Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα
ποντίκια. Η απουσία μιας συνολικής εθνικής ενεργειακής πολιτικής, η οποία θα
καθορίσει το επιδιωκόμενο, μακροπρόθεσμα, μίγμα καυσίμων και τις ανάγκες του
ενεργειακού ελληνικού Συστήματος, δυσχεραίνει όχι μόνον την ανάπτυξη της
επενδυτικής πρωτοβουλίας, αλλά επιτρέπει και στον κάθε φιλόδοξο και συνήθως
άσχετο κατά τόπους πολιτικό άρχοντα να κάνει πολιτική εκ του ασφαλούς. Με
κίνδυνο να τινάξει στον αέρα το Σύστημα και εν τέλει να συκοφαντήσει
τεχνολογίες κατά τα άλλα χρήσιμες και απαραίτητες.
Ο λόγος για τον Περιφερειάρχη
Πελοποννήσου Πέτρο Τατούλη, ο οποίος σχεδιάζει, λέει, να αδειοδοτήσει στην
περιοχή αρμοδιότητας του Βιομηχανικά Αιολικά Πάρκα, που θα παράγουν 8.000 MW
και επιπλέον,
θα αναθέσει σε ιδιώτες την κατασκευή των αναγκαίων δικτύων μεταφοράς της
παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το
γεγονός ότι δεν ανήκει στην αρμοδιότητα του κ. Τατούλη η αδειοδότηση ΑΠΕ; Το
γεγονός ότι δεν έχει καμία ευθύνη για την κατασκευή δικτύων; Το γεγονός ότι
ακυρώνει το ρόλο των θεσμοθετημένων φορέων, όπως, η ΡΑΕ και ο ΑΔΜΗΕ; Το γεγονός
ότι αγνοεί παντελώς την πολιτική του ΥΠΕΚΑ για την Πελοπόννησο; Το γεγονός ότι
δεν γνωρίζει γρι από τη λειτουργία και τις ανάγκες του ενεργειακού Συστήματος;
Θα μπορούσε κανείς να αγνοήσει ως
εντελώς ανυπόστατες τις φιλοδοξίες του κ. Περιφερειάρχη. Θα μπορούσε κανείς να
τις χαρακτηρίσει από έλλειψη σοβαρότητας και να προσπεράσει. Όμως, πρόκειται
για τον Περιφερειάρχη της Πελοποννήσου, τον οποίο ενδέχεται να εμπιστευθούν
κάποιοι επενδυτές, οι οποίοι, λέμε τώρα, δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί το
Σύστημα, αγνοούν τα θεσμοθετημένα όργανα και ενθουσιαστούν με τα σχέδια του.
Και έρθουν να βάλουν τα χρήματα τους. Οποία απογοήτευση αν διαπιστώσουν εκ των υστέρων
ότι η ΡΑΕ έχει κηρύξει την Πελοπόννησο ως κορεσμένη περιοχή για τις ΑΠΕ ως τα
1900 MW
.
Να διαπιστώσουν, επίσης, ότι την αδειοδότηση για τα έργα αυτά δίδει μόνον η ΡΑΕ
και ουδείς άλλος. Τι θα συμβεί λοιπόν; Θα γίνουμε άλλη μία φορά ρεζίλι ως χώρα;
Θα επιτραπεί να αναπτυχθούν φωνές του τύπου «Οι ΑΠΕ υπό διωγμό στην
Πελοπόννησο;»
Και φαντασθείτε ακόμη ότι
ανάλογες φιλόδοξες πολιτικές αποπειρώνται να αναπτύξουν και άλλοι
Περιφερειάρχες, και όχι μόνον, απανταχού στη χώρα. Να αρχίσουν, δηλαδή, να
μοιράζουν υποσχέσεις από εδώ και από εκεί, για επενδύσεις στις περιοχές τους.
Για διάφορες ενεργειακές τεχνολογίες. Πλήρες μπάχαλο. Ούτε σε τριτοκοσμική χώρα
δεν αρμόζει αυτή η εικόνα. Η ενεργειακή πολιτική της χώρας να είναι αντικείμενο
της μικροπολιτικής εκάστου τοπικού άρχοντα.
Το μόνον που δεν ακούσαμε από τον
κ. Τατούλη είναι ότι θα κηρύξει ανεξάρτητη, ενεργειακά, περιοχή την
Πελοπόννησο. Αν και οι σχεδιασμοί του κάτι τέτοιο υποκρύπτουν, για να μην πούμε
τίποτε άλλο. Η Κρήτη θα μπορούσε να είναι η επόμενη περιοχή. Και γιατί όχι;
Παραγωγικά είναι αυτόνομη. Δεν είναι διασυνδεδεμένη με το ηπειρωτικό σύστημα.
Άρα; Τι μένει; Η κήρυξη της ανεξαρτησίας της.
Ας σοβαρευτούμε. Και κυρίως, ας
μην ανησυχούν αδίκως οι τοπικές κοινωνίες της Πελοποννήσου, ότι ξαφνικά θα
κατακλυσθούν από δάσος ανεμογεννητριών. Το έργο της αδειοδότησης παραμένει στη
ΡΑΕ, της ενεργειακής πολιτικής στο ΥΠΕΚΑ και των δικτύων μεταφοράς στον ΑΔΜΗΕ.
Τώρα, βέβαια, με αυτά και με αυτά καταλήγουν οι πολύπαθες ΑΠΕ να
κατασυκοφαντούνται και να μην θέλει καμία τοπική κοινωνία να τις φιλοξενήσει.
Είναι κι αυτό ένα εξίσου σοβαρό ζήτημα. Ψιλά γράμματα, όμως, γα τον
Περιφερειάρχη της Πελοποννήσου. Ντόρος να γίνεται. Από τη μια τοπικοί άρχοντες
στην περιοχή της Κορίνθου δεν επιτρέπουν την κατασκευή ΚΥΤ 400 KV
και από την
άλλη ο κ. Τατούλης ονειρεύεται αιολικά 8000 MW
. Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στον
Περιφερειάρχη της Πελοποννήσου τα όρια των αρμοδιοτήτων του.