Το Ιράκ και το Κουρδιστάν ήρθαν τελικά σε συμφωνία για τις
εξαγωγές πετρελαίου, δίνοντας τέλος στην μεταξύ τους αντιπαράθεση. Αυτό όμως
που δεν είναι γνωστό είναι αν η συμφωνία αυτή θα διαρκέσει ή αν πρόκειται απλά
για έναν προσωρινό ελιγμό των Κούρδων, οι οποίοι είναι γνωστό πως
αντιμετωπίζουν το πετρέλαιο ως το μέσο που θα τους οδηγήσει στην ανεξαρτησία.
Τους περασμένους μήνες, φάνηκε πως το ιρακινό Κουρδιστάν έχει
εξασφαλίσει την στήριξη σημαντικών ενεργειακών παικτών, όπως η
Exxon
και
η
Total
στην προσπάθειά του να προχωρήσει σε αυτόνομες εξαγωγές
πετρελαίου, δίχως τη μεσολάβηση της Βαγδάτης. Προφανώς, οι Κούρδοι στην εν λόγω περιοχή πιστεύουν
ότι μέσω αντίστοιχων συμφωνιών θα χτίσουν σιγά-σιγά τη διεθνή στήριξη που
απαιτείται ώστε να γίνουν ανεξάρτητο κράτος. Επίσης, θάρρος σε μια άλλη μειονότητα Κούρδων δίνει
και η οπισθοχώρηση των δυνάμεων του Ασάντ στη Συρία, η οποία αφήνει ένα μεγάλο
κενό που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους.
Την ίδια στιγμή όμως, παρατηρείται μια επικίνδυνη κλιμάκωση
στα βόρεια σύνορα του Ιράκ με την Τουρκία, με την τελευταία να εμφανίζεται ιδιαίτερα
ανήσυχη για τις εξελίξεις στην Συρία. Η Άγκυρα έχει στείλει στα σύνορα πάνω από
5.000 στρατιώτες και οι πολύνεκρες συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές αποτελούν
πλέον συχνό φαινόμενο. Ο ίδιος ο Ερντογάν αναγκάστηκε υπό το βάρος των εξελίξεων
να αφήσει στην άκρη την πολιτική προσέγγισης των Κούρδων που είχε υιοθετήσει στο
παρελθόν και πλέον τους αντιμετωπίζει μόνο ως τρομοκράτες στις δηλώσεις του.
Από την πλευρά τους, ορισμένοι Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν
ότι οι Κούρδοι δρουν ως εντολοδόχοι του Ιράν, προσπαθώντας να προκαλέσουν ρήγμα
στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ. Είναι πάντως προφανές πως αν το Κουρδιστάν έχει
ελπίδες να γίνει κάποια μέρα ανεξάρτητο κράτος, τότε θα πρέπει να μην συνασπιστεί
με τον ακραίο ισλαμισμό, γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί κόκκινη γραμμή για τις δυτικές
δυνάμεις. Αυτό δεν είναι τόσο απλό αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Κούρδοι δεν μοιράζονται τις ίδιες πολιτικές απόψεις, αλλά χαρακτηρίζονται από πολλές διαφορετικές στάσεις σε ότι αφορά τη σχέση τους με τις γειτονικές δυνάμεις.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το πετρέλαιο είναι μόνο ένα κομμάτι του
ευρύτερου παιχνιδιού που παίζεται αυτή τη στιγμή στο Κουρδιστάν, στο οποίο εμπλέκονται
σημαντικοί περιφερειακοί παίκτες με διαφορετικά συμφέροντα και βλέψεις.