Ο Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ εξελέγη στις 15/7 από το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο, με σχετική πλειοψηφία, νέος πρόεδρος της Κομισιόν. Συγκεκριμένα,
ψήφισαν 721 ευρωβουλευτές, υπήρξαν 47 αποχές και 10 άκυρα, που με βάση τη
συνθήκη της Λισσαβώνας δεν προσμετρώνται στη συνολική ψηφοφορία.
Υπέρ της εκλογής Γιούνκερ ψήφισαν 422 ευρωβουλευτές και κατά
250.
Της ψηφοφορίας προηγήθηκε η ομιλία του κ. Γιούνκερ ενώπιον
της Ολομέλειας, στη διάρκεια της οποίας ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου
δεσμεύτηκε για σχέδιο επενδύσεων με στόχο ενίσχυση της βιομηχανίας, ενώ έθεσε
ως προτεραιότητα την καταπολέμηση της ανεργίας. Στο πλαίσιο αυτό, υποσχέθηκε τη
διάθεση 300 δισ. ευρώ για ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις, ενίσχυση της
βιομηχανίας. ενώ έθεσε ως προτεραιότητα την καταπολέμηση της ανεργίας.
Βιογραφικά στοιχεία:
Ο Λουξεμβούργιος Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ υπηρέτησε ως
πρωθυπουργός της χώρας από το 1995 ως το 2013. Είναι πρόεδρος του Χριστιανοκοινωνικού
Κόμματος του Λαού και επίσης υπουργός Οικονομικών, από τις 14 Ιουλίου του 1989.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Καρλομάγνος το 2006.
Γεννήθηκε στο Ρένταγκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1954. O πατέρας
του ήταν εργάτης σε εργοστάσιο χάλυβα και ο ίδιος ο Ζαν-Κλοντ σπούδασε αρχικά
στο Βέλγιο. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και απέκτησε
τίτλο Μάστερ το 1979.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1984 και αμέσως
υπουργοποιήθηκε στην κυβέρνηση του Ζακ Σαντέρ. Ο Γιουνκέρ έγινε υπουργός
Εργασίας. Λίγο πριν τις εκλογές του 1989, στις οποίες επανεξελέγη βουλευτής,
τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα, κατάφερε όμως να ανανήψει και
επέστρεψε στην πολιτική.
Διορίστηκε στη θέση του διοικητή της Παγκόσμιας Τράπεζας,
όπου υπηρέτησε από το 1989 ως το 1995
Έγινε Υπουργός Οικονομικών τον Ιούλιο του 1989. Εξελέγη άλλη
μια φορά βουλευτής στις εκλογές του 1994. Στις 20 Ιανουαρίου του 1995
διαδέχθηκε το Ζακ Σαντέρ στην πρωθυπουργία του Λουξεμβούργου. Μέλος του Χριστιανοκοινωνικού
Κόμματος του Λαού (CPSP), η κυβέρνησή του επανεξελέγη το 1999 τον Ιούνιο και
τον Ιούνιο του 2004. Το CPSP κέρδισε 19 επί συνόλου 60 εδρών στο Κοινοβούλιο το
1999 και έφτασε τις 24 στις εκλογές του 2004.
Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2004 ο Γιουνκέρ έγινε ο ημιμόνιμος
πρόεδρος της ομάδας των 12 Υπουργών Οικονομικών από τις χώρες που υιοθέτησαν το
ευρώ για νόμισμα των χωρών τους, δίνοντάς του το προσωνύμιο ο «κύριος ευρώ».
Το 2005 διεξήχθη στις 10 Ιουλίου το κρίσιμο δημοψήφισμα στη
χώρα του, στο οποίο το 56,5% των ψηφοφόρων ενέκριναν το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Η
συμμετοχή έφτασε το 88%. Η πίστη του Γιουνκέρ στο θετικό αποτέλεσμα ήταν τόση
ώστε είχε υποσχεθεί να παραιτηθεί σε περίπτωση που υπερίσχυε η αρνητική ψήφος
στο δημοψήφισμα.