Η κυβερνητική απόφαση της 24ης Ιουλίου για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
αν και αναμενόμενη, και ληφθείσα προφανώς υπό την αφόρητη πίεση της
τρόικα, εν όψει εκταμίευσης της δόσης του Ιουλίου, αποτελεί καμπή για τα
ενεργειακά πράγματα της χώρας. Το επιχειρούμενο σπάσιμο της ΔΕΗ,
αποτελεί τώρα πραγματικότητα. Μόνο που η σημερινή πράξη γίνεται
βεβιασμένα και ως συνέπεια της οικονομικής χρεοκοπίας, πράγμα που
σημαίνει πολύ λιγότερα έσοδα για την ίδια τη ΔΕΗ και το Δημόσιο και
αδυναμία διαμόρφωσης ενός ευρύτερου πλαισίου ευνοϊκού για την ΔΕΗ.
Ας
μην ξεχνάμε ότι το σπάσιμο της ΔΕΗ γίνεται γιατί η μέχρι σήμερα
εμπειρία έδειξε ότι απέτυχε η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και η
δημιουργία ανταγωνιστικών συνθηκών που θα επέτρεπαν την ισότιμη
συμμετοχή όλων των παικτών πολλώ δε μάλλον η δυνατότητα επιλογής
προμηθευτού από τους καταναλωτές, δηλαδή οικιακούς, εμπορικούς και
βιομηχανικούς. Ήδη δε από το πρώτο Μνημόνιο (Μάιος 2010) είχε τεθεί ως
στόχος, από την τρόικα, το πλήρες άνοιγμα της αγοράς (χωρίς προϋπόθεση
τον διαμελισμό της ΔΕΗ) με παράλληλη πρόσβαση τρίτων στο σύστημα
παραγωγής της ΔΕΗ. Τρία χρόνια μετά η «εντολή» αυτή δεν εξετελέσθη με
αποτέλεσμα η τρόικα να προχωρά σήμερα στο Plan B, ήτοι το βίαιο σπάσιμο
της ΔΕΗ. Σήμερα η ΔΕΗ χωρίζεται σε μικρή και μεγάλη, έτσι ώστε το
αποσχισθέν τμήμα να περιέχει το μίγμα εκείνο λιγνιτών και υδροηλεκτρικών
μονάδων που προσδίδει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην
επιχείρηση στο κόστος παραγωγής. Με αυτό τον τρόπο εικάζεται ότι
ανεξάρτητοι παραγωγοί θα αποκτήσουν πρόσβαση στο περιζήτητο ενεργειακό
αυτό μίγμα. Ενώ με τον ΑΔΜΗΕ πλήρως αποκομμένο από την ΔΕΗ και
ιδιωτικοποιημένο, οι χρεώσεις προς όλους, δηλαδή ΔΕΗ και ανεξάρτητους
παραγωγούς, θα είναι εις το εξής οι ίδιες. Έτσι ο όρος για ίσες χρεώσεις
προς όλους τους παραγωγούς θα πραγματοποιηθεί και αυτός.
Αντίθετα,
αν η πώληση μέρους των παγίων της ΔΕΗ είχε γίνει πριν 10 ή ακόμα και
πριν 5 χρόνια, όπως είχαμε εξάλλου κατ’ επανάληψη προτείνει από την
στήλη αλλά και μέσω εκτενούς αρθρογραφίας, τα οφέλη θα ήσαν απείρως
μεγαλύτερα, τόσο σε οικονομικό όσο και διοικητικό επίπεδο αλλά και από
την άποψη συμμετοχής της ΔΕΗ στην ανταγωνιστική αγορά. Τότε η ίδια η ΔΕΗ
θα είχε διαμορφώσει τους όρους του παιχνιδιού αξιοποιώντας στο έπακρο
το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα. Σήμερα, δυστυχώς αποφασίζουν άλλοι για
τη ΔΕΗ. Τότε η ΔΕΗ μπορούσε να χαράξει τη δική της ανεξάρτητη πορεία
διαμορφώνοντας τους όρους ανταγωνισμού και πρωταγωνιστώντας στην αγορά
που θα είχε η ίδια βοηθήσει να δημιουργηθεί, και επενδύοντας συγχρόνως
σε νέους σταθμούς και δίκτυα εντός και εκτός Ελλάδος, στην περιφέρεια
της ΝΑ Ευρώπης δημιουργώντας έτσι νέες πηγές εσόδων και διασυνδέσεις με
νέες αγορές. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι απείρως δυσκολότερο, με τη ΔΕΗ να
σύρεται στην ιδιωτικοποίηση δίνοντας κυριολεκτικά μάχη για την επιβίωσή
της, ως σκιά του προηγούμενου εαυτού της.