Η νέα καγκελλάριος της Γερμανίας Αγγελα Μέρκελ, που ορκίζεται σήμερα, δεν αστειεύεται. Προωθεί μέτρα τα οποία ουδέποτε ετόλμησε να λάβη ο σοσιαλδημοκράτης προκάτοχός της. Οσο επώδυνα και αν είναι αυτά, στόχος της κ. Μέρκελ είναι να πετύχη το ταχύτερο την δημοσιονομική εξυγίανση στην χώρα της.
Ενα από τα μέτρα που διέρρευσε προχθές σε γερμανική εφημερίδα, προεκάλεσε σάλο. Είναι η περικοπή στο ήμισυ, του δώρου Χριστουγέννων των δημοσίων υπαλλήλων. Ασφαλώς ακούγεται σκληρό το μέτρο. Ομως υπό τις σημερινές συνθήκες θεωρείται αναγκαίο. Και κατά βάθος είναι κοινωνικά δίκαιο.
Ως γνωστόν, σε αρκετές γερμανικές επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι έχουν αποδεχθή μειώσεις των αποδοχών τους, προκειμένου να διασφαλισθούν οι θέσεις εργασίας τους. Πρόσφατα, οι εργαζόμενοι της Φόλκσβάγκεν υπέγραψαν μία τέτοια συμφωνία γιά να μην μεταφερθή η παραγωγή ενός νέου μοντέλου εκτός Γερμανίας.
Υπ' αυτή την έννοια λοιπόν, θα ήταν κοινωνικά άδικο να μην υποβληθούν σε κάποιες ελάχιστες θυσίες και οι δημόσιοι υπάλληλοι της χώρας. Πολλώ μάλλον αφού οι αποδοχές τους χρηματοδοτούνται από το υστέρημα του κοινωνικού συνόλου. Γι' αυτό και συζητείται η περικοπή του δώρου των Χριστουγέννων.
Στην Γερμανία οι εργαζόμενοι λαμβάνουν ως δώρο Χριστουγέννων το 65% των μηνιαίων αποδοχών τους. Σύμφωνα λοιπόν με το μέτρο που φέρεται αποφασισμένη να εφαρμόση η κ. Μέρκελ, από το 2006 το δώρο θα περικοπή στο ήμισυ, ώστε να εξοικονομηθή από τον Προϋπολογσιμό ποσό της τάξεως του 1 δις ευρώ ετησίως.
Ηδη, οι σοσιαλδημοκράτες -οι οποίοι συμμετέχουν στην Κυβέρνηση της κ. Μέρκελ- αντιδρούν στην πρόταση που είδε το φώς της δημοσιότητος προχθές στην εφημερίδα Μπίλντ αμ Ζόννταγκ. Ανάλογη ήταν η αντίδρασις των συνδικαλιστών, οι οποίοι απειλούν με κινητοποιήσεις σε περίπτωση που προωθηθή το μέτρο.
Ομως η πραγματικότης είναι αδήριτη. Οσο και αν είναι σκληρό το μέτρο, τελικώς μάλλον θα εφαρμοσθή. Και μακάρι να είχε το πολιτικό θάρρος και η δική μας Κυβέρνησις να προχωρήση σε τέτοιου είδους μέτρα. Όχι γιά να φανή αντιλαϊκή, αλλά διότι θα προελάμβανε πολλά από τα επερχόμενα δεινά.
Αναλογισθείτε πώς θα επελύετο το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας, αν η εκάστοτε κυβέρνησις είχε το θάρρος να λαμβάνη μέτρα αυτού του είδους. Πολλώ μάλλον αφού στην χώρα μας οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι όχι μόνον υπεράριθμοι, αλλά σκανδαλωδώς ευνοημένοι έναντι των ιδιωτικών υπαλλήλων.
Σήμερα, περίπου 1 στους 10 Ελληνες δεν έχει εργασία και ο κρατικός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με τεράστια ποσά γιά την καταβολή του επιδόματος ανεργίας. Οι δημόσιοι υπάλληλοι εν τούτοις, δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα. Είναι οι μόνοι που έχουν εξασφαλισμένη εργασία διά βίου.
- Δεν θα ήταν σωστό λοιπόν, να συμμετάσχουν και αυτοί με κάποιο τρόπο στην επιβάρυνση που υφίσταται το κοινωνικό σύνολο γιά την επιδότηση των ανέργων;
- Δεν θα ήταν κοινωνικά δίκαιο να καταβάλη κάποια μικρή συνεισφορά και η μόνη κατηγορία εργαζομένων που είναι απολύτως διασφαλισμένη έναντι της ανεργίας;
Στην Γερμανία, η συνεισφορά αυτή θα είναι η περικοπή του δώρου Χριστουγέννων των δημοσίων υπαλλήλων. Η σκοπιμότης του μέτρου –αν τελικώς εγκριθή- δεν είναι μόνον δημοσιονομική. Διότι υπογραμμίζει την ανάγκη να γίνεται δίκαιος επιμερισμός των βαρών σε μία δύσκολη εποχή γιά την γερμανική οικονομία.
- Αραγε στην χώρα μας, πώς γίνεται ο επιμερισμός αυτός; Ποιος σκέφθηκε και ποιός τόλμησε να προτείνη ότι θα πρέπει να συνεισφέρουν κάτι και οι δημόσιοι υπάλληλοι;
Οχι μόνον δεν υπάρχει τέτοιος προβληματισμός, αλλά η συντριπτική πλειονότης των ΜΜΕ προβάλλει το αντίθετο. Ολοι μιλούν γιά "λιτότητα" και εννοούν την εισοδηματική πολιτική στον δημόσιο τομέα. Η οποία όχι μόνον δεν περικόπτει αποδοχές, αλλά προβλέπει και αυξήσεις.
Στην Γερμανία, οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι διέρχονται οικονομική κρίση και λαμβάνουν μέτρα. Στην Ελλάδα, όπου η κρίσις είναι πιό έντονη, κανένας δεν δέχεται να συζητήση την λήψη μέτρων. Αυτό είναι, σε τελική ανάλυση, το μεγάλο δράμα στην χώρα μας.
(Εστία, 22/11/05)