Το παρατεταμένο πολιτικό δράμα που ακολούθησε την απόφαση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να κλείσει αιφνιδίως την ΕΡΤ φαίνεται να οδηγείται σε αποκλιμάκωση, με τη Δημοκρατική Αριστερά να αποσύρεται από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ να παραμένει, μαζί με τη Νέα Δημοκρατία. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση είναι αποδυναμωμένη, με την απώλεια ενός εκ των τριών κομμάτων που συμμετείχαν σε αυτήν. Από την άλλη, όμως, δύο εβδομάδες στο κατώφλι της πολιτικής αστάθειας ίσως βοηθήσουν τους ανθρώπους που βρίσκονται σε υπεύθυνες θέσεις να θυμηθούν ότι η πολιτική δεν είναι εύκολη υπόθεση, ότι η χώρα έχει ανάγκη από θυσίες σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο σε αυτό των εργαζόμενων και συνταξιούχων. Γι’ αυτό, ίσως το δράμα που έζησε το πολιτικό μας σύστημα αποβεί χρήσιμο.
Η κρίση προκλήθηκε όχι από μια σημαντική αντιπαράθεση Δεξιάς-Αριστεράς, Βασιλικών-Βενιζελικών, ή δημοκρατικών και αυταρχικών, όπως αυτές που κλόνιζαν συνεχώς την Ελλάδα στο παρελθόν και εμπόδιζαν την πρόοδο και την ευημερία. Αυτή η ταραχή προκλήθηκε από την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να διαχειρισθεί τη μεταρρύθμιση του δημοσίου τομέα. Οσο και αν ο Φώτης Κουβέλης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρουσίαζαν τις διαφωνίες τους για το κλείσιμο της ΕΡΤ ως ζητήματα δημοκρατικής νομιμότητας και ευαισθησίας -και από τη χαρά με την οποία η αντιπολίτευση προσπάθησε να καπηλευτεί τις αντιδράσεις- είναι προφανές ότι η ριζοσπαστική κίνηση του Σαμαρά ενόχλησε κυρίως γιατί έθιξε το ταμπού των απολύσεων στον δημόσιο τομέα και κλόνισε τη σχέση κομμάτων και πολιτικών πελατών.
Η αναστάτωση στους κόλπους της κυβέρνησης, η εκμετάλλευση της υπόθεσης από την αντιπολίτευση και ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε εκλογές, όμως, βοήθησαν να δούμε ότι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η χώρα είναι πολύ σημαντικότεροι από τη διαφωνία γύρω από την τύχη ενός δημόσιου οργανισμού. Οι εταίροι και δανειστές μας δεν έκρυβαν την απορία τους για το πώς η πολιτική τάξη μπορούσε να διακινδυνεύσει την ομαλή πορεία της χώρας για ένα εντελώς δευτερεύον θέμα. Για μια στιγμή φάνηκε ότι όλοι ξεχνούσαν ότι η χώρα πρέπει να κάνει τα πάντα για να παραμείνει στον πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Η πορεία της κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολη. Αλλά με 153 βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, με την ανοχή της ΔΗΜΑΡ, και με τη στήριξη κάποιων ανεξάρτητων βουλευτών, θα μπορέσει να συνεχίσει. Οταν μια κυβέρνηση θέλει να πετύχει και πιστεύει στην αποστολή της, μπορεί να το κάνει και με λιγότερους βουλευτές. Σήμερα φαίνεται ότι η εικόνα του πρωθυπουργού έχει πληγεί, επειδή αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με τον κ. Βενιζέλο για να συνεχίσουν τη συνεργασία τους. Αλλά ίσως γι’ αυτόν, όπως και για άλλους που δεν τους βγήκαν τα σχέδια όπως θα ήθελαν, θα είναι ένα χρήσιμο μάθημα για την ανάγκη μιας καλύτερης συνεργασίας ώστε να επιτευχθεί η ανάκαμψη της χώρας, με συναίνεση και αποφασιστικότητα και λιγότερο θέατρο.
(από την εφημερίδα "Καθημερινή")