Πτώση 18% στα κέρδη της Gazprom θα μπορούσε να επιφέρει ο ανταγωνισμός από τις
αμερικανικές εξαγωγές αερίου σχιστών (shale gas). Αυτό εκτιμά το Center for Global
Energy Policy, που εδρεύει στην Νέα Υόρκη, καθώς θεωρεί ότι οι αυξανόμενες
εξαγωγές αμερικανικού LNG πιέζουν προς τα κάτω τις διεθνείς τιμές, γεγονός που
μπορεί να σημαίνει ότι οι Ευρωπαίου θα πληρώσουν11% για φυσικό αέριο.
Αυτό αναφέρει ανάλυση του think
tank
του
Πανεπιστημίου Columbia, την περασμένη Δευτέρα, την οποία επικαλούνται οι Financial
Times. Ωστόσο, επισημαίνεται στην ίδια ανάλυση ότι η μείωση μπορεί να είναι
σημαντική για τα έσοδα του ρωσικού κρατικού κολοσσού φυσικού αερίου, ωστόσο, τα
συνολικά έσοδα του ρωσικού κράτους από εξαγωγές δεν αναμένεται να υποστούν ανάλογο
πλήγμα, καθώς το φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει μόνο το 14 % των ρωσικών εσόδων
από εξαγωγές, στις οποίες κυριαρχεί το πετρέλαιο, πράγμα που σημαίνει ότι η
συνολική επίδραση στην οικονομία της χώρας θα είναι πολύ μικρότερη.
Ακόμη και αν η τιμή του φυσικού αερίου πέσει, η Ευρώπη πιθανότατα θα παραμείνει
εξαρτημένη σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές από τη Ρωσία, επειδή η τελευταία είναι μεταξύ των προμηθευτών με το χαμηλότερο κόστος
για την ΕΕ.
Συνεπώς, σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, οι αμερικανικές εξαγωγές φυσικού
αερίου δεν αναμένεται να αποτελέσουν αποτελεσματικό όπλο πίεσης εκ μέρους του
Λςυκού Οίκου ώστε το Κρεμλίνο να αλλάξει πολιτική στο ουκρανικό ζήτημα.
Επίσης, το
Center
for
Global
Energy
Policy
εκτιμά ότι η ΕΕ θα παραμείνει μεγάλος καταναλωτής του
ρωσικού φυσικού αερίου, και, άρα, θα πρέπει να ενισχύσει τις υποδομές της ώστε
να αντιμετωπίσει πιθανές διαταραχές στην προμήθεια.
Παράλληλα, οι μικρότερες τιμές φυσικού αερίου αναμένεται να πλήξουν
εξαγωγικά πρότζεκτ σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως την σχεδιαζόμενη
ανάπτυξη μεγάλων πεδίων φυσικού αερίου τα οποία έχουν ανακαλυφθεί στα ανοικτά των
ακτών της Μοζαμβίκης.
Η «επανάσταση του
shale
gas»
στις ΗΠΑ, η οποία κατέστη εφικτή χάρη στην ανάπτυξη τεχνικών άντλησης αερίου
από κοιτάσματα που παλαιότερα δεν εθεωρούντο εμπορικά εκμεταλλεύσιμα, έχει
οδηγήσει την παραγωγή αερίου της υπερδύναμης σε πρωτοφανή επίπεδα και έχει
καλλιεργήσει προσδοκίες ότι θα μπορούσε να μεταβληθεί σε σημαντικό εξαγωγέα
LNG, σε τιμές ανταγωνιστικές στις
διεθνείς αγορές.
Τρία πρότζεκτ υγροποίησης φυσικού αερίου, αξίας πολλών δις δολ., έχουν λάβει
έγκριση από την Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας σχετικά με την έναρξη
κατασκευής, ενώ άλλα δεκατρία έχουν υποβάλει αίτηση έγκρισης.
Η «έκρηξη» στην παραγωγή αερίου σχιστών έχει ήδη σημαντικό αντίκτυπο στις παγκόσμιες
αγορές φυσικού αερίου, υποκαθιστώντας την ανάγκη των ΗΠΑ σε εισαγωγές
LNG
imports, και καθιστώντας,
έτσι, μεγάλες ποσότητες από το Κατάρ και άλλες περιοχές διαθέσιμες για εξαγωγή προς
την Ευρώπη και την Ασία.
Η εξέλιξη αυτή έχει δώσει, με τη σειρά της, τη δυνατότητα σε πελάτες της
Gazprom
τη
δυνατότητα πίεσης στις διαπραγματεύσεις με την ρωσική εταιρεία φυσικού αερίου ώστε
να επιτύχουν καλύτερες τιμές.
Οι αμερικανικές εξαγωγές
LNG,
που αναμένεται να ξεκινήσουν το 2016, θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 14,5 δισεκ.
κυβικά πόδια ημερησίως που σήμερα εξάγει η Ρωσία προς την ΕΕ.
Μεγάλο μέρος των αμερικανικών εξαγωγών
LNG
αναμένεται να κατευθυνθεί προς την Ασία,
όπου επικρατούν υψηλότερες τιμές, ωστόσο οι αύξηση της προσφοράς υα αυξήσει τις
πιέσεις για μείωση των διεθνών τιμών. Με συντηρητικές εκτιμήσεις, κάτι τέτοιο
θα οδηγούσε σε κάμψη κατά 27% στα ρωσικά έσοδα από εξαγωγές, αναφέρει η ανάλυση
του think
tank
του Πανεπιστημίου Columbia.
Ο Τζαίησον Μπόρντωφ, πρώην αξιωματούχος του Λευκού Οίκου για θέματα
ενέργειας, ο οποίος σήμερα εργάζεται στο
Columbia, και εκ των ιδρυτών του
Center
for
Global
Energy
Policy, αναφέρει ότι η
απώλεια εσόδων θα είναι σημαντική για την
Gazprom.
Ωστόσο, καθώς το αέριο δεν αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών της Ρωσίας
(14%), σε αντίθεση με το πετρέλαιο, το ρωσικό κράτος δεν αναμένεται να πληγεί
σημαντικά στα έσοδά του. Επίσης, λόγω της χαμηλής τιμής προμήθειας ρωσικού αερίου
από την ΕΕ, η τελευταία δεν αναμένεται να απεξαρτηθεί σύντομα
Αυτό σημαίνει, όπως εξηγεί ο Μπόρντωφ, ότι η ΕΕ θα πρέπει να «τακτοποιήσει τα
του οίκου της» και να επενδύσει σε εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς αερίου,
αλλά και να αναπτύξει τη δική της παραγωγή αν θέλει να μειώσει τις πιθανές επιπτώσεις
από οιεσδήποτε διαλείψεις στην παροχή αερίου από την Ρωσία.