Σε ξεκαθάρισμα της ήρας από το στάρι του κλάδου του αμερικανικού (και όχι μόνο) σχιστολιθικού αερίου και πετρελαίου οδηγεί η μεγάλη πτώση των τιμών του αργού διεθνώς, δημιουργώντας, παράλληλα, συνθήκες για μεγάλη συγκέντρωση στον κλάδο, καθώς τα επενδυτικά κεφάλαια και οι ισχυροί παίκτες θα αναζητήσουν ασφάλεια σε μεγαλύτερους και με εύρωστα περιθώρια κέρδους ομίλους.
Χρηματιστηριακά, ο κλάδος έχει υποφέρει το τελευταίο διάστημα από τη
μεγάλη πτώση της τιμής του αργού, καθώς επικρατεί η πεποίθηση ότι, με
τιμές κάτω από τα 70 δολάρια, πολλές από τις εταιρείες του κλάδου δεν
μπορούν να εμφανίζουν ούτε καν λειτουργική κερδοφορία, πόσω μάλλον
θετικό καθαρό αποτέλεσμα. Όμως, η αλήθεια φαίνεται ότι δεν είναι ακριβώς
έτσι, όχι τουλάχιστον για όλους.
Οι παράμετροι
Πολλά εξαρτώνται, ασφαλώς, από τους όγκους παραγωγής της κάθε εταιρείας
(όσο μεγαλύτερη η παραγωγή, τόσο χαμηλότερα τα κόστη ως ποσοστό επί των
πωλήσεων) αλλά και τις επιμέρους παραχωρήσεις που ελέγχουν. Αν, δηλαδή,
έχουν μεγάλα κοιτάσματα, τα οποία είναι και οικονομικά εξορύξιμα.
Έτσι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως διαμορφώνεται παράθυρο
εισόδου στον συγκεκριμένο αυτό κλάδο. Άλλοι, πάντως, μιλούν για φούσκα
που εξακολουθεί να σκάει, ως συνέπεια του dumping των Αράβων στην αγορά
του αργού. Σημειώνεται πως η πρόσφατη απόφαση του ΟΠΕΚ για διατήρηση της
παραγωγής σε υψηλά επίπεδα εξελήφθη από τις αγορές ως στρατηγική
καταπολέμησης του ανταγωνισμού από τη βιομηχανία σχιστολιθικού
πετρελαίου και αερίου των ΗΠΑ, που στοχεύει στη διατήρηση του μεριδίου
αγοράς του στην αμερικανική και διεθνή αγορά. Και αυτό, διότι τιμές κάτω
των 100 δολαρίων ανά βαρέλι θα μπορούσαν να πλήξουν κάποιους από τους
υψηλότερου κόστους Αμερικανούς παραγωγούς.
Όμως, οι ειδικοί του κλάδου, ακόμα και μετά το μπαράζ αναθεωρήσεων το
τελευταίο διάστημα για τις χρηματιστηριακές προοπτικές επιλεγμένων
εισηγμένων, θεωρούν ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για υπεραξίες στους
υγιέστερους εκ των ομίλων του κλάδου, δηλαδή αυτούς που τα κόστη τους
είναι σημαντικά χαμηλότερα. Αυτό προκύπτει τόσο από τη μέση τιμή-στόχο
για τις πιο σημαντικές από τις εισηγμένες (βλ. πίνακα) όσο και από το
εύρος της πτώσης, που, σε περιπτώσεις, εκτιμάται ότι έχει δημιουργήσει
υπερβολικά ελκυστικές αποτιμήσεις.
Η πτώση των μετοχών είναι τόσο έντονη, που ο Χάρολντ Χαμ, ιδρυτής και
διευθύνων σύμβουλος της Continental Resources, εταιρείας εκμετάλλευσης
σχιστολιθικών υδρογονανθράκων, εκτιμάται ότι έχασε σχεδόν 12 δισ.
δολάρια σε τρεις μήνες εξαιτίας της συρρίκνωσης της κεφαλαιοποίησης του
ομίλου από τα υψηλά έτους, λόγω της πτώσης της τιμής του «μαύρου
χρυσού». Όμως κορυφαίοι αναλυτές, όπως ο Ed Yardeni, εκτιμούν ότι μέρος
της αμερικανικής πετρελαϊκής βιομηχανίας είναι και πρόθυμο και ικανό να
αντιμετωπίσει τους Σαουδάραβες σε αυτή την πρόκληση.
