Στις 15 Νοεμβρίου έφυγε από τη ζωή ο Γλαύκος Κληρίδης, ένας από
τους σημαντικότερους Κύπριους πολιτικούς, που συνέδεσε το όνομά του με τον
απελευθερωτικό αγώνα, αλλά και με την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε.
Για τον Γλαύκο
Κληρίδη, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, δήλωσε τα εξής με αφορμή τον
θάνατό του: «Ο Γλαύκος Κληρίδης είχε το χάρισμα της διορατικότητας και την
αρετή του ρεαλισμού. Αφήνει πίσω του παρακαταθήκη ενότητας και συλλογικής
συστράτευσης, στον αγώνα για τη δικαίωση της Κύπρου και του κυπριακού
Ελληνισμού».
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Απριλίου 1919. Ήταν ο
μεγαλύτερος γιος του διαπρεπούς δικηγόρου Γιάννη Κληρίδη QC., C.B.E..
Συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στην Αγγλία. Κατά την
έναρξη τουB΄Παγκόσμιου Πολέμου κατατάχτηκε, το 1939, στη Βρετανική
Βασιλική Αεροπορία. Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο
ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος. Στην αιχμαλωσία παρέμεινε μέχρι το τέλος του
πολέμου. Εν συνεχεία, σπούδασε νομικά στο «Kings College» του Πανεπιστημίου του
Λονδίνου και πήρε τον τίτλο L.L.B. τo 1948.
Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 υπηρέτησε
στην Ε.Ο.Κ.Α. με το ψευδώνυμο «Υπερείδης» και υπεράσπισε πολλούς αγωνιστές της
Ε.Ο.Κ.Α., που είχαν συλληφθεί από τους Άγγλους. Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του
Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής
διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960), διατέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης.
Στον απόηχο της τουρκικής εισβολής, ανέλαβε προσωρινά
καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας. Κατά τις συζητήσεις του Κυπριακού
προβλήματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο Γλαύκος Κληρίδης
εκπροσώπησε την Κύπρο αρκετές φορές. Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981,
1985 και 1991, επικεφαλής του Συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξελέγη
Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος,
ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της
εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του
(1993-2003) η Κύπρος άκμασε σημαντικά. Σταθεροποιήθηκε η οικονομία της χώρας
και έγινε το πλουσιότερο από τα δέκα νέα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης το
2004.Το 2003 επαναδιεκδίκησε την προεδρία, αλλά έχασε από τον Τάσσο
Παπαδόπουλο. Υποστήριξε το σχέδιο Ανάν, γεγονός που τον οδήγησε σε απώλεια μέρους
της δημοφιλίας του, καθώς το σχέδιο καταψηφίστηκε με ποσοστό 75%.