Ένας είναι ο λόγος γιά τον οποίο απέτυχε η εκτέλεσις του Προϋπολογισμού 2005: Η συνταγή της "ήπιας προσαρμογής".
Αν η Κυβέρνησις Καραμανλή είχε προχωρήσει από πέρυσι το φθινόπωρο στην λήψη πιό τολμηρών μέτρων, σήμερα η κατάστασις θα ήταν πολύ καλύτερη. Και πάντως δεν θα φθάναμε στο σημείο ο Επίτροπος κ. Αλμούνια να ζητή την λήψη αυστηρών μέτρων.
Η "Εστία" είχε επισημάνει την ανεπάρκεια των κυβερνητικών μέτρων από πέρυσι, όταν κατετέθη στην Βουλή ο Προϋπολογισμός του 2005. Είχαμε μάλιστα διατυπώσει σοβαρώτατες επιφυλάξεις γιά την αποτελεσματικότητα της λεγομένης "ήπιας προσαρμογής".
Ιδού τί ακριβώς γράφαμε στις 19 Νοεμβρίου 2004:
Τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομίας εχαρακτήρισαν τον Προϋπολογισμό του 2005 που κατετέθη χθες στην Βουλή, ως "ηπίας προσαρμογής". Και το μέγα ζητούμενο είναι κατά πόσον η συνταγή αυτή της "ηπίας προσαρμογής" θα μπορέση να δώση στην ελληνική οικονομία την προσδοκώμενη ώθηση.
- Στα θετικά του Προϋπολογισμού 2005 είναι ότι αποκαθίσταται η δημοσιονομική διαφάνεια. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του από τους προϋπολογισμούς των κυβερνήσεων Σημίτη. Στον Προϋπολογισμό 2005 δεν υπάρχουν ψέματα. Δεν υπάρχουν ούτε πλασματικά έσοδα, ούτε κρυφές δαπάνες, ούτε κρυφά χρέη. Και αυτό είναι όντως σημαντικό.
- Στα αρνητικά του Προϋπολογισμού 2005 είναι ότι, ως προς τα βασικά μεγέθη του, ουσιαστικώς δεν διαφοροποιείται από τους προϋπολογισμούς των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Τόσο οι κρατικές δαπάνες, όσο και τα φορολογικά έσοδα εξακολουθούν να αυξάνωνται με ρυθμούς αναλόγους των προϋπολογισμών του παρελθόντος. Και αυτό εγείρει εύλογα ερωτήματα.
Η "ήπια προσαρμογή" είναι μία επιλογή που ασφαλώς έχει και πλεονεκτήματα. Αποφεύγονται οι αιφνιδιασμοί, περιορίζονται οι αντιδράσεις και αποτρέπεται η δημιουργία κλίματος αβεβαιότητος. Όμως η πολιτική αυτή εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματική, όσο θα ήταν μία πιό τολμηρή και ρηξικέλευθη πολιτική.
Η ελληνική οικονομία υστερεί σήμερα έναντι όλων των οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Και χωρίς τολμηρές τομές είναι αμφίβολο αν θα μπορέση να παρακολουθήση τους ρυθμούς των εταίρων της. Τέτοιες τομές στον Προϋπολογισμό του 2005 δεν υπάρχουν. Ούτε ως προς την μείωση των κρατικών δαπανών, ούτε ως προς την φορολογική πολιτική.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έκανε χθες λόγο γιά καταπολέμηση της κρατικής σπατάλης και συγκράτηση των καταναλωτικών δαπανών του Δημοσίου. Όμως στον Προϋπολογισμό του 2005 προβλέπεται αύξησις των πρωτογενών δαπανών κατά 5,3%. Αραγε είναι όλες τόσο απαραίτητες και ανελαστικές, ώστε να αυξάνωνται με ρυθμό υψηλότερο του πληθωρισμού;
Τα ίδια ισχύουν και γιά την φορολογική πολιτική. Τα εξαγγελθέντα μέτρα είναι άτολμα και αμφιβόλου αποτελεσματικότητος. Στην μεν φορολογία φυσικών προσώπων δεν υπάρχει ουσιώδης μεταβολή, αφού η φορολογική κλίμαξ παραμένει αμετάβλητη. Στην δε φορολογία επιχειρήσεων, η μείωσις των συντελεστών είναι ανεπαρκής.
Υπενθυμίζεται ότι σε 16 από τα 25 κράτη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως τα κέρδη των επιχειρήσεων φορολογούνται με συντελεστές χαμηλότερους από ό,τι στην Ελλάδα. Μάλιστα σε αρκετές ανατολικές χώρες, όπου το εργατικό κόστος είναι πολύ χαμηλότερο του δικού μας, ο συντελεστής φορολογίας είναι κάτω του 20%. Ερωτάται λοιπόν:
- Πώς θα καταστούν ανταγωνιστικές οι ελληνικές επιχειρήσεις, όταν, πέραν του υψηλοτέρου εργατικού κόστους και των τεραστίων επιβαρύνσεων που συνεπάγεται η ελληνική γραφειοκρατία, παραμένει αισθητά υψηλότερος και ο συντελεστής φορολογίας;
- Γιατί θα προτιμήσουν οι ξένοι επενδυτές την Ελλάδα, όταν άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. παρέχουν σοβαρά συγκριτικά πλεονεκτήματα; Και πώς θα συγκρατηθή η τάσις φυγής επιχειρήσεων από την χώρα μας, όταν όλες οι επιβαρύνσεις παραμένουν υψηλότερες;
Υπό άλλες συνθήκες, η τακτική της "ηπίας προσαρμογής" ίσως να ήταν και επιβεβλημένη. Σήμερα όμως που καλούμεθα να ανταγωνισθούμε οικονομίες με τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα δεν υπάρχουν περιθώρια γιά καθυστερήσεις.
Αυτά γράφαμε την επομένη της καταθέσεως στην Βουλή του Προϋπολογισμού 2005. Και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν μέχρι κεραίας. Η "ήπια προσαρμογή" απέτυχε παταγωδώς να επιλύση τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Εφέτος λοιπόν, εξ αφορμής της δημοσιοποιήσεως του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού 2006, θέτουμε τα ίδια ακριβώς ερωτήματα.
Από την Εστία 08/10/2005