Κριτήριο, πάντως, για τη μελλοντική τους χρηματιστηριακή συμπεριφορά θα
είναι το χαμηλότερο του μέσου όρου κόστος παραγωγής. Σύμφωνα με
ορισμένες εκτιμήσεις, το break even point των περισσότερων εκ των
προαναφερθέντων παραγωγών είναι χαμηλότερο από τα 40 με 50 δολάρια το
βαρέλι.
Οι εταιρείες που ξεχωρίζουν
Μεταξύ των πετρελαϊκών του κλάδου οι μετοχές των οποίων ενδέχεται
μεσοπρόθεσμα να δώσουν αποδόσεις υψηλότερες του κλάδου τους, με βάση τις
συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών που τον καλύπτουν, είναι και η
Marathon Oil. Η Marathon διαθέτει εκμεταλλεύσεις στα κοιτάσματα της
περιοχής Eagle Ford, κάτι που εκτιμάται ότι την προικοδοτεί με μια από
τις καλύτερες ταμειακές ροές σε σχέση με τον δανεισμό. Το ίδιο ισχύει
και για την Continental, που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός στο Williston
Basin της Βόρειας Ντακότας. Ακόμα, οι αναλυτές βλέπουν περιθώρια στους
τίτλους της Noble Energy. Η Noble, γνωστή ευρέως στην Ελλάδα από τη
συμμετοχή της στην ανάπτυξη των κυπριακών κοιτασμάτων, έχει μεγάλο
ανεκτέλεστο έργων, όγκους και χαμηλό κόστος παραγωγής.
Η Southwestern διαθέτει εκτεταμένες εκμεταλλεύσεις τόσο στο Αρκάνσας όσο
και στην Πενσιλβάνια. Αυτοί οι σχηματισμοί προσφέρουν τις πιο
ελκυστικές αποδόσεις μεταξύ των παικτών του φυσικού αερίου, εκτιμούν οι
ειδικοί. Η Anadarko έχει τεράστιο απόθεμα διεθνών ανακαλύψεων, που θα
της επιτρέψει αύξηση παραγωγής 7% ετησίως για τα επόμενα αρκετά χρόνια,
σύμφωνα με τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις της αγοράς, με ανταγωνιστικά
σχετικά κόστη. Σε ανάπτυξη της τάξης του 15 % προσβλέπει και η Pioneer
Natural Resources, που διαθέτει σημαντικές συμμετοχές στο δυτικό Τέξας,
όπως στις λεκάνες Permian και Wolfcamp, αλλά και στο Eagle Ford. Στη
Wall παρακολουθούν και την EOG Resources, χάρη στη σημαντική έκθεση της
στο Τέξας (Eagle Ford και Bakken), που εμφανίζει καλά λειτουργικά
αποτελέσματα και χαμηλή μόχλευση.
Περισσότερο διεθνοποιημένη θεωρείται η Occidental, που τα προηγούμενα
έτη είχε επεκταθεί στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική παράλληλα με
την ανάπτυξη στη Βόρεια Αμερική. Ακόμα, στο ραντάρ των επενδυτών
τοποθετείται και η Concho, επειδή κατέχει τη μεγαλύτερη θέση στη λεκάνη
του Permian στο δυτικό Τέξας και στοχεύει σε αύξηση της παραγωγής κατά
20% ετησίως. Η Range Resources είναι επίσης από τις μετοχές εκείνες που
ξεχωρίζουν, επειδή κατέχει τη δεύτερη μεγαλύτερη θέση στην πλούσια σε
φυσικό αέριο περιοχή Marcellus της Πενσιλβάνια και διαθέτει άνω του
μέσου όρου αποθέματα και επιχειρησιακή τεχνογνωσία στο μεγαλύτερο και
χαμηλότερου κόστους κοίτασμα στις ΗΠΑ. Οι Hess και Devon Energy είναι
παίκτες στο Bakken της Βόρειας Ντακότα και στο Mississippi Lime της
Οκλαχόμα, αντίστοιχα, με καλή σχέση κόστους και παραγωγής, αναφέρουν
ορισμένοι αναλυτές, ενώ πολλοί επισημαίνουν και την Chesapeake, που
διαθέτει ένα από τα καλύτερα χαρτοφυλάκια περιουσιακών στοιχείων στις
ΗΠΑ, με συμμετοχές σε όλη τη Βόρεια Αμερική.
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 13ης Δεκεμβρίου 2014
Πηγή: www.capital.gr