, δεν έλειπαν τα παρατράγουδα.