Κάποιοι εξεπλάγησαν με την πρόβλεψη του κ. Αλέξη
Τσίπρα ότι εκλογές θα γίνουν την άνοιξη του 2013 και έκαναν λόγο για
πυροτέχνημα. Ο συλλογισμός τους όντως θα ευσταθούσε αν η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση
είχε απέναντί της μία κανονική αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία θα διεκδικούσε
την εξουσία στο πλαίσιο της δημοκρατικής κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Κάτι
τέτοιο, όμως, δεν συμβαίνει στην Ελλάδα.
Το κόμμα που σήμερα εμφανίζεται ως αξιωματική αντιπολίτευση
είναι ένα συνοθύλευμα ποικίλων οριακών αριστερών συνιστωσών, που το γεγονός ότι
έφθασαν στο εκλογικό ποσοστό της 17ης Ιουνίου 2012 οφείλεται στο ότι ψηφίστηκαν
από τους «μη προνομιούχους» του τριτοκοσμικού ΠΑΣΟΚ –οι οποίοι στην ουσία
υπήρξαν οι «υπερπρονομιούχοι» της εικοσαετούς και πλέον διακυβερνήσεώς του. Με
απλά λόγια, η κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται
αποκλειστικά και μόνον στην μεταστροφή όλων αυτών που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια
την περίοδο των πασοκικών κυβερνήσεων και τώρα στρέφονται προς έναν πολιτικό
σχηματισμό από τον οποίον αναμένουν ότι θα τους προσφέρει ό,τι αποφάγια έχουν
περισσέψει.
Έτσι, τουλάχιστον, νομίζουν. Και τούτο διότι
διάφοροι «βαρύγδουποι» καθηγητές και δήθεν ειδήμονες διαδίδουν συνεχώς προς το
κοινό ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας και οι περί αυτόν «ειδικοί» θα ακυρώσουν
μνημόνια, θα επαναδιαπραγματευθούν χρέη, θα «κουρέψουν» δανειστές και τελικά θα
επιβάλουν τους κανόνες τους σε 26 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ), η
οποία έχει πίσω της 55 έτη πορείας και νομικό κεκτημένο. Ακόμα περισσότερο, η
ΕΕ έχει και μία συγκεκριμένη πολιτική παράδοση και σίγουρα δεν είναι οι
συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που θα την αλλάξουν.
Υπό αυτούς τους όρους, οι διαδόσεις που
εκπορεύονται από τα πρόσωπα που προαναφέρουμε συνιστούν συνειδητή και
προμελετημένη εξαπάτηση, σε χειρότερο βαθμό από την αντίστοιχη του
κ.Γ.Α.Παπανδρέου όταν υποστήριζε ότι «λεφτά υπάρχουν». Ας σημειωθεί δε ότι η
έκφραση αυτή ήταν έμπνευση ορισμένων συμβούλων του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ οι
οποίοι σήμερα είναι άτυποι σύμβουλοι του κ. Αλέξη Τσίπρα. Ο τελευταίος έχει
συμβούλους και από την πλευρά των συνιστωσών, οι οποίοι, για λόγους τακτικής
λενινιστικής εμπνεύσεως, τον συμβουλεύουν να ρίξει την κυβέρνηση του Αντώνη
Σαμαρά όσο είναι καιρός –όσο, δηλαδή, παρατείνεται η ύφεση στην ελληνική
οικονομία και η επιχειρηματική δραστηριότητα τελεί υπό καθεστώς ασφυξίας.
Στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως
κάποιοι φοβούνται ότι, αν η Ελλάδα δεχθεί την δόση των 44 δισεκατ. ευρώ και
κάποιες ενέσεις ρευστότητος από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, θα αρχίσει να
συνέρχεται –που σημαίνει ότι σταδιακά θα βελτιώνεται και το ευρύτερο κοινωνικό
κλίμα. Αν συμβεί κάτι παρόμοιο, με δεδομένη την δημοσιονομική προσαρμογή που θα
επιτευχθεί μέσα στο 2013, τότε η Ελλάδα θα έχει αξιόπιστα επιχειρήματα ώστε να
διαπραγματευθεί την βιωσιμότητα του χρέους της με την συμπαράσταση του Διεθνούς
Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και να πετύχει ένα νέο «κούρεμα» της τάξεως του 50%,
το οποίο θα τής επιτρέψει να εισέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά από το 2016 και
μετά. Μια τέτοια προοπτική θα επιτρέψει στην ελληνική οικονομία να λειτουργήσει
υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Αυτό είναι «κακό» για την σημερινή αξιωματική
αντιπολίτευση. Διότι, ούσα μη φυσιολογική η ίδια, είναι αδιανόητο να επιτρέψει
την είσοδο της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας σε φυσιολογικές λειτουργίες.
Αν αυτό συνέβαινε, ένα σεβαστό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ θα επανάκαμπτε στον
φιλοευρωπαϊκό μεταρρυθμιστικό κεντροαριστερό χώρο, στον οποίον ήδη σημειώνονται
σοβαρές διεργασίες. Όμως, στην περίπτωση αυτή, θα εκινείτο προς την ίδια
κατεύθυνση και το φιλοευρωπαϊκό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ –το οποίο, αν σήμερα
παραμένει στον σχηματισμό αυτόν, το πράττει για απλούς λόγους πολιτικού
καιροσκοπισμού.
Όλα τα παραπάνω ενδεχόμενα και δεδομένα μάς
οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, τις εβδομάδες που έρχονται, η αξιωματική
αντιπολίτευση και οι πραιτωριανοί της θα επιδοθούν σε διαρκή πολιτικό
ακτιβισμό, με κύριο στόχο την αποτροπή επενδύσεων, την υπονόμευση κάθε
αναπτυξιακής προσπάθειας και την παράλυση του ελεγχόμενου από το τριτοκοσμικό
ΠΑΣΟΚ και τους συμμάχους του κρατικού μηχανισμού. Στην προσπάθεια αυτή, η
αξιωματική αντιπολίτευση θα έχει σύμμαχο και τις λοιπές φαιοκόκκινες δυνάμεις
–οι οποίες, βεβαίως, επίσης δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να δουν την χώρα να
σηκώνει κεφάλι και να αποκαθιστά προς τα έξω την αξιοπιστία της.
Συνεπώς, είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο
πραγματικός εχθρός της χώρας βρίσκεται εντός των τειχών και δυστυχώς αξιοποιεί
με τον πλέον απεχθή τρόπο την άγνοια, την αμορφωσιά και την έλλειψη αυτογνωσίας
που συστηματικά καλλιεργούνται στην χώρα μας από τους εχθρούς της δημοκρατίας
και του κράτους δικαίου.
Μέσα σε αυτό το αποπνικτικό από κάθε άποψη
περιβάλλον, ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς –όπως τόνισε και ο ίδιος στην
Βουλή– έχει να δώσει μία πολύ κρίσιμη και αβέβαιου αποτελέσματος μάχη, στο
εσωτερικό πρωτίστως. Από την έκβαση δε της μάχης αυτής θα κριθεί και το επίπεδο
του κύρους του εκτός Ελλάδος, όταν θα συναντά σημαντικούς ηγέτες αναπτυγμένων
και αναπτυσσομένων χωρών.
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»