Οι ΑΠΕ είναι πλέον μια πραγματικότητα στο ηλεκτρικό σύστημα
κάθε χώρας, παρά τα επιμέρους προβλήματα που έχουν ανακύψει, εξαιτίας των
υψηλών επιδοτήσεων τους, που «φωτίζονται» ακόμη περισσότερο λόγω της
οικονομικής ύφεσης. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την ωφελιμότητα τους
στο περιβάλλον και τη συμμετοχή τους στη μείωση των ρύπων. Η καθαρή ενέργεια
είναι απαραίτητη και η αξία της αναγνωρίζεται ακόμη κι από τους εκπροσώπους της
συμβατικής παραγωγής.
Ως εδώ καλά και καμία αντίρρηση. Όμως, θα πρέπει να μην
παραβλέπουμε ότι η μεγάλη ανάπτυξη τους έγινε σε μια περίοδο όπου ούτε
οικονομικά προβλήματα υπήρχαν στο βαθμό που ισχύουν σήμερα, οι τεχνολογίες ήταν
πολύ πιο ακριβές από τις τωρινές, οι επιδοτήσεις είχαν κριθεί απαραίτητες για
την ενίσχυση των επενδύσεων στον τομέα αυτό. Έκτοτε πολύ νερό έχει κυλήσει στο
αυλάκι της ενέργειας. Οι τεχνολογίες έχουν μειωθεί εντυπωσιακά, η οικονομική
κρίση έχει πλήξει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, τα τιμολόγια είναι
πλέον ακριβά εξαιτίας και της πράσινης ενέργειας και η ζήτηση ηλεκτρικής
ενέργειας έχει πάρει την κατιούσα. Ήδη, στην Ευρώπη πυκνώνουν οι φωνές που
τάσσονται υπέρ του μηδενισμού των επιδοτήσεων, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται μια
ενδιαφέρουσα φιλολογία για την αξιοποίηση των ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα. Για
παράδειγμα η
Eurelectric, που
εκπροσωπεί αποκλειστικά τη συμβατική παραγωγή πανευρωπαϊκά, δεν λέει όχι στις
ΑΠΕ, αλλά υπαγορεύει νέους όρους για τη βέλτιστη ενσωμάτωση τους. Κάτι το
οποίο, μάλιστα, το αποτύπωσε και στο Μανιφέστο που παρέδωσε πρόσφατα στον
Επίτροπο Ενέργειας Γκίντερ Έτιγκερ.
Τι λέει λοιπόν η
Eurelectric; Δεν
διαφωνεί καταρχήν για την εισαγωγή στο ηλεκτρικό σύστημα περισσότερων ΑΠΕ.
Σπεύδει, ωστόσο, να υπενθυμίσει ότι είναι παραγωγή όχι πάντα διαθέσιμη, καθώς
εξαρτάται από τον άνεμο και τον ήλιο. Καθώς οι ώριμες τεχνολογίες είναι πλέον
πάρα πολλές και ειδικά για τα αιολικά και φωτοβολταϊκά, η
Eurelectric
υποστηρίζει
την ανάγκη αυτές οι τεχνολογίες να κάνουν υποχρεωτικά προσφορές στο Σύστημα και
να καταργηθούν όλες οι επιδοτήσεις τους, γιατί διαφορετικά νοθεύεται ο
ανταγωνισμός. Σήμερα κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Με άλλα λόγια, οι θερμικοί σταθμοί
ζητούν να ισχύσει επί ίσοις όροις ο ανταγωνισμός για όλους και για να μειωθεί
το κόστος παραγωγής και για να πιεσθούν προς τα κάτω και οι τιμές του ρεύματος.
Στην Ελλάδα εκκρεμεί η απόφαση του ΥΠΕΚΑ για το
new
deal
στις ΑΠΕ, που θα
περιλαμβάνει και ένα νέο καθεστώς για
τις ταρίφες. Και ενώ η αγορά κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα για το τι θα βγει από
τη Μεσογείων, έρχεται η ΡΑΕ και με μια ρηξικέλευθη παρέμβαση θέτει θέμα,
εμμέσως πλην σαφώς, Πράσινων Πιστοποιητικών. Προτείνει, δηλαδή, υποχρεωτικό
μίγμα, και με ΑΠΕ, για την ενέργεια που θα πουλά κάθε παραγωγός στον πελάτη
του. Το θέμα με τα Πράσινα Πιστοποιητικά δεν είναι καινούριο στην Ελλάδα. Απλά
ο σχετικός νόμος, όπως και τόσοι άλλοι, άλλωστε, ψηφίσθηκε και…ξεχάσθηκε.
Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο νόμος αυτός δεν προβλέπει υποχρεωτική ενσωμάτωση
παραγωγής από ΑΠΕ, αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του κάθε παραγωγού την
επιλογή, προκειμένου να εξασφαλίσει το Πράσινο Πιστοποιητικό. Προφανώς, αυτός
είναι ο λόγος που ατόνησε και ο νόμος. Συνεπώς, η παρέμβαση της ΡΑΕ για να
αποκτήσει σάρκα και οστά απαιτεί εκ νέου νομοθετική ρύθμιση.
Ο κλάδος της πράσινης ενέργειας θα πρέπει να πιέσει προς
αυτήν την κατεύθυνση, γιατί μόνον οφέλη θα έχει να αποκομίσει. Σε μια περίοδο
που η χώρα γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου ύφεση, με τα νοικοκυριά να αδυνατούν
να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ρεύματος, να είναι όλο και περισσότεροι
αυτοί που αντιδρούν για το ΕΤΜΕΑΡ και την ενδεχόμενη αύξηση του, είναι
υποκριτικό ο κλάδος να οχυρώνεται πίσω από τις επενδύσεις που έγιναν και να
διαμαρτύρεται για τις επιδοτήσεις που χάνει. Εδώ όλη η Ευρώπη σιγά-σιγά τις
καταργεί, εμείς θα παριστάνουμε πάλι το γαλατικό χωριό;
Είναι μια χρυσή ευκαιρία ο κλάδος των ΑΠΕ να «αγκαλιάσει» τα
Πράσινα Πιστοποιητικά, γιατί αυτά είναι το μέλλον του. Γιατί αυτά θα
κατοχυρώσουν τη συστηματική και μόνιμη παρουσία του στο σύστημα παραγωγής και
διανομής. Γιατί έτσι θα αποδείξει ότι δεν φροντίζει για την βραχυπρόθεσμη
αποκόμιση κερδών, αλλά διαθέτει και στρατηγική και μακροημέρευση. Κυρίως, όμως,
ο κλάδος, που έχει κατασυκοφαντηθεί πολλές φορές αδίκως, θα αποδείξει περίτρανα
ότι αποτελεί μια ισχυρή βιομηχανία, με σημαντικές δυνατότητες και ανάγκες
συμμετοχής στο μίγμα παραγωγής ηλεκτρισμού. Είναι καιρός, λοιπόν, το κομμάτι
εκείνο του κλάδου που έχει συμβάλει στην κατασυκοφάντηση του να απομονωθεί και
να υπερισχύσουν οι πραγματικοί γνώστες του τομέα αυτού. Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος.